United States or Papua New Guinea ? Vote for the TOP Country of the Week !


— Ο Καπετάν-Πρέκας! Δεν τονέ βλέπεις; Ο βαρκάρης σέρνοντας το σκοινί, να το δέση στην πρύμη, σήκωσε μια στιγμή το δεξί του χέρι κ' έκανε, το σταυρό του. — Κύριε ελέησον! Τούτο πάλι ήτανε απ' τάγραφα... Δεν είπε άλλο λόγο. Σιγουράρησε το σκοινί πίσω στην πρύμη και ξανακάθησε στο κουπί. — Έλα! Τράβα να γυρίσωμε! είπε στο παιδί. Τη δουλειά μας την κάναμε σήμερα! Πιάσαμε μεγάλο ψάρι..

Παρακαλώ σε, Κύριε μου, και προσκυνώ σε, Θε μου, Του ξένου δος του ξενιτειά, κι αρρώστια μην του δίνεις, Τι η αρρώστια θέλει στρώματα, θέλει προσκεφαλάδια, Θέλει μαννούλα στο πλευρό, γυναίκα στο κεφάλι, Θέλει κι' αρσενικό παιδί κρύο νερό να φέρνη. 'Γώ το είδα με τα μάτια μου σ' έναν απεθαμένον· τον πήγαν και τον έθαψαν σαν το σκυλλί στο λάκκο, Δίχως θυμιάμα και κερί, δίχως παπά και ψάλτη

ΛΟΓ. Μνήσθητί μου Κύριε, πίστει φωνάζει. ΑΝΑΤ. Ντε φωνάζει πγια τώρα, — αρτίκ σώπασεόντας επέτανε τρεις φοραίς είπε, μνήσθητι μου Κύριε, αρτίκ μπιτούν σώπασεεσύ γράφεις εμεν ούλο φωνάζει σάνκιμ είναι βρυκόλακα. ΛΟΓ. « Ο αναγνώσας τα δε τα γεγραμμένα, » άφεσιν ζήτει αυτού τα πεπραγμένα, » γνώσθι συ ο μη Θεόν φοβάσαι.

ΔΟΡΙΜΕΝΗ Μα, κύριε Δοράντ, για να ζήσουν δύο άνθρωποι ευτυχείς μαζί, πρέπει να έχουν και ο ένας και ο άλλος πολλά προσόντα· και βλέπομε πολλάκις ανθρώπους λογικωτάτους, που είνε ζήτημα αν μπορούν να ζήσουν μαζί ευχαριστημένοι. ΔΟΡΑΝΤ Μου φαίνεται πολύ αστείο, κυρία μου, να βρίσκετε τόσες δυσκολίες και ούτε πρέπει να κρίνετε όλους τους γάμους από τον πρώτο γάμο σας.

Η χρονιά εφέτος είναι των τρελλών έγιναν οι φρόνιμοι κουτοί, και κανείς δεν ξεύρει τι χορόν κρατεί, και σου κάμνουν όλοι άλλα των αλλών. ΛΗΡ Από πότε έγινες τόσον του τραγουδιού, κύριε; ΓΕΛΩΤ. Από τον καιρόν όπου οι θυγατέρες σου έγιναν μητέρες σου παππού. Διότι από τότε οπού έβαλες εις τα χέρια των το ξύλο και συ κατέβασες τα βρακιά σου, από τότε.

ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Α! το μενουέτο είνε ο χορός μου, και θα ήθελα να με βλέπατε να το χορεύω. Ελάτε, δάσκαλε μου. Ο ΧΟΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ Πάρετε, κύριε, ένα καπέλλο. Λα, λα, λα, λα, λα, λα λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα· λα, λα, λα, λα, λα, λα· λα, λα, λα, λα, λα, λα· λα, λα, λα, λα, λα, λα. Με το ρυθμό σας παρακαλώ. Λα, λα, λα, λα, λα. Το δεξί πόδι, λα, λα, λα. Μην κουνάτε τόσο πολύ τους ώμους.

Ένοιωθε κι εκείνη την άνοιξη και ήταν ευτυχισμένη παρ’ όλο που οι μέρες εκείνες ήταν του θείου πάθους. Κάποιος πλούσιος φεουδάρχης θα πρέπει να την είχε ζητήσει για σύζυγο, κι εκείνη χαμογελούσε στους περαστικούς από το μπαλκόνι της, και χαμογελούσε και στον Έφις που ήταν γονατισμένος κάτω από τον άμβωνα. «Κύριε, σ’ ευχαριστώ, πάρε τώρα την ψυχή μου.

ΒΑΣΙΛΕΑΣ Έλ', Αμλέτε, από εμέ το χέρι τούτο λάβε. ΑΜΛΕΤΟΣ Δώσε μου, Κύριέ μου, την συγχώρεσίν σου· σ' έχω αδικήση, αλλά συγχώρεσέ με, ως είσαι άνθρωπος ευγενής· γνωρίζουν οι παρόντες, και συ θα 'χης ακούση, πως με βασανίζει ταραχή του νοός. Ό,τι και αν έχω κάμη 'πού την ευαίσθητην καρδιά και την τιμήν σου να επλήγωσε σκληρά, δηλόν' ότ' ήταν τρέλλα.

Εις το μέρος τούτο ο Πέτρος υπέβαλε μίαν ερώτησιν. «Κύριε, πού υπάγεις;» Ο Πέτρος ενόησε τώρα ότι περί θανάτου ήτο ο λόγος, αλλά διατί τάχα δεν ηδύνατο ν' αποθάνη και αυτός; «Κύριε, διατί ου δύναμαί Σοι νυν ακολουθήσαι; την ψυχήν μου υπέρ Σου θήσω».

Το εγκαινίασε τότες με παράταξη, «του Ιερέως μετά της λιτής παρεστηκότος και μετά κραυγής το Κύριε Ελέησον βοώντος εκατοντάκις». Μα και στο Φόρο είχε δυο παρόμοια μνημεία στημένα, μια κολώνα της Ελένης και μια δική του με σταυρό απάνω και μ' επιγραφή «Είς Άγιος, είς Κύριος Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός, Αμήν». Και στη Βασιλική Πύλη άλλος αδριάντας του Κωσταντίνου, που τον παράσταινε κάμνοντα την προσευκή του.