Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 18 Ιουνίου 2025
Τότες τους είπε ο δυνατός αφέντης Αγαμέμνος «Διομήδη, θρέμμα του Τυδιά, μυριάκριβό μου αδρέφι σύντροφο αν θέλεις, διάλεξε — πάρε όπιον θες ατός σου — 235 τον πιο άξιο απ' όσους πρόβαλαν, τι αποθυμούν πολλοί τους. Μα εσύ, από σέβας τάχατες, τον πιο καλό μη θέλεις ν' αφίσεις, και χειρότερο διαλέξεις, μήτε τήρα φύτρα ή γενιά κι' αν είναι τος πιο βασιλιάς μεγάλος.»
Δία πατέρα, και Αθηνά, και Απόλλων', αχ! ομοίως 235 να 'βλεπα εδώ 'ς το σπίτι μας αμέσως τους μνηστήραις ταις κεφαλαίς τους να κρεμούν, πεσμένοι άλλοι 'ς το δώμα, άλλοι 'ς το γύρο της αυλής, κοντά να ξεψυχήσουν, ως τώρ' ο Ίρος κάθεται κει 'ς της αυλής την θύρα, την κεφαλήν του σείοντας, ως κάμνει ο μεθυσμένος• 240 και ορθός 'ς τα πόδια να σταθή δεν δύναται ή να γύρη 'ς την έρμη κατοικιά του, κοντά να ξεψυχήση».
Και τότες πια οι Αργίτες όξω απ' τους χτύπους το νεκρό τραβούν ξαλαφρωμένοι και τον πλαγιάζουν σε ψαθί. Κι' οι φίλοι του θρηνώντας τον τριγυρνούν, και πίσω ο γιος περπάταε του Πηλέα κι' έχυνε δάκρια πύρινα, σαν είδε απάς στο ξύλο 235 στρωμένο κονταρόσφαχτο το μπιστεμένο βλάμη. Αχ ναι μ' αμάξια κι' άλογα τον έστειλε στη μάχη, μα δεν τ' αξιώθηκε να πει το καλώς ήρθες πάλι.
Τότες πάλι είπε του Λυκά ο γιος ο παινεμένος «Αινεία, ατός σου βάσταξτ' τα τα γέμια κι' άλογά σου. 230 Τι κάλια με τον αμαξά που ξέρουν θα τραβήξουν αν ίσως πάλι φέβγουμε τον τολμηρό Διομήδη, μήπως σκιαχτούνε κι' έπειτα κολλήσουν, κι' απ' τη μάχη δε θέλουν να μας βγάλουνε, ποθώντας τη φωνή σου, και τότε εμάς του αντρόκαρδου Τυδέα ο γιος χοιμήξει 235 και πάρει τα γοργά άλογα κι' εμάς μας πετσοκόψει.
'Σ εκείνον τότε απάντησεν ο άνδρας ο βουκόλος· 235 «Α! ξένε, να τελείονεν ό,τ' είπες ο Κρονίδης! θα 'βλεπες πώς μ' ακολουθούν τα χέρια μου τ' ανδρεία». Και ομοίως 'ς όλους τους θεούς ο Εύμαιος ευχήθη να φθάση ο πολύνοος 'ς το δώμα του Οδυσσέας.
Τότες του λέει κι' ο Έχτορας, του γέρου ο γιος Πριάμου «Αία, θεόσπαρτε αρχηγέ, του Τελαμώνα θρέμμα, μη με τρομάζεις, και παιδί δεν είμαι εγώ ή γυναίκα 235 ψόφια έτσι, π' άρματα ποτές δεν έπιασε στο χέρι.
Τώρα άλλο πια κανείς μας ας μην προσμένει πρόσταγμα και κοντοστέκει πίσω, τι τ' άλλο αφτό του θαν του βγει λαχτάρα στο κεφάλι, 235 στα πλοία πίσω αν κάθεται, μον όλοι ομπρός! σα φάμε, ας τρέξουμε ίσια τους οχτρούς ν' αρχίσουμε πελέκι.»
Οχ τον κύκλο σου μη βγαίνεις, Ότι αλλιώς κακοπαθαίνεις Η κ ο υ τ ζ ι ο ν ο ύ ρ α Α λ ο υ π ο ύ. Μια Αλουπού, πώς εγελάστη, 235 Κι' σε δόκανον επιάστη Τέτιο ζώο πονηρό, Στην αλήθια δεν το ξέρω, Μήτε θέλω να υποφέρω, Να ξετάξω να το βρω. 240 Ξέρω ωστόσο, και μου φτάνει· Πως επιάστη, και πως χάνει Για κακή της συφορά, Μ' αδιόρθωτη πομπή της Την καλέτερη στολή της, 245 Τη μεγάλη της νορά.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν