Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 29 Ιουνίου 2025
Εκεί στο Διβάκι, σα χωρίστηκε πρώτα η γυναίκα με τα τρία παιδιά της από την Καλλίτσα κι από το Γιανάκη, και κατόπι πάλε ο Γιανάκης από την Καλλίτσα, και τοιμάζουνταν ένας Αράπης να φορτώση τη δύσμοιρη την κόρη μας και να την κατεβάση στο λιμάνι για το Μισίρι, τι άλλο να δη η σκλαβωμένη η μάννα της από το παράθυρο του σπιτιού που την είχαν κλεισμένη, παρά την Καλλίτσα σε κοφίνι μέσα απάνω στάλογο, ξεκινώντας για το ταξίδι της αλησμονησιάς και της ατιμίας!
Πόσες φορές πρέπει να σου το πω; — Εγώ 'πρεπε να σου το πω, γιατί 'νε βαρά σκόλη, και 'ξά σου. — Καλά, καλά, είπεν ο Σιφογιάννης κιαφού έκαμε το σταυρό του, ανέβηκε στο γαϊδούρι και τον φώναξε «σε!» για να ξεκινήση. Η γυναίκα του έμεινε κάμποσα λεπτά στην πόρτα και τον έβλεπε ν' απομακρύνεται. Στο αναμεταξύ μουρμούρισε: — Μα σαν πάει μόνο για να δη, γιάειντα τον επήρε τον κλαδεύτηρο;
ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Βέβαια στο κρεββάτι ενός κρυφού μου εραστή δεν θα μου πης πως πήγα. ΒΛΕΠΥΡΟΣ Δεν θάταν ένας βέβαια. . . ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Σαν έχης τέτοια μυίγα, εξέτασε. ΒΛΕΠΥΡΟΣ Πώς; ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Μυρουδιές δεν έχω στο κεφάλι. ΒΛΕΠΥΡΟΣ Καλό και τούτο πάλι! Και η γυναίκα δεν μπορεί να κάνη τη δουλειά χωρίς και νάχη μυρουδιές βαλμένες στα μαλλιά;
Και τέλος πάντων μετά τον θάνατον του βασιλέως και της βασιλίσσης, το βασιλόπουλον έλαβε τον θρόνον του πατρός του, και εβασίλευσεν ευτυχισμένα εις την Κίναν· η δε βασιλοπούλα επήγεν εις το νησί Χαρμοστάν και εβασίλευσεν εκεί, έως που έγινε γυναίκα του μεγάλου Προφήτου Σολομώντος.
Ήξερε αυτός από μικρός ότι όποιο παλληκάρι Αρπάξη τ' ολομέταξο μαντήλι της Νεράιδας, Εκείνη αφίνει τα νερά, τον παίρνει από κατόπι, Και γίνεται γυναίκα του και γίνεται 'δική του. Βάνει ο Γιαννούλας φυλαχτό μπαρούτι και λιβάνι Και πάει 'ς της πέτραις της οχθιάς κι αρπάζει το μαντήλι Και ροβολά 'ς τη λαγκαδιά και χάνεται 'ς τα πεύκα.
— Ακούς! να διώχνη, ο πρόστυχος, την εξαδέλφη του, για να μας κουβαλήση εδώ την παληοπατσαβούρα!... Όθεν, μετά δύο ή τρεις ημέρας, ο λαγουτιέρης, βλέπων ότι «ουδέν ωφελεί, αλλά μάλλον θόρυβος γίνεται», εμάζωξε τα ρούχα του, επήρε την κασσελίτσαν του στον ώμον, το λαγούτο του υπό την μασχάλην, κ' επήγε να βρη, «την γυναίκα του, να νοικοκυρευθή». Τώρα έμεινεν η Σταυρούλα κυρίαρχος του δωματίου.
ΘΩΜΑΣ ΔΙΑΦΟΥΑΡΟΥΣ Όσο για μένα, δεσποινίς, έχει ήδη γεννηθή μέσα μου η συμπάθεια εκείνη, και δεν έχω ανάγκη να περιμένω περισσότερο. ΑΓΓΕΛΙΚΗ Αν είσθε τόσο εύκολος εσείς, κύριε, δεν είμαι όμως το ίδιο κ' εγώ· και σας ομολογώ ότι η αξία σας δεν επροξένησεν ακόμη αρκετήν εντύπωσι στην καρδιά μου. ΑΡΓΓΑΝ Ας είναι, ας είναι· θα έχης τον καιρό να τον εκτιμήσης όταν θα γίνης γυναίκα του.
Ήτανε κάποιος Λάμπης, βοϊδολάτης κακός άνθρωπος, που κι αυτός εζητούσε τη Χλόη για γυναίκα από το Δρύαντα κι ως τα τώρα χαρίσματα πολλά του είχε δώσει για να πιτύχη το γάμο· άμα λοιπόν ένοιωσε, ότι, αν δώση την άδεια το αφεντικό, θα την πάρη ο Δάφνης, ζητούσε τρόπο που να θυμώση μ' αυτούς ο αφέντης· και ξέροντας, ότι αυτός αγαπούσε πολύ το περιβόλι, εστοχάστηκε να το χαλάση όσο μπορούσε περισσότερο και να το ρημάξη.
Τώρα, την έχασα διά παντός! Ω Κορδηλία, στάσου, μη φεύγεις, Κορδηλία μου, ακόμη... Α! Τι λέγεις... Ήτον γλυκειά, ήτον σεμνή και ήσυχη η φωνή της, και είναι τούτο στολισμός μεγάλος 'ς την γυναίκα!... Εκείνον οπού σ' έπνιξε του πήρα την ζωήν του! ΑΞΙΩΜ. Αλήθεια. Τον εφόνευσε; ΛΗΡ Δεν είν' αλήθεια; Πε το! Ήτον καιρός που έφθανε το κοπτερόν σπαθί μου να κάμη όλους να πηδούν!
ΜΠΕΛΙΝΑ Λυπούμαι πολύ που σ' αφίνω, αγάπη μου· μα είνε απόλυτος ανάγκη να βγω για κάποια υπόθεσι που είνε αδύνατον να την αναβάλω. Θα γυρίσω πολύ γρήγορα. ΑΡΓΓΑΝ Πήγαινε, Μπελίνα μου, και πέρασε κι' από το συμβολαιογράφο σου για κείνο που ξαίρεις. ΜΠΕΛΙΝΑ Αντίο, παιδί μου. ΑΡΓΓΑΝ Στο καλό, αγάπη μου. ΑΡΓΓΑΝ — κ. ΑΡΓΓΑΝ Να, μια γυναίκα που μ' αγαπά σε απίστευτο βαθμό. κ.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν