United States or Grenada ? Vote for the TOP Country of the Week !


Γ’ ΥΠΗΡΕΤΗΣ Παρών! Α’ ΥΠΗΡΕΤΗΣ Σε φωνάζουν, σε ζητούν, σε θέλουν εις την τραπε- ζαρίαν. Γ’ ΥΠΗΡΕΤΗΣ Δεν ημπορώ να είμαι κ' εδώ κ' εκεί. — Εμπρός παι- διά! Τρέχετε επάνω κάτω, και όποιος μείνη ύστερος, χάρισμά του ό,τι απομείνη. ΚΑΠΟΥΛΕΤΟΣ Καλώς ωρίσατ' άρχοντες! — Όσαις δεν έχουν κάλους θα σηκωθούν εις τον χορόν να σας ξεποδαριάσουν. Α, α!

Κι όταν ήρθε η ώρα να ρημάξη ο τόπος, και πέτρα πάνω στην πέτρα να μην απομείνη, όταν ξεψύχησε κι ο στερνός ο ήρωας, και διώχτηκε η Αρετή από κάθε χώρα, κάθε κάμπο και κάθε καλύβι, πάλι δεν αποκότησε η Ελληνόκαρδη Θεά να την αφήση ολότελα την αγαπημένη της γη, μόνο περίλυπη πήρε τα ψηλά τα βουνά, και πλανιούνταν εκεί πανέρημη, αγνώριστη, καταφρονεμένη.

β’ ΥΠΗΡ. Αν είν' ο άνθρωπος αυτός να έχη καλά τέλη, ό,τι κακόν κι' αν φαντασθής το κάμνω, δεν με μέλει! α’ ΥΠΗΡ. Κι' αν πολυζήση και ιδή γηράματα εκείνη, καλή γυναίκα εις την γην καμμιά δεν θ' απομείνη. Θα γίνουν όλαις τέρατα! β’ ΥΠΗΡ. Πηγαίνωμεν κατόπιν απ' τον τυφλόν τον γέροντα. Εκείνον τον ζητιάνον τον παλαβόν να εύρωμεν, να γίνη οδηγός του. Αν και τρελλός, είν' ικανός να κάμη ό,τι θέλεις.

Η Μάρω εισήλθεν εις την αυλήν του πύργου σύρουσα και τον Γιάννον οπίσω της. Οι χωρικοί εκάλεσαν αυτήν πλησίον των και της έδωσαν άρτον και τεμάχια κρέατος, άτινα είχον απομείνη εκ του προσφάτου δείπνου των. Όλοι εκ συμφώνου παρετήρουν το παρθενικόν πρόσωπον της κόρης κ' έβαλλον αναφωνήσεις θαυμασμού, αίτινες επείραζον τόσον τας πλησίον χωρικάς, ώστε ήρχισαν να την εχθρεύωνται.

Αν τα βλέμματά των είχον οδόντας, νομίζω ότι ούτε κόκκαλον εξ αυτών δεν ήθελεν απομείνη. Η κατά παραγγελίαν μου απάντησις του πατρός μου εις την τετραπλήν ταυτόσημον διακοίνωσιν υπήρξεν εν &όχι& περιτετυλιγμένον ως καταπότιον αλόης εις ζαχαροκονίαν ευγενών φράσεων ουχ ήττον όμως η εκ της αρνήσεως πικρία φαίνεται υπάρξασα μεγάλη, μεταβαλούσα εν ακαρεί την περί εμού γνώμην των κυρίων τούτων.

Από το να μη θεωρηθή ότι είναι κάποιος από το γένος των ταχυδακτυλουργών. Θεαίτητος. Και εγώ εις αυτά την ιδίαν γνώμην έχω. Ξένος. Ώστε εγκρίνομεν να διχοτομούμεν το γρηγορώτερον την απομιμητικήν τέχνην, και αφού φθάσωμεν εις το βάθος της, εάν μεν απομείνη ο σοφιστής κατ' ευθείαν, να τον συλλάβωμεν συμφώνως με το ένταλμα του κυριάρχου λόγου και να παραδώσωμεν εις εκείνον αυτό το αγρίμι.

Εκείνη όμως, ήτις υπό της ταχύτητος του πυρός εστερήθη πάσης υγρασίας και συνεπυκνώθη εις σώμα ξηρότερον του πρώτου, γίνεται εκείνο, το οποίον ωνομά- D. | σαμεν κέραμον. Ενίοτε δε, όταν απομείνη υγρασία, η γη, επειδή εχύθη διά του πυρός, όταν ψυχθή, γίνεται ο λίθος ο έχων χρώμα μέλαν.

Απεκρίθη ο ψαράς· το πράγμα μου φαίνεται απίστευτον, πώς ήτον δυνατόν ένα τόσον μικρόν αγγείον που δεν χωρεί ούτε το ποδάρι σου, να χωρέση όλον σου το σώμα; Τότε το Τελώνιον, διά να τον βεβαιώση, διαλύεται εις ένα σύγνεφον, και ύστερα εις καπνόν, και έπειτα ολίγον κατ' ολίγον όλος εκείνος ο καπνός εμβήκεν μέσα εις το αγγείον χωρίς απομείνη τελείως έξω· και ευθύς βγήκε μία φωνή λέγουσα.

Και, όπως η αρχή του λόγου μου μην απομείνη στείρα, του ανθρώπου προς την βούλησιν μάχεται τόσο η μοίρα, 'πού καταντούν τα σχέδια του συχνάαποτυχίαν, 'ς την σκέψιν έχει, όχι ποσώςτο τέλος, εξουσίαν, και αν άλλον να μη νυμφευθής η γνώμη σου διορίση, με του ανδρός σου την πνοήν και αυτή θα ξεψυχήση .

Μόνε πού μέτρο, Φύλλι μου, στο νου μου έχη απομείνη, Να λογαριάση το κακό, και το καλό να κρίνη; Οι στοχασμοί μου κείτουνται σ' αγάπης σου το βάθος, Να τους τραβήσω δεν μπορώ, να μη βρεθώ σε λάθος. Γιατί όποτε διαλογιστώ, αρχή και τέλος κάνω, Εσένα πρώτη υπόθεσιεκείνο ν' αναβάνω. Για τούτο κι' είναι αδύνατο απόφασι να κάμω Όξω οχ τη σφαίρα που είσαι εσύ, στιμή να παραδράμω.