Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 13 Ιουνίου 2025
Κι' αν κατόπι μετανιόσης Τότε πλιο τι σ' ωφελεί; Τη ζημιά σου θέλα νιόσης Μ' αδιαφόρετη χολή. Σε κάθε μέρος και καιρό Υπόφτευε τον πονηρό. Μ' αυτόν ποτέ μη φιλιωθής Στο ύστερο θα ζημιωθής. Γιατί το έχει φυσικό Να κάνη πάντοτε κακό. Του πονηρού τη συμβουλή Να τη μετράς επιβουλή. Τί σ' ό,τι σ' ορμηνεύει, Το κέρδος του γυρεύει.
Έχε λοιπόν υπομονή, και κατέβαινε τώρα στ' αμπέλι που πρασινίζει, ίσως δώση ο Θεός και μαζέψης καρπό κατόπι.
Ο γέρος υποδέχτηκε τους ξένους απάνω σ' ένα σοφά που το στρώμα του ήτανε κανωμένο από φτερά κολυβρίων, και τους πρόσφερε λικέρ σε ποτήρια από διαμάντι· κατόπι ικανοποίησε την περιέργειά τους ως εξής: — Είμαι εκατόν εβδομήντα δυο χρονών κι' έμαθα από το μακαρίτη πατέρα μου, υπασπιστή του βασιλιά, τις καταπληχτικές επαναστάσεις του Περού, που τις είδε με τα μάτια του.
Είπε, κι' εφτύς να παραβγούν σηκώνουνται αλογάδες. Αρχύτερα ολωνών πολύ ο Έβμηλος σηκώθη, τ' Αδμήτου ο γιος, που πρώτεβε σ' αλογοσύνης τέχνη. Κατόπι του Τυδέα ο γιος σηκώθηκε, ο Διομήδης, 290 κι' άτια διο ζέβει Τρωϊκά, που τάχε απ' τον Αινεία άλλοτε αρπάξει, μα έσωσε το νοικοκύρη ο Φοίβος.
Κατόπι βρήκε στα ζερβά της μάχης καθισμένο 355 τον Άρη, μ' άρματα και ζα σε σύγνεφο κρυμένα· και πέφτοντας γονατιστή, πολλά με περικάλια τα χρυσοστέφανα άλογα ζητούσε τ' αδερφού της «Αχ αδερφέ μου, νιάσου με, και δώσ' μου τ' άλογά σου για ν' ανεβώ στον Έλυμπο, στα θεϊκά λημέρια. 360 Πολύ με τυραγνά η πληγή που μούδωκε ο Διομήδης, θνητός που και το Δία πια θα πολεμούσε τώρα.»
Ήτον δροσερό, γλυκό νερό, αγίασμα· είχε μία δροσούλα και μία μοσχοβολιά που δεν ξανάγεινε. Κατόπι γυρίσαμε πάλι, με όλο το μελίσσι μαζύ, κ' εφτάσαμε στην εκκλησιά. Το πουρνό, αφού ελειτουργηθήκαμε, δεν ξεχάσαμε να περάσουμε απ' το μέρος όπου είχε τη στάνη του προσωρινά ο ψεβραδυνός ο τσέλιγκας.
Και αν πάλιν σ' αρέσει να βοάς, κ' εγώ δεν μέν' οπίσω. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Τούτ' είναι τρέλλα καθαρή, και θα ενεργήση 'ς αυτόν κάμποσην ώραν ο παροξυσμός της, κ' ευθύς κατόπι πράος κ' ήσυχος θα μείνη ως είναι η περιστέρα ευθύς 'πού ξεκλωσσήση το χρυσό της ζευγάρι.
Έβλεπε κατόπι — μέσα στο φοβερό, τον ατέλειωτον εκείνο το βραχνά — έβλεπε τον Πάτερ Χαράλαμπο μόνο που δε βλογούσε την αμαρτία με το Βαγγέλιο στο χέρι, που άκουγε τις ψευτιές του Πανάγου και τις σκέπαζε με το πετραχήλι του, κ' ύστερα να τρέχη και να τις φέρνη αντίδωρο, λέει, ποιανού; — του Δημήτρη!
Κι' όρμησαν ίσα σα σωρός σκυλιά που πληγωμένο 725 καπρί να φτάσουν χύνουνται και λιώμα ναν το κάνουν· 727 έτσι όρμησαν κατόπι τους κοπαδιαστοί κι' οι Τρώες. 730 Μα εκείνοι με τον Πάτροκλο στους ώμους πήραν δρόμο 735 προς τα καράβια βιαστικά, τη μάχη παραιτώντας.
Αρχηγό τους είχαν αυτοί τον Αυρηλιανό, γιο του Ταύρου, του Έπαρχου του Πραιτωρίου, που έπραξε «Κουαίστωρας» και κατόπι Έπαρχος της Πρωτεύουσας.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν