Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 29 Ιουνίου 2025
Κι' απ' όλα τα μυρουδικά της Θάσου είνε χίλιες φορές πειό εκλεκτότερα, που τάχουν στης μποτίλλιες κ' η μυρουδιά μοσχοβολεί πολύν καιρόν στην κεφαλή, μα τάλλα όμως χάνουνε το μύρο τους ταχύτερα.
Στην ψάθα να σε κλάψει δε θα σε βάλει η μάννα σου, μον το χοχλάτο ρέμα θα σε τραβήξει ως κάτου εκεί στης θάλασσας τον κόρφο. 125 Θα ρέβετε έτσι ως που μπροστά στο κάστρο σας να φτάστε, 128 φεβγάλα εσείς και πάντα εγώ λιανίζοντας ξοπίσω.
Μα εκείνος πρώτα λάβωσε το μαχητή Διοπίτη 420 κατά τον ώμο εκεί αψηλά, με το κοντάρι ορμώντας, κι' έπειτα σκότωσε άλλους διο, τον Έννομο και Θόνα. Κι' άφισε αφτούς και χοίμισε στο Χερσιδάμα πούχε πηδήσει χάμου οχ τ' άλογα, και κάτου απ' την ασπίδα του κάθισε μια κονταριά μες στης κοιλιάς την κόψη· κι' έπεσε εκείνος χάμου εκεί και δάγκασε το χώμα. 425
Μονάχα μια μικροπρόσωπη μια καστανομάτα νιοπαντρεμμένη, η Νίτσα, πούχε παντρευτή εδώ και τρεις μήνες και πήρε ένα όμορφο παλληκάρι, που την μια βραδιά την χόρτασε φιλιά κι αγάπη, και την άλλη ξενητεύθηκε για τα ξένα, και πήγε για να πουλάη σαρδέλλες και ρίζι μακριά, πολύ μακριά στης Πόλης τα σοκάκια, γύριζε αχνή και λυπημένη.
Εθαύμασε ο Δεσπότης με την τόλμη του καλόγερου· του μίλησε με αγάπη και ευγένεια και του είπε πως γρήγορα θα φέρη σε όλα διόρθωσι. Πέρασαν δυο χρόνια από τη σκηνή αυτή, χωρίς να γείνη το παραμικρό καλό και σαν εξαναγύρισε ο Δεσπότης ο Άνθιμος δεν επήγε να τον δη γιατί δε θα μπορούσε να βασταχτή μπροστά του με απάθεια. Μαζή με τ' άλλα που είχε ο παππά Συνέσιος, στης εκλογές έκανε τον ψηφοθήρα.
ΧΟΡΟΣ Το ίδιο λέει κ' η φήμη του ΙΩΝ Αν κάνατε θυσία με ιερό ψωμί, μπροστά στης πύλες του ναού του, και κάτι τι γυρεύετε να μάθετε απ' το Φοίβο, περάστε μέσ' στο ιερό• μ' αν δεν έχετε σφάξη αρνιά, δεν θα περάσετε μέσ' στου ναού το βάθος. ΧΟΡΟΣ Κατάλαβα• και του θεού το νόμο δεν πατώ• θα μείνω εδώ και θα θωρώ αυτά που είν' απ' έξω. ΙΩΝ Ό,τι μπορεί το μάτι σας να βλέπη, ας το βλέπη.
Μοίρασε το κριάς κι' ο Αχιλέας, κι' έπειτα κάθισε αντικρύ του θεϊκού Δυσσέα, έτσι απ' τον άλλο τοίχο εκεί, και του Πατρόκλου τούπε πρώτα το μέρος των θεών να πάρει και να κόψει. 220 Κι' έρηξε αφτός τις προσφορές μες στης φωτιάς τις φλόγες Τότε όλοι σ' έτοιμα άπλωσαν φαγιά στρωμένα ομπρός τους.
Διώξε τα 'δώ κάτω τα μοσχάρια γιατί ριχτήκαν στης εληάς τα χαμηλά βλαστάρια. ΚΟΡΥΔΩΝ Ουστ! Ασπρομάλλη! σύρε συ, Κυμαίθα, προς το λόφο Μα δεν ακούς; αι! μα το ναι, τέλος κακό θα σ' εύρη αν δε θα φύγης από 'κεί. Για 'δές, ξαναπηγαίνει. Πού νάνε τάχα η γκλίτσα μου ναρθώ να σε κτυπήσω; ΒΑΤΤΟΣ Κύττα, Κορύδων, προς θεού! ετούτο εδώ ταγκάθι κάτ' από τον αστράγαλο μού τρύπησε το πόδι.
Και ο σοφός που θέλει, Αφύσκος να μη γένη, Για πάστραις δεν τον μέλει, Στης βρόμαις μπαινοβγαίνει. Γυμνή τη φύση βλέπει· Να τη μιμιέται πρέπει. Και επειδή στη βρόμα Ο άθρωπος γεννιέται, Την έχει πρώτο στρώμα, Σε ταύτη να γκυλιέται Ανάγγη είν' όσο ζήση. Σ' αυτή να ξεψυχήση. Ο Κ ρ α σ ο π α τ έ ρ α ς Μεταβιάς γλυκοχαράζει, Στα βουνά η αυγή χαράζει, Κι' αρχινάει — Το σκοτάδι να σκορπάη.
Από το ανώνυμο κομμάτι που ακολουθεί το κομμάτι του Μπερούλ, από την Γερμανική μετάφρασι ενός ποιήματος συγγενεύοντος με του Μπερούλ, από τον Τομάς και τους μεταφραστές του, από τους υπαινιγμούς και τα επεισοδιακά ποιήματα, από το πεζό μυθιστόρημα ακόμη, επήρε ό,τι χρειαζότανε για να δημιουργήση εκ νέου στο διατηρημένο κομμάτι μια αρχή, συνέχεια και τέλος, ζητώντας πάντοτε, μέσα στης διάφορες εκδόσεις του παραμυθιού, εκείνη που καλλίτερα πήγαινε με το πνεύμα και τον τόνο του αυθεντικού.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν