United States or Jordan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Έτσι σα μάλωσαν οι διο με θυμωμένα λόγια, σηκώθηκαν, κι' η συντυχιά χωρίζει στα καράβια. 305 Κι' ο Αχιλέας πάγαινε των καλυβιών το δρόμο αντάμα με τον Πάτροκλο και τους δικούς του αθρώπους· κι' ο Αγαμέμνος έρηξε στη θάλασσα 'να πλοίο, και λαμνοκόπους διάλεξε ως είκοσι ανομάτους, κι' έμπασε μέσα τα σφαχτά του Φοίβου, και κατόπι έφερε μέσα κι' έκατσε την ώρια Χρυσοπούλα· 310 και μέσα τέλος αρχηγός μπήκε ο σοφός Δυσσέας.

Κι' έτρεχε πια το αίμα της τ' αθάνατο, ο νιχώρας, τέτιος που τρέχει απ' τους θεούς τους μυριοβλογημένους, 340 γιατί δεν πίνουν φλογωπό κρασί, δεν τρώνε στάρι, κι' είναι για κείνο αναίματοι κι' αθάνατους τους λένε. Κι' έρηξε αφτή με τις φωνές το γιο της οχ τα χέρια.

Κάηκε σαν τον είδε εκεί, κι' έρηξε εφτύς της Ήρας λοξή ματιά και τρομερό της μίλησε ένα λόγο «Άσφαλτα ο δόλος σου, άπιστη, τον Έχτορα απ' τη μάχη μούπαψε εκεί ο κακόβουλος και τσάκισε τους Τρώες. 15 Δεν ξέρω αλήθια αν πρώτη εσύ δεν πρέπει να πλερώσεις τα μπλέκουδά σου με βεργιές και ναν τους δεις τη γλύκα.

Τι ζήτησα κι' άλλη φορά εγώ να σε βοηθήσω, 590 μα από το πόδι μ' άρπαξε και μ' έρηξε ίσα κάτου οχ το κατώφλι τ' ουρανού· κι' ολημερύς γυρνούσα, και πια σα βράδιασε, έπεσα πας στο νησί της Λήμνος, είχα δεν είχα πια ψυχή· πρόθυμα τότε αμέσως, σαν έπεσα, με πήρανε να με νιαστούνε οι Σίντες

Κι' όταν πεζός πήγε έπειτα στο γονικό του πύργο, μέρες ξεφάντωνε έντεκα με φίλους π' απ' τη Λήμνο 45 γλύτωσε πίσω· μα ξανά τη μέρα την κατόπι μοίρα κακή τον έρηξε στα χέρια τ' Αχιλέα, π' άναβλα τούτανε γραφτό στον Άδη ναν τον στείλει.

Είπε, κι' εφτύς σηκώθηκε στη μέση ο Πολυποίτης, σηκώθηκε κι' ο Λιονταράς, στεριοδεμένος άντρας, κι' ο Επειγός, και τέταρτος του Τελαμώνα ο Αίας, και στάθηκαν σειρά. Κι' αρπάει ο Επειγός τη σφαίρα, και ρήχνει αφού τη χόρεψε· και γέλασε μαζί του 840 το πλήθος όλο. Δέφτερος ο Λιονταράς τη ρήχνει. Τρίτος την έρηξε ο τρανός του Τελαμώνα ο Αίας με στέριο χέρι, και περνάει κάθε αλλουνού σημάδι.

Πρώτος ο Πάρης έρηξε το γλήγορο κοντάρι, και βρήκε την ολόιση ασπίδα του Μενέλα· μά δεν την τρύπησε ο χαλκός, μον στην ασπίδα μέσα στράβωσε η μύτη.

Θύμωσε αφτήτο θεϊκό το σπέρμα, η σαϊτέφτρακι' αρσενικό άγριο ασπρόδοντο τους έστειλε γουρούνι, που του Βοινιά τού ρήμαζε τ' αμπέλια νύχτα μέρα, 540 κι' έρηξε σύγκορμα πολλά δεντρά μεγάλα χάμου μαζί με ρίζες και μαζί και με των μήλων τ' άθια.

Έτσι οργισμένος έφυγε ο γέρος πίσω πάλι, 380 κι' ο Φοίβος τότες ξάκουσε του γέρου την κατάρα, τι είταν αγαπημένος του πολύ, και στους Αργίτες έρηξε αρρώστια φοβερή, που απανωτοί οι στρατιώτες πεθαίναν, κι' έπεφταν παντού οι θεϊκές σαΐτες μέσα στον κάμπο τον πλατύ.

Πιος τάχα λες τους έβαλε θεός να λογοφέρουν; Του Δία ο γιος και της Λητός, που με τον Αγαμέμνο θύμωσε κι' έρηξε κακή μες στο στρατό πανούκλα, 10 και κόσμος πέθαινε, γιατί στο λειτουργό το Χρύσα δε θέλησε τ' Ατρέα ο γιος λίγη σπλαχνιά να δείξει.