ξολόθρευαν

Ενημερώθηκε: 16 Μαΐου 2025

Και απ' τον θεόν κινούμενος άρχισε και τραγούδι έβγαλ', εκείθε πιάνοντας, 'που μέρος των Αργείων, 500 αφού ταις σκηναίς έκαψαν, με τα καράβια φύγαν, κ' οι άλλοι με τον ένδοξον εμέναν Οδυσσέα των Τρώων εις την αγορά, μες τ' άλογο κρυμμένοι• τι το 'χαν 'ς την ακρόπολι μόνοι τους σύρ' οι Τρώες. τ' άλογον έστεκεν αυτού, και ολόγυρά του εκείνοι 505 καθήμενοι πολλά 'λεγαν και τρεις η γνώμαις ήσαν• ή με το σκληρό σίδερο να σχίσουν τ' άδειο ξύλο, ή, αφού το σύρουν κάτακρα, 'ς ταις πέτραις να το ρίξουν, ή να τ' αφήσουν των θεών μέγα ιλαστήριο δώρο, όπως κατόπιν έμελλε το πράγμα να τελειώση. 510 ότ' ήταν μοίρα να χαθή η πόλι, αμ' αγκαλιάση το μέγα ξύλιν' άλογο, 'που των Αργείων τ' άνθος μέσα του εκλειούσε, κ' έφερναν φόνο, φθορά των Τρώων. κ' έψαλνε πώς οι Αχαιοί την πόλιν ερημώσαν από του αλόγου την βαθειά καθίστρα ορμώντας όλοι• 515 κ' έψαλνε πώς άλλοι αλλαχού την πόλι ξολοθρεύαν, αλλ' ο Οδυσσηάς 'ς τα δώματα του Δηιφόβου εχύθη μαζή με τον ισόθεον Μενέλαον, ως ο Άρης, και μάχην πώς εκεί φρικτήν ετόλμησεν εκείνος, και η μεγαλόψυχη Αθηνά του εχάρισε την νίκη. 520

Homer - Ομήρου Οδύσσεια Τόμος Β

Είπε και ανδρειά τον γέμισε τότε η Παλλάδ' Αθήνη· 520 και, άμ' ευχήθη 'ς του Διός την κόρη, του μεγάλου, ετίναξε και ακόντισε το μακρυό κοντάρι· και τον Ευπείθη κτύπησε 'ς το χάλκινό του κράνος· τ' ακόντι αυτό δεν κράτησε, και αντίκρυ βγήκ' η λόγχη· εκείνος χάμ' εβρόντησε κ' ηχήσαν τ' άρματά του. 525 τότ' ο Οδυσσέας ο λαμπρός υιός του 'ς τους προμάχους πέσαν κ' εκτύπαν με σπαθιά και δίστομα μαχαίρια, και όλους θα τους ξολόθρευαν, κανείς να μη γυρίση, αλλ' η Αθήνη, του Διός αιγιδοφόρου η κόρη, φοβερήν έσυρε φωνήν κ' εκράτησε τα πλήθη· 530 «Ω Ιθακήσιοι, παύσατε τον φοβερόν αγώνα ογλήγορα, και αναίμακτα να χωρισθήτε πλέον».

Homer - Ομήρου Οδύσσεια Τόμος Δ