Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 11 Μαΐου 2025
Σιμώστε... δε μου φταίτε εσείς, μου φταίει ο Αγαμέμνος 335 που για την κρινομάγουλη σάς στέλνει βρυσοπούλα. Μον έλα, θεογέννητε Πάτροκλε, βγάλ' την κόρη και δώσ' τη τους να τήνε παν. Κι' ας είναι αφτοί μαρτύροι μπρος στους αθάνατους θεούς και στους θνητούς αθρώπους και στο σκληρό το βασιλιά, αν καμιά μέρα πάλι 340 μ' έχουν ανάγκη απ' άσκημη λαχτάρα να γλιτώσω τα' ασκέρι.
Η κυρία Μιχάκη μ' απάντησε προχθές κ' έκαμε πως δεν μ' εγνώρισε. Παλαιαί συμμαθήτριαι γειτόνισσαις τόσα χρόνια, τώρα που πανδρεύθηκε δεν ειξεύρω τι της εφάνη! Επειδή τάχα επήρε ένα λοχαγό και πηγαίνει εις το παλάτι, ψήλωσ' η μύτη της. — Άφησ' την να ψηλώση. Η σακκούλα της να ιδούμε τι έχει. — Μα έλα δα! — Και πού την απάντησες την Κυρίαν Μιχάκη; — Εις της Λιζιέ.
Και πρώτος του Λαέρτη ο γιος τον είδε και τον δείχνει «Νά σ' τον, Διομήδη, ο βασιλιάς, και να σου το ζεβγάρι που μας μολόγαε ο Δόλονας πριν τα τινάξει ο σκύλος. Μον έλα σφίξ' τα δόντια σου κι' ομπρός! Ντροπής να στέκεις με τ' άρματα έτσι ανόφελα, μον λύνε το ζεβγάρι· 480 ή εσύ μαχαίρωνε, κι' εγώ βάζω στο χέρι τ' άτια.»
Είναι ακόμη, βλέπετε, τόσον μικρός ! Κοιμάσαι, παιδί μου; Σε απεκοίμισεν ο δρόμος της αμάξης, αί; Σήκω τώρα και πλησιάζουν οι γάμοι οι ευτυχείς της αδελφής σου. Σήκω και θα γίνης συγγενής ανδρός γενναίου, του υιού της Νηρηίδος Θέτιδος, του ίσου προς θεούς. Έλα συ τώρα, Ιφιγένεια, κάθισε πλησίον της μητρός σου, διά να δείξης εις αυτάς τας ξένας πόσον είμαι ευτυχής.
— Είντα τ' αλλοτινού θα μιάσης, είπε σχεδόν γελαστός, απού τούλεγε ο κύρης του να τόνε παντρέψη κιαυτός δεν ήθελε μια, αλλά καλά και σώνει δέκα γυναίκες; Μωρέ, κάμε καλά, μωρ' έλα στο νου σου. Το σκοπό του αυτός. Δέκα θέλω, δέκα θέλω. Σαν είδε κιαπόδε πως δεν εμπόργε να τόνε φέρη σε λογαριασμό, έκαμε πως εδέχτηκε. Καλά, δέκα γυναίκες θες; Να τσι πάρης, παιδί μου, εγώ δε θέλω να σε κακοκαρδίσω.
Ε, δεν είναι έτσι; Ευθύφρων. Μάλιστα. Σωκράτης Έλα λοιπόν, φίλε μου Ευθύφρον, εξήγησον αυτό και εις εμένα και δίδαξόν με, διά να γείνω πλέον σοφός από ό,τι είμαι, ποία είναι η απόδειξίς σου ότι όλοι οι θεοί πιστεύουν ότι αδίκως εφονεύθη εκείνος ο δούλος σας, ο οποίος, ενώ εδούλευε με το ημερομίσθιον εις τα κτήματά σας, διέπραξε φόνον και έπειτα ερρίφθη σιδηροδέσμιος εις τον λάκκον από τον αυθέντην του φονευθέντος, τον πατέρα σου, και απέθανε, πριν προφθάση εκείνος που τον έβαλεν εις τα σίδερα, ο πατέρας σου, να λάβη από τας Αθήνας την περιμενομένην απάντησιν από τους εξηγητάς τι έπρεπε να πράξη διά τον φονέα.
Τότες του λέει κι' ο Νέστορας, ο βασιλιάς της Πύλος «Τ' Ατρέα γιε, έτσι νάμουνα θαν τόθελα κι' ατός μου σα στον καιρό όταν σκότωσα το θεϊκό Ρεφτάλη. Μα έλα που πάντα να! οι θεοί δε μας τα δίνουν όλα· 320 νιός τότε αν είμουν, με γερνούν τα χρόνια τώρα πάλι. Μα κι' έτσι εγώ με τα φαριά θα πάω, και θα βοηθήσω μ' αρμήνιες, όπως τόχουμε δικαίωμα οι γερόντοι.
Είσαι μαθές και νιος — και γιο θα σ' είχα εγώ στα χρόνια, τον πιο μικρό — μα γνωστικά τα κουβεντιάζεις όμως. 58 Μον έλα εγώ, πούμαι θαρρώ πια γέρος, όλα ως πέρα 60 ας τα ξηγήσω κι' ας τα πω· κι' ας μην καταφρονέσει κανείς το λόγο μου, ουδ' αφτός ο βασιλιά Αγαμέμνος. Αγριάθρωπος — δίχως πατριά και κοινωνιά — 'ναι εκείνος που αίμας γυρέβει αδερφικό, κατάρατες διχόνιες.
ΜΟΛΟΣΣΟΣ Αα, μητέρα μου, μητέρα μου, κ' εγώ κατεβαίνω μαζί σου κάτω από τα φτερά σου. ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ Θύμα της σφαγής. Ω, βασιλείς της Φθίας! ΜΟΛΟΣΣΟΣ Ω, πατέρα, έλα να μας βοηθήσης! ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ Ω, αγαπημένο μου παιδί, θα κοιμηθής μέσα εις την γην εις το στήθος της δυστυχισμένης μητέρας σου νεκρόν και συ κάτω από το χώμα κοντά εις την νεκράν!
ΚΑΠΟΥΛΕΤΑΙΝΑ Αχ! Είν' αυτό το θέαμα νεκρώσιμη καμπάνα, που τα πικρά μου γηρατειά τα οδηγεί ‘ς τον τάφον! ΠΡΙΓΚΗΨ Έλα, Μοντέκη· πρόωρα σ' εξύπνησαν, καϋμένε, εδώ να εύρης πρόωρα τον υιόν σου κοιμισμένον. ΜΟΝΤΕΚΗΣ Ω άρχον, η γυναίκα μου πέθανεν απόψε· του εξορίστου της παιδιού την έφαγεν η λύπη. Ποία καινούρια συμφορά με κατατρέχει πάλιν; ΠΡΙΓΚΗΨ Κύτταξ' εδώ να την ιδής.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν