Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 4 Μαΐου 2025
Αν είχε λόγια ο πόνος της αγάπης, γαμπρέ μου, θα μπορούσα να σου παραστήσω αυτή την ώρα το τι σου δίνω. Την ψυχή μου βγάζω και την αποθέτω στα χέρια σου! Μα είνε μπιστεμένα χέρια, και διαλεγμένα από τον άξιο τον Κωσταντή μου.
ΑΡΓΓΑΝ Αυτή η πανούργα θα με πεθάνη, αγάπη μου. ΜΠΕΛΙΝΑ Κουνήσου απ' τη θέσι σου! ΑΡΓΓΑΝ Αυτή φταίει για όλη τη χολή που βγάζω. ΜΠΕΛΙΝΑ Μη στενοχωρήσαι τόσο πολύ. ΑΡΓΓΑΝ Είνε τόσος καιρός που σου λέω να τη διώξης. ΜΠΕΛΙΝΑ Θεέ μου! δεν υπάρχει υπηρέτης, δεν υπάρχει υπηρέτρια, παιδί μου, που να μην έχουν τα ελαττώματά τους.
Στεφ. Να σε χαρώ, δεν μπορώ. Αν είμουν καλά, αλάκερη πλώσκα την άδειαζα για χατήρι σου. Β’ Παλικ. Μην τον ακούς το μαριόλο, κ' έχει πολλά η σκούφια του μέσα. Σιγανό ποτάμι είνε αυτός κ' έννοια σου. Μου τα είπε όλα μια ψυχή που σε είδε απόψε, μωρέ θεομπαίχτη, κι α δεν πιής το κρασί, σου τα βγάζω, καημένε. Βάστα τονε, γεια σου, δεν έχει να φύγη.
ΔΟΡΙΜΕΝΗ Α! α! ο κύριος Ζουρνταίν είναι πολύ ευγενέστερος απ' ό,τι εφανταζόμουν. ΔΟΡΑΝΤ Πώς, κυρία μου! για ποιόν τον παίρνετε τον κύριο Ζουρνταίν; ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Θα ήθελα να με παίρνατε κατά τα λόγια μου. ΔΟΡΙΜΕΝΗ Κι' άλλο; ΔΟΡΑΝΤ Δεν τον γνωρίζετε. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Θα με γνωρίση όταν θελήση. ΔΟΡΙΜΕΝΗ Ω! δεν τα βγάζω πέρα μαζί του. ΔΟΡΑΝΤ Έχει την απάντησι πάντοτε πρόχειρη.
Νιόθω κάψι στο κορμί μου· Πήρες κρύο, στη ζωή μου, Και το πήρες την αυγή· Κάμε αρχή φλεβοτομή σου, Και κατόπι καθαρή σου· Σου περνάει, δεν αργεί. Αμ τα τεχνικά του χέρια, Για βεντούζαις, για μαχαίρια, Πού είμ' άξιος να ειπώ! Τα αφίνω. τι απεικάζω, Σε κεφάλι δεν τα βγάζω. Όμως δυο δεν τα σιωπώ.
Γιατί νομίζουν οι πολλοί, πως κάθε τι δεν πρέπει, Με δίχως κάνα σκέπασμα καθένας να το βλέπει, Εγώ πολύ παλιότερο και γεροντότερόν σου, Με τα στολίδια, που φορώ, φαντάζω νιότερό σου. Και ντιούμαι πάντα λογιαστά, και πάντα συχναλλάζω, Και πάσα ημέρα αλλιότικο, καινούρια νιάτα βγάζω. Τα όξω ορέγεται καλά, σ' εκείνα προσκολλιέται, Τα μέσα δεν παρατηράει ο κόσμος, κι' ας γελιέται.
« Εκεί, παιδιά, πληγώθηκα. «'Πήγα 'ς το Μακρυνόρος. » Πολέμησα και γύρισα.. «'Σ την Άρτα πολεμάω. « Φεύγω 'πό 'κεί 'ς τη γέφυρα » Του κόρακα νικάω. «'Σ το Μεσολόγγι γύρισα » Για Τούρκους αιμοβόρος.» « Το Μεσολόγγι τωύρηκα » Κι' αυτό τότε 'ς την πτώσι. » Σηκόνομαι 'ς τη γενική » Εκείνη αθυμία, » Βγάζω το δαμασκί σπαθί, » Κι' ανάφτω με μανία » Τον πόλεμο. Τούρκους κ' εκεί » Πολλούς έχω σκοτώσει.»
Ξενιτεμένη έπλενε στην άκρη στο πηγάδι Κι ένας διαβάτης στάθηκε στο μαύρο του καβάλλα, Την εχαιρέτισε γλυκά και της μιλάει με πόνο. — Βγάλε τρεις σίκλους, λιγερή, να πιώ κι' εγώ κι' ο μαύρος, Και θα σου δώσω μάλαμμα για τον καλό σου κόπο. — Σου βγάζω ξένε μου νερό, να πιής κι' εσύ κι' ο μαύρος, Το μάλαμμά σου κράτα το, σ' εμένα δεν περνάει, Έχω τον άντρα μου μακρυά, στης Ξενιτειάς τα μέρη, Χρόνους εννιά τον καρτερώ και τρεις θα τον προσμένω, Κι αν ως τα τότε δεν ερθή, θα κόψω τα μαλλιά μου Θα βάψω τα σκουτάκια μου και καλογριά θα γένω. — Απέθανεν ο άντρας σου και μην τον περιμένης.
Ε’ ΓΥΝΗ Μα το ξυράφι πέταξα από το σπίτι πέρα, και τρίχες άφησα κ' εγώ στο σώμα μου να βγάζω, που, όσο είνε δυνατό, γυναίκα να μη μοιάζω. ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Έχετε και τα γένεια σας, που όταν θα μπορέσουμε να συναχθούμε, είπαμε πως όλες θα φορέσουμε; Δ’ ΓΥΝΗ Ωραία γένεια έφτιασα κ' εγώ, μα την Εκάτη! Ε’ ΓΥΝΗ Κ' εγώ πολύ καλήτερα κι' από του Επικράτη. ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Και σεις τι λέτε;
«Γι' αυτά και άλλα βέβαια ελπίζω το έλεος του Πλάστου και τη χάρι, ενώ για σε, πτωχέ, στοιχηματίζω πως ούτ' ο Σατανάς δεν θα σε πάρη.» Επίστευα ως τώρα πως στίχους βγάζω μόνο, αλλά ποτέ δεν μ' ήλθε ιδέα 'στο κεφάλι πως ειμπορώ κι' ανθρώπους να κάμω όπως άλλοι... Τι θαύματα αρχίζω κι' εγώ να κατορθώνω!
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν