Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 17 Μαΐου 2025
Τώρα λοιπόν νομίζω ότι πρέπει να διαβώμεν τον ποταμόν, να προχωρώμεν εφ' όσον οι εχθροί υποχωρούσι, και έπειτα να προσπαθήσωμεν να τους νικήσωμεν διά του μέσου το οποίον θα προτείνω. Οι Μασσαγέται, ως ήκουσα, είναι άπειροι των Περσικών αγαθών και όλως ασυνείθιστοι εις τας αναπαύσεις του βίου.
Ω! με πόσα όνειρα τρελλά αρμενίζουν άπειροι θνητοί! Πόσοι ζουν 'στον ύπνο πιο καλά, παρά όταν ήναι ξυπνητοί! Μα κι' εμένα πόσα δεν γελούν! τι ονείρων κόσμος με μαγεύει μα του κάκου. .. τι με ωφελούν, αφού ένα καν δεν αληθεύει; Ξέρω τα κρυφά κι' εκείνου και αυτού του σαλονιού. και του κάθε καπελίνου και του κάθε φουστανιού.
Άπειροι είναι αι περιπέτειαι του ανθρωπίνου βίου, και ατελεύτητοι αι αμοιβαίαι των ανθρώπων ανάγκαι. Αλλά δύο είναι αι μεγάλαι και διαρκείς ανάγκαι παντός ανθρώπου, η ευάρεστος συναίσθησις της ιδίας αυτού συνειδήσεως, και η παρά των άλλων αγάπη. Μόνον δε ευεργετούντες, δυνάμεθα να θεραπεύσωμεν τας δύο ταύτας μεγάλας ανάγκας.
'ς τον εύμορφον εμπήκαμε λιμένα, 'που από βράχους κλειέται υψηλούς ολόγυρα 'ς το 'να και 'ς τ' άλλο πλάγι, και άκραις ξεβγαίνουν πετακταίς αντίκρ' η μια της άλλης 'ς την θάλασσα, κ' έχει στενό το στόμα του ο λιμένας. 90 εκεί μέσ' όλοι ωδήγησαν τα ισόπλευρα καράβια. και τούτα μέσα εδέθηκαν εις τον βαθύ λιμένα, σύνεγγυς όλα, ότι ποτέ δεν φούσκονε αυτού κύμα ούτε μεγάλο, ούτε μικρό, αλλ' άσπρη έχει γαλήνη• εγώ μόνος εκράτησα έξω το μαύρο πλοίο 95 αυτού 'ς την άκρα, κ' έδεσα 'ς τον βράχο το σχοινί του. και ανέβηκα κ' εστάθηκα εις κορυφήν πετρώδη, και ούτ' έργα εφαίνονταν βωδιών αυτού και ούτ' έργ' ανθρώπων. τον καπνό μόνον βλέπαμε, 'που από την γην επήδα. τότε συντρόφους έστειλα να υπάγουν και να μάθουν 100 ποιοι σιτοφάγοι άνθρωποι 'ς την γην εκείνην ήσαν, δυο διαλεκτούς, και κήρυκα μ' αυτούς έσμιξα τρίτον. τον δρόμον ακολούθησαν εκείνοι, όπου τ' αμάξια τα ξύλ' άπ' τα υψηλά βουνά 'ς την πόλιν καταιβάζαν, και άντεσαν νέαν, πώπαιρνε νερόν εμπρός 'ς την πόλι 105 του Αντιφάτη, βασιληά των Λαιστρυγόνων, κόρη. κατέβ' η νέα 'ς την λαμπρή πηγή, την Αρτακία, ότι απ' εκείνην έφερναν όλοι νερό 'ς την πόλι. την επλησίασαν αυτοί, της μίλησαν, κ' ερώταν ποιος είν' εκείνων βασιληάς, και ποιους εξουσιάζει. 110 και η κόρη ευθύς τους έδειξε το δώμα του πατρός της. εις το παλάτι ως έφθασαν την σύντροφόν του ευρήκαν, 'που ως κορφοβούν' ήτο υψηλή, και τους επήρε φρίκη. έκραξε από την σύνοδον τον άνδρα της εκείνη, τον Αντιφάτην, οπού ευθύς να τους χαλάση εσκέφθη. 115 άρπαξε αμέσως κ' έφαγεν τον έναν των συντρόφων• οι άλλοι δυο πετάχθηκαν και 'ς τα καράβια φθάσαν. και αυτός 'ς την πόλι σήκωσε βοή, και οι Λαιστρυγόνες, ως άκουσαν, οι δυνατοί κείθε κ' εδώθ' ερχόνταν άπειροι, και δεν ώμοιαζαν ανδρών αλλά Γιγάντων. 120 και με πέτραις αβάστακταις των βράχων απ' ταις άκραις κτυπούσαν και άρχισε κακός εις τα καράβια κρότος, οι άνδρες ως φονεύονταν κ' εσπώνταν τα καράβια. και ως ψάρια τους καμάκιζαν και, άθλιο φαγί, τους παίρναν. και αυτούς ενώ ξολόθρευαν εις τον βαθύ λιμένα, 125 απ' το πλευρό μου έσυρα το ακονητό σπαθί μου κ' έκοψα τα πρυμόσχοινα του μαυροπλώρου πλοίου• και τους συντρόφους πρόσταξα να πέσουν 'ς τα κουπία να φύγουμε απ' τον όλεθρο, κ' εκείνοι τρομασμένοι όλοι ενταυτώ με τα κουπιά την θάλασσαν ταράξαν. 130 κ' ευφρόσυνα εις το πέλαγος έφυγε από τους βράχους τους κρεμαστούς το πλοίο μου• τ' άλλ' όλ' αυτού χαθήκαν.
Και επροχώρησε κατ' αυτόν τον τρόπον εις την ρίζαν εκάστου αριθμού έως εις τον 17. Εις αυτήν όμως κάπως εσταμάτησε. Τότε λοιπόν ημείς εσκέφθημεν ότι πρέπει, αφού αι ρίζαι εφαίνοντο άπειροι κατά τον αριθμόν, να δοκιμάσωμεν να τας συμπεριλάβωμεν εις έν όνομα, με το οποίον να ονομάζωμεν όλας αυτάς τας δυνάμεις. Σωκράτης. Αι λοιπόν ευρήκατε κανέν όνομα; Θεαίτητος. Νομίζω ότι ευρήκαμεν.
Ως προς τι εννοείς; Βεβαίως είναι ενδεχόμενον άλλος μεν να επιδεικνύη, καθώς ο Όμηρος, ραψωδίαν, άλλος δε κιθαρωδίαν, άλλος δε κάποιαν τραγωδίαν και άλλος κωμωδίαν, διόλου δε παράδοξον αν κανείς παρουσίαζε ταχυδακτυλουργίας και επροσπάθει να νικήση. Λοιπόν, εάν αυτοί οι τοιούτου είδους αγωνισταί και άλλοι άπειροι συγκεντρωθούν, ημπορούμεν άραγε να ειπούμεν, ποιος ημπορούσε να νικήση δικαίως;
Τας χονδροειδείς σκευασίας του ανθρακούχου μολύβδου και του θειούχου υδραργύρου, αι οποίαι επαυξάνουν την ασχημίαν, καταστρέφουν τους οδόντας και μολύνουν την πνοήν, διεδέχθησαν χημικαί σκευασίαι άπειροι, κοσμητικά ύδατα και μυραλοιφαί, ουχί μεν όλως αθώαι και αυταί, αλλ' ολιγώτερον αηδείς και επικίνδυνοι διά τα χείλη των εραστών και συζύγων.
Όστις όμως δεν γνωρίζει το ορθόν, άραγε είναι ποτε δυνατόν να είναι ικανός να εννοήση το καλόν και το κακόν; Δεν τα λέγω όμως τόσον καθαρά, αλλ' ίσως ημπορεί να λεχθή καθαρώτερον με τον εξής τρόπον. Πώς; Βεβαίως υπάρχουν απεικονίσεις άπειροι προσιταί εις την όρασίν μας. Μάλιστα.
Η προ της εισβολής του Δαρείου γενεά ηναγκάσθη να αφήση την χώραν ένεκα των όφεων, διότι εις την χώραν των εφάνησαν άπειροι όφεις ερχόμενοι οι πλείστοι από τας άνωθεν αυτών ερήμους· υπό των όφεων δε τούτων πιεσθέντες άφησαν την χώραν των και κατώκησαν μετά των Βουδίνων.
11. «Ώ άνδρες Πελοποννήσιοι και σεις οι σύμμαχοι, μολονότι οι πατέρες ημών πολλάς έκαμαν στρατείας και εντός αυτής της Πελοποννήσου και εκτός, οι δε πρεσβύτεροι μεταξύ ημών δεν είναι άπειροι πολέμων, εν τούτοις ουδέποτε εξεστρατεύσαμεν με τόσην προετοιμασίαν. Και ευλόγως· διότι προκειμένου να πολεμήσωμεν σήμερον, εναντίον πόλεως δυνατωτάτης, πρέπει να είμεθα πλείστοι και άριστοι.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν