Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 26 Ιουνίου 2025
— Όμως εγώ θα σου πω, και αν θέλης, πίστευσε. — Θα πιστεύσω. — Με τον πατέρα σου πηγαίνομεν εις το χωριό το δικό μου. — Και πού είνε αυτό; — Τέσσαραις πέντε ώραις μακρυά απ' εδώ. — Και τι κάμνετε εκεί; — Αυτό κ' εγώ δεν το ξεύρω καλά καλά. — Δεν το ξεύρεις; — Βέβαια. — Πώς γίνεται; — Γίνεται. — Τι θα πη; — Για την ώρα, δεν ξεύρω τι κάμνομεν. Εις το μέλλον όμως ίσως θα κάμωμεν τίποτε. — Τι πράγμα;
Συγχρόνως ο Τρέκλας, ως είδε τον Πλήθωνα εξελθόντα, αφήκε τον κύνα ήσυχον, και ήρχισε να πηδά και να τρέχη διά κωμικών σκιρτημάτων, με τους ραιβούς πόδας του, όπως φθάση εις την θύραν του σπηλαίου. — Άρχων! Άρχων! μην ακούς αυτόν. Στάσου να σου πω. Περίμενε. Είνε ανάγκη. Ξεύρεις από πόσον δρόμον ήρθα με τα στραβά πόδια μου;
ΚΑΠΟΥΛΕΤΑΙΝΑ Να σου το ειπώ... Παραμάνα, άφησέ μας ολίγον· έχω κάτι κρυφόν να της ειπώ. — Παραμάνα, έλα οπίσω και ήλλαξα γνώμην. Σε θέλω ν' ακούσης την ομιλίαν μας. Η κόρη μου τώρα έχει τα χρονάκια της· εσύ τα 'ξεύρεις. ΠΑΡΑΜΑΝΑ Μα την πίστιν μου, τα 'ξεύρω τα χρονάκια της ως το λεπτόν. ΚΑΠΟΥΛΕΤΑΙΝΑ Δεν έχει τελειωμένα τα δεκατέσσαρα; Πότε έχωμεν των Αγίων Αποστόλων;
Διέκοψε τώρα επί μικρόν εις αναψυχήν και πάλιν λέγει: — Ξεύρεις, παπά μου, πόσους ναύλους εγώ έχασα ς' την Φραγκιά για να προτιμήσω την Πόλιν; Τώρα η νεολαία ξεύρει μόνον της φάμπρικαις της Πόλεως. Και πού να σου πω ακόμα πως ολίγον έλειψε να ιδώ και τον Άγιον Βασιλέα! — Τον Άγιον Βασιλέα! εκραύγασεν έκθαμβος ο ιερεύς. Μέγας ει Κύριε! Άλλη φορά δεν μου τα είπες αυτά.
Είμαι άλλος άνθρωπος, νέος άνθρωπος, Λες και ξαναβαπτίσθηκα. Εγώ που χρόνια τώρα δεν ηρώτησα για τους γονείς, για την γυναίκα μου, για την πατρίδα μου, αμέσως εζήτησα το πρωί να μάθω. Πώς μ' εξέχασες τόσα χρόνια, βρε καπετάν-Καλόγερε; του είπα. Δεν ξεύρεις πως είμεθα πατριώταις, πες μου, πες μου για τον πατέρα μου . . . πες μου για την γυναίκα μου! Και άρχισα να κλαίω».
Σύρε αν θέλης το σπαθί και θα σ' ακολουθήση· μόνον και μόνον εις αυτό θα ήναι άνθρωπός σου. ΤΥΒΑΛΤΗΣ Ρωμαίε, την αγάπην μου θα σου την αποδείξω μ' αυτάς τας δύο λέξεις μου: Ένας αχρείος είσαι! ΡΩΜΑΙΟΣ Τυβάλτη, έχω αφορμήν να σ' αγαπώ εσένα, και δεν σε συνερίζομαι δι’ όσον πάθος δείχνεις μ' αυτόν σου τον χαιρετισμόν. Δεν είμ' εγώ αχρείος. Ώρα καλή σου το λοιπόν. Ακόμη δεν με 'ξεύρεις.
ΠΑΡΑΜΑΝΑ Ο άνθρωπος αυτός σου είναι πιστός; — Τα μυστικά ο ένας τα φυλάγει καλλίτερα παρά οι δυο· το 'ξεύρεις. ΡΩΜΑΙΟΣ Μη φοβάσαι, είναι πιστός και μυστικός. ΠΑΡΑΜΑΝΑ Πολύ καλά, αυθέντα μου. Δεν ξαναέγεινε τέτοια γλυκειά νέα·. Θεέ μου, Θεέ μου! όταν ήτον τοσουλάκι ... Ω! είναι 'ς την Βερώναν έν αρχόντοπουλον, τον λέγουν Πάρην, και νοστιμεύεται να την πάρη.
Ο Τρέκλας έδειξε τυχαίως την μίαν πλευράν της οικοδομής, χωρίς να ειξεύρη αν έλεγεν άλήθειαν ή όχι. — Εκεί είνε, είπε. — Και έχει παράθυρον προς τα έξω το δωμάτων της; — Δεν ξεύρω. — Πώς δεν ξεύρεις; Αφού το μέρος σου είνε γνωστόν. — Ποιος σου είπε πως μου είνε γνωστόν; — Εσύ το είπες. — Εγώ; — Αλλά μ' εμπαίζεις, φίλε μου, είπεν ο ξένος παρατείνων την υπομονήν του. — Όχι.
— Κύριε υπασπιστά, ο καπετάνιος μας διέταξε να σε ακολουθήσωμεν και οι πέντε. Δεν μας είπε να μείνωμεν κρυμμένοι οι δύο και να σε ακολουθήσουν μόνον οι τρεις. Με απεστόμωσεν η απάντησίς του. Αλλ' επέμεινα έτι· ηγέρθην και τον επλησίασα· ηγέρθησαν και οι πέντε συγχρόνως. — Μίρτε μου, είπα θέσας την χείρα μου επί του ώμου του, άκουσέ με, διά την αγάπην εκείνης που 'ξεύρεις.
— Να φυλάγεται απ' εκείνον τον άνθρωπον. — Ποίον άνθρωπον; — Εκείνον τον μουστερήν μας. Ο Μάχτος ανωρθώθη, και ανένηψεν ολίγον. Αυθορμήτως δ' έσπευσε να είπη τας σκέψεις του προς την Γύφτισσαν. — Αυτός ο άνθρωπος, μάννα, δεν έρχεται εδώ διά καλό. — Πώς το ξεύρεις, μικρό μου; — Το ξεύρω, είπεν ο Μάχτος. — Και ποιος σου το είπεν; — Εγώ το λέγω. — Και διατί έρχεται; — Έρχεται διά την Αϊμάν.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν