United States or Guernsey ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΕΤΕΟΚΛΗΣ Δεν είμ’ εγώ στολίδια αντρός να με τρομάξουν κι ούτε λαβωματιές δίνουνε τα σημάδια° φούντες, κουδούνια δε δαγκάνουν δίχως δόρυ, κ’ η νύχτ’ αυτή που λες επάνω στην ασπίδα πως είναι, αστράφτοντας με τ’ ουρανού τ’ αστέρια, μάντης μπορεί με κάποια σημασία να γίνη° γιατί αν η νύχτα του θανάτου πέση επάνω στα μάτια αυτού, που το περήφανο έχει το σημάδι, σωστά και δίκια θεν’ αξίζη τ’ όνομά του κι αυτό πόχει να πάθη ο ίδιος θα μαντέψη.

ΧΑΡΜ. Αυτή είνε, και πραγματικώς ο δυστυχής έχω πέση εις την παγίδα και να γλυτώσω δεν μπορώ. ΤΡΥΦ. Και γι' αυτήν έκλαιγες; ΧΑΡΜ. Ναι. ΤΡΥΦ. Και την αγαπάς πολύν καιρό ή νεοσύλλεκτος είσαι; ΧΑΡΜ. Όχι, είνε εφτά μήνες σχεδόν από την εορτήν των Διονυσίων, που την είδα πρώτη φορά.

Το χειμαδιό είναι καταμεσήςτης κουκουναριαίς, γερό σαν σπίτι. Ας πέση όσο χιόνι θέλη· τα γίδια του κολλήγα σου θα χορεύουν τώρα γύρωτη φωτιά, και ο γυιος μου θα παίζη το σουράβλι. Και είτα επανέλαβε πάλιν. — Να σ' πω. Να πάω να το φέρω; Και ηγέρθη ημιτρικλίζων ο ποιμήν. — Κάθησαι, κάθησαι, είπεν ο Μπάρμπα Σταύρος. Τώρα θα απολύση η Εκκλησία.

Και σα ναπαντούσε γι’ αυτόν, πρόσθεσε με βία : Στην κουζίνα είναι πλάκες και δεν έχομε στρίποδα. . ούτε και ρούχα- Να πέση στο κρεββάτι μαζί σου κ' εγώ στρώνω χάμω.

ΓΛΟΣΤ. Αγαπητέ αυθέντα, συ του δουκός το φυσικόν το 'ξεύρεις, πώς ανάπτει, και πόσον είναι σταθερός εις την απόφασίν του... ΛΗΡ Εκδίκησις! Καταστροφή! Θανατικόν να πέση Ανάπτει, λέγει! Φυσικόν! Ακούεις, ΓλόστερΓλόστερ. τον δούκα θέλω να ιδώ, ευθύς, και την Ρεγάνην! ΓΛΟΣΤ. Του το επληροφόρησα, αυθέντα μου καλέ μου. ΛΗΡ Τους το επληροφόρησες! Δεν εννοείς τι λέγω ω άνθρωπε! ΓΛΟΣΤ. Αυθέντα μου!

Τι θέλουν άραγες; Πάλε τα ρούχα μου να ξεσκίσω; Όχι! όχι! Είμαι φίνος και δε με πιάνουν. Το ντουβάρι μόνο να πέση! Και δε θέλει. Να το πάλε μαλακό σαν το μπαμπάκι, και κλοτσιά να του δώσης, δε σαλέβει. Τους αρέσει να θυμώνω, για να μου λεν ύστερα παραμύθια. Σφίξε, Καρλή, δάγκασε, Καρλή, τους γρόθους σου στο στόμα σου μέσα· να σε δέσουμε κατόπι. Μη σας μέλη! Δεν το κάμνω πια και θα διήτε.

Προχωρώντας- προχωρώντας οι Τούρκοι μπήκαν και στην Αγιά-Σοφιά, κι’ άρχισαν να πιάνουν και να σκλαβόνουν όσους είταν μέσα, και να αρπάζουν όλα τα πολύτιμα στολίδια της Μεγάλης Εκκλησιάς, και και τη στιγμή, που θα έπιαναν και τον λειτουργό τον Παπά, που δεν είχε τελειώσει ακόμα τα γράμματα της λειτουργιάς, άνοιξε μια θυροπούλα από την ζερβιά τη μεριά προς τον Γαλατά, που είταν σιδηροκλεισμένη, κι’ έφυγε απ’ εκεί με το δισκοπότηρο στα χέρια, για να μην πέση η άγια &Κοινωνιά& στα τούρκικα τα χέρια, κι’ η θυροπούλα ματάκλεισε σαν που είταν πρώτα, κι’ ως τα σήμερα προσπαθούν οι Τούρκοι να την ανοίξουν, αλλά δε μπορούν.

Το Μεσολόγγι αν πέση, Πρέπει η Ελλάδα ολάκερη τα μαύρα να φορέση. ...................................................... Αν δείχνει ακόμα αταραξιά, 'περφάνειατον οχτρό του, Με την καρδιά του τρώγεται, το δόλιο, μαραζιάζει, Γιατ' όσο η 'μέραις απερνούν αυξαίνει το κακό του. Του κόσμου ταις κακομοιριαίς η πείνα του σωριάζει.

Όλος ο λαός τον Συρακουσών αγανακτεί τότε και φρυάττει κατά της αισχράς προδοσίας του Φιντίου, βλέπων τον πέλεκυν του δημίου έτοιμον ήδη να πέση επί του αθώου τραχήλου του Δάμωνος. Ο δε τύραννος σαρκαστικώς μειδιά, εμπαίζων και την μωρίαν του Δάμωνος και την ψευδοφιλίαν του Φιντίου.

Όχι, άρχοντα Τριστάνε, δεν θα επιχειρήστε αυτήν την παράτολμη εκδρομή. Θα πάω εγώ αντί για σας: γνωρίζω καλά τους ανθρώπους του Παλατιού. — Αφήστε, ωραίε άρχοντα Ογκρίν. Η Βασίλισσα θα μείνη στο ερημητήριό σας. Μόλις πέση η νύχτα θα πάω μαζύ με τον ιπποκόμο μου, ο οποίος θα φυλάξη το άλογό μου». Όταν το σκοτάδι κατέβηκε στο δάσος, ο Τριστάνος πήρε δρόμο μαζύ με τον Γκορνεβάλη.