Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 16 Μαΐου 2025
Εις τα παιδία είχε δώσει από μίαν πήτταν, γελώσα με την βουλιμίαν αυτών και τους κωμικούς μορφασμούς με τους οποίους κατέπινον το καίον ζυμαρικόν. Αλλ' έπειτα βλέπουσα ότι δεν εύρισκε τέλος με την παιδικήν απληστίαν, είπε: — Παιδιά, ο σύντεκνος είπε πως όποιος φάει παραπάνω από μια μυζιθρόπηττα, πριχού νάρθη από την εκκλησά, δε θα πάρη μαρτυρίκια.
Ενώ η Κώσταινα βρίσκονταν μοναχή της, με τες σκέψες της και με όσα της θύμιζαν τα σαράντα χρόνια του ζωντανού ξεχωρισμού, κι' η λειτουργιά είταν στο «&εξαιρέτως&» ανοίγει απ' έξω η θύρα της εκκλησιάς και μπαίνει μέσα με βαρυά πατήματα άνθρωπος ψήλος και δασύς, ηλικίας πενήντα χρονών και παραπάνω, με φορέματα ξενιτεμένου, κι' από τη θύρα πώμενε πίσω του μισογυρισμένη μπήκε και το φως της ημέρας, που άρχισε να ξανοίγη, κι' ακούστηκε το λάλημα του κυπριού «τριγκ... τριγκ... τριγκκκκ».
Δε σας ζητώ ψωμί∙ εδώ είναι κάτι παραπάνω από το ψωμί: είναι η σωτηρία μιας γυναίκας. Και το παλικάρι θα σας ακούσει, επειδή είναι καλό και λέει: δεν με στενοχωρεί τίποτε άλλο παρά μόνο η θεία Νοέμι που υποφέρει για μένα…. Λοιπόν, θα σας το πω: εκείνος μιλάει πάντα για την αφεντιά σας, και σας αγαπά. Η Γκριζέντα έφτασε στο σημείο να σας ζηλεύει.»
Όποιος πιάση σήμερα να γράψη, θα πη φυσικά και δίχως να το συλλογιστή μια στιγμή tu aimes· έτσι — είναι τώρα τρεις αιώνες και παραπάνω — κατάντησε συνήθεια να γράφουμε και να λέμε. Ίσως όμως νομίζετε που ο τύπος από τότες δεν άλλαξε; Άλλαξε.
Δεν εννοείτε πως όλα αυτά τα κάνωμε για να συμμορφωθούμε με τη μεγαλομανία του ανδρός σας; πως είμαστε μασκαρεμένοι όλοι και πως ο γυιός του Μεγάλου Τούρκου είναι ο Κλεόντ; Δεν ήθελες να τον ακούσης. Ήξαιρα πολύ καλά πως θα σου έδινε να καταλάβης τι είνε ο γυιός του Μεγάλου Τούρκου. Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Μου έδωκε να το καταλάβω με το παραπάνω και είμαι πολύ ευχαριστημένη.
Οι γονιοί σου μονάχα τα ξέρουνε. Είναι πολλές ώρες μακριά από δω το χωριό μας. Το καημένο το χωριό μας! Δεν το ξαναείδ' από τότες! Το καλυβάκι μας δεν είτανε μες το χωριό, είταν όξω, μέσα σε λόγγο δέντρα γεμάτο. Παραπάνω είταν η βοσκή, και κει έβοσκε τα γίδια του ο θειος μου ο Νικολής. Αμ' αυτός δα με προίκισε και με πάντρεψε. Εγώ είμουνα χρόνια ορφανοκόριτσο. Με πήρε και μου έδωσε το Γιωργή μου.
Πριν καταπιαστούμε τάλλα του ειρηνικά μεγαλουργήματα, ταρχιτεχτονικά, μας φαίνεται πως πιο φυσικώτερο έρχεται να ρίξουμε βιαστική ματιά στη θρησκευτική πολιτική του Ιουστινιανού, που την είχε κι αυτός, και μάλιστα με το παραπάνω. Ας παρατηρηθή πρώτα, αν και γνωστό μας, πως ο πολιτικός μας αυτός Ιουλιανός δεν είταν και θρησκευτικός αρχαϊστής.
Κι αργότερα πάλι ξεπρόβαλαν, καθώς είδαμε παραπάνω, μα πότε με τις φοβέρες, πότε με χρήματα και με δώρα, τους κράταγαν οι δικοί μας έξω από τα σύνορα. Όταν όμως στα 434 πήρε την αρχηγία των Ούννων ο φοβερός, ο θεριόκαρδος ο Αττίλας, άλλαξαν αμέσως τα πράματα. Άρχισε πρώτα πρώτα να ζητάη κι άλλα χρήματα.
Συγχρόνως ηθέλησε να δώση το σύνηθες ρευστόν εις το πάσχον μωρόν. — Ποιος βήχει; ηκούσθη μία φωνή όπισθεν του μεσοτοίχου. Η γραία δεν απήντησεν. Ήτο Σάββατον εσπέρας, και ο γαμβρός της είχε πίει ένα ρακί παραπάνω, πριν δειπνήση· ομοίως είχε πίει μετά το δείπνον κ' ένα μεγάλο ποτήρι από λάκυρον κρασί, διά να ξεκουρασθή από τα μεροκάματα όλης της εβδομάδος.
Από αυτόν την πήρα για έπαθλον της νίκης μου. Οι νικηταί του δρόμου έπαιρναν άλογα. Αυτοί που ενίκησαν στην πάλη και στην πυγμή, αγωνίσματα πιο δύσκολα, κοπάδια έπαιρναν βώδια, μα και μια γυναίκα παραπάνω. Αφού λοιπόν ευρέθηκα τυχαίως στους αγώνας κ' ενίκησα, δεν ήθελα τέτοιο βραβείο ν' αφήσω. Πάρ' την λοιπόν και φρόντισε γι' αυτήν. Γιατί δεν είναι γυναίκα που να έκλεψα. Μου εστοίχισε η νίκη.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν