United States or Sint Maarten ? Vote for the TOP Country of the Week !


Είχε ένα βαθύ σημάδι κι ο Σβάντε του περίγραψε πως ο μικρός αδερφός είχε μπήξει εκεί το νύχι του, πριν ξεψυχήση. Το σημάδι αυτό έμεινε πολλές μέρες και του φάνηκε κακά σα χάθηκε. Μια μικρή κίτρινη κάσα είναι στη μέση της κάμαρας στην ίδια θέση, όπου πρωτήτερα είταν ένα κρεββάτι μ' ένα ζωντανό παιδί. Τώρα η κάμαρα είναι στολισμένη με ρόδα.

Αν δε εκινδύνευε να μεταβή εις τας αιωνίους μονάς διακεκριμένον της Συριανής κοινωνίας μέλος, τότε όχι να κρυώση, αλλ' ουδέ καν να ξεψυχήση επερίμεναν οι προσφερόμενοι να διαιωνίσωσι διά γυψίνου εκμάγματος την όψιν του επιφανούς μεταστάντος ή να υμνήσωσι τα αλησμόνητα έργα του εις τα έγκριτα της Ιταλίας φύλλα.

Η ΣΚΛΑΒΕΣ. Βοήθεια! ΣΚΛΑΒΑ Τη δαγκώνει το φείδι!.. ΣΚΛΑΒΑ. Την εδάγκωσε!. . . ΣΚΛΑΒΑ. Θα ξεψυχήση!. . . Άφησέ με να πεθάνω! Φάνηκε ή ακόμη; Για κρυφοκύτταξε από την πόρτα. . . Άφησε να με δαγκώση!. . . Θαρρώ πως έρχεται! Ευνίκη! Θέλω να με θανατώση το φαρμάκι του, αφού τη γνώμη δεν μπορώ του Καίσαρα ν' αλλάξω. . . ΓαλέριοςΣκλάβεςέπειτα Πρίσκιλλα. Ευνίκη, άφησε της τρέλλες!

Εξορία δε με πιάνει, αφού όπου κι αν πάω, διαβατάρικος είμαι. Όσο για βασανίσματα, με την πρώτη πληγή θα ξεψυχήση αυτό το κορμάκι, και θανέβω στον Πλάστη μου. — Τέτοιο θάρρος δε μούδειξε ποτές άνθρωπος, κάνει ο Μόδεστος. — Ίσως δεν αντάμωσες ποτές σου Επίσκοπο, αποκρίνεται ο Δεσπότης.

Και, όπως η αρχή του λόγου μου μην απομείνη στείρα, του ανθρώπου προς την βούλησιν μάχεται τόσο η μοίρα, 'πού καταντούν τα σχέδια του συχνάαποτυχίαν, 'ς την σκέψιν έχει, όχι ποσώςτο τέλος, εξουσίαν, και αν άλλον να μη νυμφευθής η γνώμη σου διορίση, με του ανδρός σου την πνοήν και αυτή θα ξεψυχήση .

Δία πατέρα, και Αθηνά, και Απόλλων', αχ! ομοίως 235 να 'βλεπα εδώτο σπίτι μας αμέσως τους μνηστήραις ταις κεφαλαίς τους να κρεμούν, πεσμένοι άλλοιτο δώμα, άλλοιτο γύρο της αυλής, κοντά να ξεψυχήσουν, ως τώρ' ο Ίρος κάθεται κειτης αυλής την θύρα, την κεφαλήν του σείοντας, ως κάμνει ο μεθυσμένος• 240 και ορθόςτα πόδια να σταθή δεν δύναται ή να γύρητην έρμη κατοικιά του, κοντά να ξεψυχήση».

Και ο σοφός που θέλει, Αφύσκος να μη γένη, Για πάστραις δεν τον μέλει, Στης βρόμαις μπαινοβγαίνει. Γυμνή τη φύση βλέπει· Να τη μιμιέται πρέπει. Και επειδή στη βρόμα Ο άθρωπος γεννιέται, Την έχει πρώτο στρώμα, Σε ταύτη να γκυλιέται Ανάγγη είν' όσο ζήση. Σ' αυτή να ξεψυχήση. Ο Κ ρ α σ ο π α τ έ ρ α ς Μεταβιάς γλυκοχαράζει, Στα βουνά η αυγή χαράζει, Κι' αρχινάειΤο σκοτάδι να σκορπάη.

Ο αμανές του είναι αχαμνός και ξεκρεμασμένος σαν το βρακί του. Άλλα δυο τρία ποτήρια, και θα ξεψυχήση κι ο αμανές.