Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 7 Μαΐου 2025
Έν' άστρο ας μείνη ψηλά να μας παραστέκη. Κι' ο Θεός άκουσε τα λόγια του Αγαπημένου. Ο Ήλιος έσβυσε απάνω στο στερέωμα κ' ένα άστρο, γλυκό σαν την Αφροδίτη, έλαμψε στο γαλάζιον αιθέρα, απάνω απ' το αγκάλιασμά τους. Κι' ο Αγαπημένος έσφιξε την αγάπη του απάνω στο στήθος του και κάρφωσε τα μάτια του απάνω στα δικά της.
Και ήσαν τέτοια πράματα απάνω υφασμένα: ο ουρανός μαζεύοντας ταστέρια ένα γύρω• τραβούσε ο ήλιος τάλογα στην τελευταία φλόγα, το φως σέρνοντας πίσω του το λαμπερό του Εσπέρου• η νύχτα η μελανόπεπλη το άρμα ωδηγούσε μόνο με δύο άλογα, και τάστρα ακολουθούσαν η Πούλια ευρισκότανε στη μέση του αιθέρα και ο Ωρίονας κοντά με το σπαθί• πειο απάνω έστρεφε η Άρκτος την ουρά προς τον χρυσό τον πόλο• γεμάτος άστραφτε άνωθε ο κύκλος της σελήνης, όπου τους μήνες διαιρεί, καθώς και η Υάδες, που είνε για τους ναυτικούς το πειό καλό σημάδι• και η Αυγή η φωτεινή όπου ταστέρια διώχνει.
Όταν λοιπόν βρέχη καλά καλά, και χιονίζει, και παγώνη και ξεπαγώνη, α! λέω δεν δύναται να είναι χειρότερα στο σπήτι παρ' ό,τι είναι έξω, ή αλλέως, και έτσι είναι καλά. Όταν ανατέλλη ο ήλιος το πρωί υπόσχεται λαμπρήν ημέρα, δεν μπορώ παρά πάντα ν' αναφωνώ: ιδού πάλιν ένα ουράνιο αγαθό, που δύνανται οι άνθρωποι να το αποστερήσουν ο ένας τον άλλον.
Και η υπερβολή της ηδονής σου, γλυκεία οδύνη· και η υπερβολή της οδύνης σου, ηδονή πικρά. Ο ευγενέστερος προορισμός του θάλπους είνε, όταν το έχης, να το παρέχης και εις τους άλλους· διότι εάν ο ήλιος εκράτει την θερμότητα και το φως δι' εαυτόν, και ήτο τόσον εγωιστής, ουδέν ον θα ευρίσκετο σήμερον διά ν' ανυψώση προς αυτόν το βλέμμα, διά να τον θαυμάση και του αναγνωρίση την ευεργεσίαν.
Υποθέτω ότι, όταν ο ήλιος φωτίζη τους περικλείοντας τον κόλπον εκείνον υψηλούς λόφους και την αναμεταξύ αυτών κοιλάδα, η άποψις εκ της θαλάσσης είναι φαιδρά και χαρίεσσα.
Η νυξ λοιπόν και η ημέρα έχουσιν ούτω γεν- νηθή, αι οποίαι είναι η περίοδος της μιας εκείνης και σοφωτά- της κυκλικής κινήσεως , και ο μην, όταν η Σελήνη διανύσασα τον κύκλον της συναντήση πάλιν τον Ήλιον, και ο ενιαυτός, όταν ο Ήλιος επιτελέση τον ιδικόν του κύκλον.
— Χαρά 'ςτόν όπου εγέννησε τέτοιο παιδί 'ςτόν Κόσμο, Χαρά 'ςταίς χώραις που περνά, 'ςτούς τόπους που διαβαίνει! Όλον το Κόσμο εγύρισεν ο Ήλιος όλη μέρα. Περνάει κάμπους και βουνά και δάση και ποτάμια.
Από την κορφή του βουνού της Καστρίτσας ανοίγεται μπροστά στα μάτια του περιηγητού μεγάλο πανόραμα κ' έμμορφο. Ο ουρανός απλώνεται απάνω καθάριος και γαλανός κι από τ' αμέτρητα κι ανερεύνητα ύψη του χύνει ο χινοπωριάτικος ήλιος τες θαλπερές του αχτίδες στην πλάση κάτω, που προβάλλει σα νιόπαντρη γυναίκα, ζωηρή, γιομάτη φως και χρώματα κι ωμορφιά.
Ένας ήλιος καλοκαιρινός έφεγγε μέσα της και τηνέ ζέσταινε. Μα τώρα εκείνο το γέλιο του παπά ήτανε σαν να την ξύπνισε από ένα όνειρο. Καθώς καθότανε σκυμμένη στο τραπέζι, τα χέρια της, πρώτη φορά, της φανήκανε ζαρωμένα, ματσιδιασμένα. Έκλεισε τα μάτια της να μην τα βλέπη.
ίδιο μέρος, όπου ακκουμπούσε πριν η Έλσα το δικό της. Έτσι περάσανε δυο τρεiς ώρες κι ο ήλιος ανέβαινε πάντα ψηλότερα στον καλοκαιρινό ουρανό. Ξύπνησα από ένα αλαφρό σκούντημα της γυναικός μου. — Ξύπνα, είπε. Ο Σβεν πεθαίνει τώρα. Δεν μπορούσα να μείνω εκεί μέσα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν