United States or Indonesia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Μα τότες τον αντίσκοψε και τούπε ο Αχιλέας «Άναντρο αλήθια θάμουνα κορμί και τιποτένιο, αν πάντα ναι σου φώναζα, το στόμα σαν ανοίγεις· σ' άλλους παράγγελνέ τα αφτά, δεν είναι αφτά για μένα! 295 Μα ετούτο ακόμα θα σου πω κι' εσύ στο νου σου βάλ' το. 297 Τ' άρματα δε θα πάρω εγώ να χτυπηθώ μαζί σου, μ' εσένα εδώ είτε κι' άλλο σας. κανένα, για την κόρη, τι εσείς τη δώκατε κι' εσείς την παίρνετέ μου πίσω· μα απ' τ' άλλα πούχω στο γοργό και μάβρο μου καράβι 300 δε θα μ' αγγίξεις τίποτα χωρίς τη θέλησή μου.

Δεν τα έγγιξα ακόμα, ούτε τα εμέτρησα. Μετρήστε τα, να ιδήτε αν είνε σωστά, προσέθηκεν ως να παρελάλει. — Εγώ; είπε μετά περιφρονήσεως ο αρχηγός. — Μα μη μου παίρνετε το κορίτσι μου, εξηκολούθησεν ο Πρωτόγυφτος, μετ' αιφνιδίας εκρήξεως φιλοστοργίας. Εγώ το αγαπώ το κορίτσι μου. Ήμουν μωρός να το πωλήσω το κορίτσι μου, το έκαμα χωρίς να θέλω. Δεν είξευρα, τζάνουμ τι μου γίνεται.

ΚΟΒΙΕΛ Τα καταφέρατε με τα ευγενικά σας αισθήματα. ΚΛΕΟΝΤ Τι τα θέλεις; αυτές είνε οι ιδέες κι' ούτε μπορώ να τις αλλάξω. ΚΟΒΙΕΛ Μα είστε στα σωστά σας να τον παίρνετε στα σοβαρά έναν τέτοιον άνθρωπο; Δε βλέπετε πως είνε τρελλός; Τι σας κοστίζει να κάνετε πως συμμορφώνεστε με τις μούρλιες του;

Εγώ με χέρια βέβαια δεν θέλω πολεμήσει Διά την κόρην, ούτ' εσέν', ούτε κανέναν άλλον· Ότι εσείς την παίρνετε, 'πού μέ την εδωσέτε. Από δε τ' άλλα, όσα μ' είν' 'ς το μαύρο το καράβι, Δεν θέλεις πάρη τίποτε χωρίς το θέλημά μου. Ει δ', έλα δα δοκίμασε, για να ιδούν και τούτοι. Ευθύς το μαύρο αίμα σου θα ρεύσ' εις το κοντάρι.

Ας ήναι, μπορούμε να κάμωμε Ανάστασι στην Αγία Αναστασιά, είπε, και αμέσως παίρνετε όλοι τα πράγματά σας, και της λαμπάδες σας αναμμέναις, και πηγαίνομεν κάτου στην Παναγία Δομάν, και σας λειτουργώ εκεί. — Στην Παναγιά την Δομά;... μα είνε μακρυά. — Ως πόσο;... Σε μισή ώρα φθάνουμε. — Είνε, νάχω τ'ν ευκή σ', παπά, παραπάνω από μια ώρα. — Δεν θα είνε παραπάν' από τρία τέταρτα.

Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Και μήπως με παίρνετε, κύριε, για καμμιά γρηούλα; ΔΟΡΑΝΤ Ω! κυρία Ζουρνταίν, συγγνώμην, συγγνώμην! ήμουν αφηρημένος· μου είχε διαφύγει πως είστε νέα. Σας παρακαλώ, συγχωρήσετε την αφηρημάδα μου. Οι ανωτέρωZOYPΝΤΑΙΝ Να, διακόσια λουδοβίκεια καλομετρημένα. ΔΟΡΑΝΤ Σας είμαι υπόχρεως, κύριε Ζουρνταίν, και επιθυμώ με όλη μου την καρδιά να σας φανώ χρήσιμος στο παλάτι.

Έλεγε πως αποφασίσατε να πάτε στο Κάστρο, και σας εκατάκρινε για την τόλμη. Μα εγώ το χάρηκα, γιατί ανησυχώ για κείνον τον αδερφό μου, και θέλω ναρθώ μαζί σας, αν με παίρνετε. — Ας είνε, καλώς ναρθής, είπεν ο ιερεύς. Εξέπλευσαν. Εστράφησαν προς το μεσημβρινοδυτικόν του λιμένος, έβαλαν πλώρη το ακρωτήριον Καλαμάκι. Ο άνεμος ήτο βοηθητικός, και ο πλους ευοίωνος ήρχιζε.

Αν όμως εσκληρύνετο και δεν ήθελε να τη ανοίξη, τότε η γραία από των ικεσιών μετέβαινεν εις τας επιπλήξεις και παραινέσεις. — Τόσον σκληραίς και αδιάκριταις είσθε! Μη το παίρνετε απάνω σας. Ο κόσμος είνε σφαίρα και γυρίζει. Κ' εγώ είδα χρόνια, κ' εγώ είδα ευτυχίαις. Μην είσθε παράξεναις. Θα το μετανοήσετε. Και σεις θα γεράσετε. Εις αυτόν τον κόσμον είδαμεν δα πολλά.

ΔΟΡΙΜΕΝΗ Α! α! ο κύριος Ζουρνταίν είναι πολύ ευγενέστερος απ' ό,τι εφανταζόμουν. ΔΟΡΑΝΤ Πώς, κυρία μου! για ποιόν τον παίρνετε τον κύριο Ζουρνταίν; ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Θα ήθελα να με παίρνατε κατά τα λόγια μου. ΔΟΡΙΜΕΝΗ Κι' άλλο; ΔΟΡΑΝΤ Δεν τον γνωρίζετε. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Θα με γνωρίση όταν θελήση. ΔΟΡΙΜΕΝΗ Ω! δεν τα βγάζω πέρα μαζί του. ΔΟΡΑΝΤ Έχει την απάντησι πάντοτε πρόχειρη.

Ο Γιαννιός έκραξε με πραείαν φωνήν: — Μη φοβήσθε κορίτσια, δεν είμαστε στοιχειά. Κ' έπειτα σεις από στοιχειά θα είσθε μαθημένες να βλέπετε 'δώ κάτω. Τα τρία κοράσια εγέλασαν οξύν αργυρόηχον γέλωτα, όπως γελούν η Νεράιδες. — Εδώ έρχεσθε και παίρνετε νερό; είπεν ο Νικολός. Δεν έχει νερό κάτω στο μύλο; — Έχει, μα δεν της αρέσει της μαννούς μας, είπεν η μία, η μεγαλυτέρα εκ των τριών.