United States or Cambodia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Οχ κι' εσύ όλο να γκρινιάζης, Όλο θέλεις να μιας σκιάζης· Έχε υγιά, της λεν, θα πάμε· Αλλα λόγια δε γρηκάμε. Το ποτάμι τους αφίνουν, Δίχως άλλο να προσμείνουν· Κι' όσο εδύνονταν τρεχάτα Προς τους κάμπους κόφτουν στράτα. Τα μωρά! δε συλλογιούνται. Τα νερά αρχινάν τραβιούνται. Απομνήσκουν μες την ξέρη, Πέφτουν σε διαβάτων χέρι.

Φοβάσαι μήπως αληθέψη; Μη φοβάσαι!... — Μπα· τι να φοβηθώ; εψιθύρισα δείχνοντας αδιαφορία. Μα γιατί να ειπής τον κακό σου λόγο; — Τον είπα. Μα δε μου λες. Αλήθεια παίρνεις το Σμαρώ γυναίκα σου; Και χωρίς να περιμένει απάντησι έβγαλεν ένα τσαλακωμένο χαρτί, εσίμωσε στον φανό της πυξίδας κ' εδιάβασε τρεχάτα. «Το Σμαρώ, παιδί μου, δεν είνε για σένα.

Και τα πρόβατα έβγαιναν έξω τρεχάτα από τη σκάλα χωρίς να ξεγλιστρούν από τα νύχια τους και τα γίδια πιο τολμηρά, επειδή ήτανε και συνηθισμένα ν' ανεβοκατεβαίνουν τους γκρεμνούς. Κι' αυτά τριγύριζαν τη Χλόη σαν να εχόρευαν πηδώντας και βελάζοντας κ' έδειχναν με τέτοια τη χαρά τους.

Θέλω να φύγη απ' εδώ αμέσως ο Ρωμαίος· ειδέ, αν μείνη κ' ευρεθή, θα ήν' υστερινή του η ώρα οπού ευρεθή! — Το πτώμα του Τυβάλτη σηκώσατέ το απ' εδώ, κι’ ας γείνη όπως λέγω. Όποιος φονέα συγχωρεί, τον φόνον προστατεύει! Θάλαμος εν τη οικία του Καπουλέτου. ΙΟΥΛΙΕΤΑ Πίσωτου Φοίβου την σκηνήν γυρίσετε τρεχάτα, ω άλογά του σεις γοργά, φλογοκαλιγωμένα!