Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 19 Μαΐου 2025
Κοντά το μεσημέρη, η Γιαννού έστειλε την Κρινιώ στο σπίτι, διά να φέρη ψωμί και φάβα, την οποίαν είχεν ειπεί ότι θα έβραζεν η Αμέρσα — ήτις είχε πάντοτε τον αργαλειόν της εις το σπίτι, και δεν συνείθιζε να λαμβάνη μέρος εις την πλύσιν και άλλας εξωτερικάς εργασίας — διά να γευματίσουν. Η Φραγκογιαννού έμεινε προς ώραν μόνη, εξακολουθούσα να πλύνη.
Τότες ο Αίας του Οϊλιά με το βαρύ κοντάρι πολύ πιο πρώτος πήδησε και κάρφωσε το Σάτνη, γιο ξωθικιάς, π' αψέγαδη τον έκανε νεράιδα με τον ξεστήθια Βήνοπα σαν έβοσκε τα βόδια κοντά στου Σάτνη ποταμού τους ανθοπλήθιους όχτους 445 Αφτόν ζυγώνει και τρυπάει με τ' όπλο στο λαγγόνι, και τον ξαπλώνει ανάσκελα, και γύρω στο κουφάρι έπιασαν Τρώες κι' Αχαιοί πεισματωμένη μάχη.
Επερνούσαν τις καλές ημέρες κάτω από την ατράνταχτη στέγη τους, κοντά στη φωτιά, ανάμεσα στη φαμίλια τους. Όπως ο αμπελοφυτευτής το αμπέλι του ετρυγούσαν κ' εκείνοι το καλοκαίρι τη θάλασσα κ' εχαίρονταν τον χειμώνα τους καρπούς της άφοβα. Ήξευραν τη γιορτή και την καματερή τους. Είχαν καιρό να γνωρίσουν τη χαρά και να πενθήσουν τη θλίψι τους. Εμείς δεν έχουμε τίποτε απ' αυτά.
Τους τηρούν οι άλλοι κοντά μας, δρόμο κι αυτοί. Τους περνούμε τότες το κατόπι, και δος του βόλι στα πισινά τους καθώς τραβούσαν κατά το μονοπάτι που πάει στ' Αποκόρωνα. Καθώς κατρακυλούσαν τα μέρη που ο λόγγος αρχινάει και στενεύει, παίρνουνε μερικοί μας δίπλα τα βουναράκια, και τρέχοντας σα λαγωνικά τους προκάνουμε ό,τι αρχίζανε και ξεμύτιζαν παρακάτω στη χαράδρα.
Τότε είχα τις φωνές και τα κλάματα, και κοντά εις αυτά είχα να πληρώσω ακόμη και την θεραπείαν, και από τότε αφίνω κάθε όπλον αγέμιστον. Ω φίλτατέ μου, τι είναι η πρόνοια; Δεν μπορεί κανείς να μάθη να διαφεύγη τον κίνδυνον!
Και κανένας δεν ερχόταν να ταράξη τον καλλιτέχνη στην εργασία του. Καμμιά ανεύθυνη φλυαρία δεν τον ανησυχούσε. Δεν βασανίζονταν με γνώμες. Δίπλα στον Ιλισσό, λέει κάπου ο Arnold, δεν ήταν κανένας Higginbotham. Κοντά στον Ιλισσό, αγαπητέ μου Γιλβέρτε, δεν γίνονταν ανόητα συνέδρια για την Τέχνη, που να κουβαλούν επαρχιωτισμό στις επαρχίες και να μαθαίνουν τις μετριότητες πώς να γαυγύζουν.
Στιγμή μικρής ανακωχής μη θέλεις να της δώσης, Μη αργείς, αν περισσότερο μπορείς να την πληγώσης. Υπήκοος ασάλευτος θα βρίσκομαι κοντά σου, Και θα φιλώ μ' υποτανή τ' ανίκητα δεσμά σου. Να καυχηθής, δε γένεται, πως τάχα ο άλυσός σου, Ωσάν κι' εμένα να κρατάη τινάν στον ορισμό σου. Η εδική μου η καρδιά ζιη μοναχά, κινιέται, Καθόσο οχ της σαγίταις σου βαθύτερα κεντιέται.
— Καλά, γέρω Μαρούπα, για το χατήρι σου, μα σα γίνεται γάμος, θέλω ν' ακούσω τραούδι. Ο Μαρούπας είπε στης γυναίκες να τραγουδήσουνε, εκάθισε κοντά τους τον ανήσυχο Στέφανο και σε λίγο, στη σιωπή της νυχτιάς αντήχησε ένα οξύ και μακρότατο μονόφωνο. «Ένα τραούδι θενά πω απάνω στο λεμόνι. «Να ζήσ' η νύφη κι' ο γαμπρός κ' η συντροφιά μας όλη. «Ένα τραούδι θενά πω απάνω στο κεράσι.
Του απάντησε ο Μελάνθιος' «'Σ αυτό δεν είναι τρόπος, 135 Αγέλαε διόθρεπτε, τι φοβερά κοντά 'ναι η αυλόθυρα, και δύσκολο το στόμ' είναι του δρόμου· και ανδρείος ένας δύναται 'ς όλους φραγμός να γείνη. αλλ' άρματ' απ' τον θάλαμο θα φέρω να ζωσθήτε· ότι κει μέσα, και όχι άλλου, τ' άρματα, εγώ νομίζω, 140 ο Οδυσσέας φύλαξε και ο δοξαστός υιός του».
Και ξεκινώντας η θεά τον Έχτορα προφταίνει, μ' όμια μορφή και μ' άσπαστη λαλιά σαν του Δηφόβου, και πάει κοντά του στέκεται και του μιλάει διο λόγια «Πολύ σε τυραγνά, αδερφέ, το βλέπω, ο Αχιλέας που έτσι τριγύρω στο καστρί σε κυνηγάει με πείσμα. 230 Μόνε ας σταθούμε τώρα οι διο... και σαν κοπιάσει, βλέπει.»
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν