United States or Turks and Caicos Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τίναξε τη σκόνη από τα ρούχα του και έφυγε τρέχοντας πίσω από την εκκλησία, κάτω στη δημοσιά με την σκέψη να τον καταδιώκει ότι ο Τζατσίντο θα γύριζε στο σπίτι και θα βασάνιζε τις θείες του. Όταν όμως έφτασε στο χωριό, βρήκε στο σπίτι να βασιλεύει πάλι η ηρεμία του θανάτου. Η ντόνα Έστερ έπλενε το στάρι πριν το στείλει στη μυλόπετρα.

Διότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα παραδεχθής ότι το στάρι δεν είναι τίποτε άλλο από αυτό· δεν είν' έτσι; Εταίρος Βεβαίως· είναι όπως τα λέγεις.

Εταίρος Όχι, μα τον Δία, εγώ τουλάχιστον δεν το πιστεύω αυτό. Σωκράτης Αλλά μήπως και ένας καλός γνώστης των ίππων, όταν ειξεύρη ότι η τροφή την οποίαν δίδει στο άλογό του είναι επιβλαβής, φαντάζεσαι πως αγνοεί ότι το καταστρέφει; Εταίρος Όχι, βεβαίως το γνωρίζει πολύ καλά. Σωκράτης Άρα λοιπόν δεν πιστεύει ότι από το στάρι αυτό της κακής ποιότητος θα έχη κέρδος; Σωκράτης Όχι, δεν το πιστεύει.

O γέλως δε των χωρικών εξέσπασε παταγώδης, όταν η Μαργή έκαμψε την γωνίαν της εκκλησίας και απεμακρύνθη μετά της μητρός της, ο δε Αστρονόμος, μιμούμενος τας κινήσεις και την φωνήν της, επανέλαβεν: «Αντίο σας! ... .Έλα μητέρα ... .» Και είπεν έπειτα με την αυτήν επίσυρτην φωνήν: — Τι δέντρο κάνει το στάρι;

Αν δεν πέση μέσ' στη γη το στάρι να πεθάνη, το ολόχρυσο κλωνάρι με το ακτινωτό το αστάχι, τη χαρά δεν θα σκορπίση πα στον κάμπο. Τραβώντας στο Ιδανικό σου ίσια τον δικό σου κύττα μοναχά σκοπό.

Οι μεταγενέστεροι, είμαι βέβαιος, θελά το εμέτραγαν για ξεχωρισστήν τους μοίραν να είν' απόγονοι τέτοιων μεγάλων ανθρώπων. άκουσα από πολλούς, Λογιότατέ μου, αυτήν την γνώμην, συμπαθησέ με ωστόσο να σου ειπώ με θάρρος, πως ακούω κάτι πράμματα, οπού δεν θελά μου φαίνονταν αλλιότικα, αν ήκουγα να μου ειπούν, πως η προβατίναις μου εγέννησαν μουσκάρια, και τ' αμπέλια μου εκάρπισαν στάρι.

Εταίρος Προς τι η ερώτησίς σου αύτη; Σωκράτης Θα σου εξηγηθώ. Υπάρχει και καλόν και κακόν στάρι; Εταίρος Βεβαίως. Σωκράτης Είναι λοιπόν τίποτε περισσότερον το έν από το άλλο στάρι, ή ομοιάζουν κατά τούτο τουλάχιστον, ότι είναι και τα δύο σιτάρια, και δεν διαφέρουν τίποτε το έν από το άλλο, εις το ότι και τα δύο είναι στάρια, αλλά μόνον κατά το ότι το έν είναι καλής ποιότητος, το δε άλλο κακής;

Για να ξέρουν οι βαρώνοι σου αν σ' αγαπάω με πιστή και τίμια αγάπη, κάνω αυτόν τον όρκο: ή θα πεθάνω σ' αυτήν την επιχείρησι ή θα φέρω 'δώ στο ανάκτορο του Τινταγκέλ τη Βασίλισσα με τα χρυσά μαλλιά». Αρμάτωσε ένα ωραίο καράβι, και το γέμισε με στάρι, κρασί, μέλι, και άλλες καλές τροφές.

Κι' έτρεχε πια το αίμα της τ' αθάνατο, ο νιχώρας, τέτιος που τρέχει απ' τους θεούς τους μυριοβλογημένους, 340 γιατί δεν πίνουν φλογωπό κρασί, δεν τρώνε στάρι, κι' είναι για κείνο αναίματοι κι' αθάνατους τους λένε. Κι' έρηξε αφτή με τις φωνές το γιο της οχ τα χέρια.

Δε με σηκώνει η στερηά. Με τα πολλά αποφασίστηκε το ταξίδι. Ήτανε να φύγη εκείνο τον καιρό και το μπάρκο του καπετάν Βεκίλη. Συγγενής και χρυσός άνθρωπος ο καπετάν Βεκίλης, τι άλλο ήθελε. Τον παρακίνησε κι' ο ίδιος. — Η κάμαρή μου, δική σου είνε, παπά. Όλες σου τις αναπαύσεις θα τις έχης. Απλοχώρια και πάστρα. Οι καιροί εφκιάξανε, άνοιξι, χαρά θεού. Θα πάω στον Ποταμό να φορτώσω στάρι.