United States or Kosovo ? Vote for the TOP Country of the Week !
Πρέπει να είταν ως δώδεκα χρονών ορφανό ο Παναγής όταν τον πήρε ο θειος του στο μοναστήρι να τον προκόψη. Ο πάτερ Παΐσιος είταν καθώς είπαμε Ηγούμενος, μα ήξερε κι από κόσμο. Έκαμε στη Ρουσία σαν είτανε νέος. Κατόπι ταξίδευε και σ' άλλα μέρη και ψάρευε «Φίλους». Τώρα με την ποδάγρα του σύχαζε ο γέρος στο μοναστήρι, κι ό,τι έβγαινε από το χέρι του τόκαμνε, πότε με γραφές, πότε με τα λόγια.
Πρώτο θύμα πέφτει ο Μαξιμίνος, που απάνω στην απουσία του Λικινίου έκαμε όρεξη ναρπάξη αυτός την Ανατολή, με σκοπό να κάμη το ίδιο κατόπι και στη Δύση. Χτυπάει λοιπόν το Βυζάντιο και το κυριεύει. Προφταίνει όμως ο Λικίνιος από τα Βορειοδυτικά, ανταμώνει τον Μαξιμίνο στην Αδριανούπολη και τονέ σπάνει.
Ας σφαλήξουμε λοιπόν ταργαστήρια μας, ας στουπώσουμε ταυτιά μας, ας δέσουμε τα χέρια μας, κι ας μελετούμε την αρχαία ώσπου να φτειάξουμε μια καλή κορακίστικη. Να πούμε όμως και του αλλονού του κόσμου να μην πολυβιάζεται με τον πολιτισμό, να τον προφτάξουμε και μεις. Να μας απαντέξουνε κ' οι Βούλγαροι, γιατί σπουδάζουμε την αρχαία τη γραμματική· και κατόπι, μετριούμαστε και με δαύτους.
Κατόπι και το Χάροπα θανάτωσε, τ' Απάσου γιο και του Σώκου αφτάδερφο τ' αρχοντογεννημένου.
Είπε· κ' υπάκουσεν αυτός και μέσα του εχαιρόνταν. 545 κατόπι μ' όρκους στερεούς 'ς τα δύο μέρη αγάπην έστησ' η Αθήνη, του Διός αιγιδοφόρου η κόρη, εις το κορμί, και 'ς την φωνή, του Μέντορ' όλη ομοία. Η Σειρά των Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων, των Εκδόσεων Φέξη, υπήρξεν ένας σταθμός στα ελληνικά χρονικά.
Αυτός λοιπόν κι ο Ισίδωρος από τη Μίλητο, θείος του Ισιδώρου που κατόπι ξανάχτισε με στερεώτερο σύστημα τον τρούλλο της Άγιας Σοφιάς σαν γκρεμήστηκε από σεισμό στα 558, — αυτοί οι δυο προσκαλέστηκαν από τον Ιουστινιανό να κάμουν το σκέδιο του καινούριου ναού.
Πλην τώρ' αυτήν στείλ' 'ς τον θεόν· κ' οι Αχαιοί κατόπι Να σε πληρώσωμεν τριπλά, και τετραπλά, οπόταν Δώση ο Ζευς ν' αρπάξωμεν την πολιτείαν Τροίαν. Τον αποκρίθ' ο βασιλεύς ο Αγαμέμνων, κ' είπε· Ω ομοιόθε' Αχιλλεύ, ωσάν καλός που είσαι, Μη δόλια· δεν με περνάς, ουδέ με καταπείθεις.
Κέρν' από λίγο, για όρεξί μας, Και να βοηθήση την χώνεψί μας. Μασάτ' ως τόσο, και καταπιέτε, Το ποτηράκι αδειάστε, πιέτε. Κιαπέ κατόπι σαν αποφάτε, Όσο θελήστε φυσιολογάτε. Ο Ιπποκράτης, δεν έχει τώρα Σταις τηγανίταις, καθόλου χώρα. Για τηγανίταις αυτός δεν λέγει. Κι' ανίσως είπε, πιος του το στρέγει; Αν είπε, βλάβουν, με συμπαθάει· Γιατί από τούταις δεν έχει φάει.
Κάθε Ελληνικό που κατάντησε αργό στα πιώτερα μέρη εξαιτίας της ξενοκρατίας, το πήρε ο Χριστιανισμός και το γλύτωσε από το χαμό. Κι όχι μονάχα πολιτικούς τύπους, παρά και φιλοσοφικούς και φιλολογικούς, καθώς είδαμε, και θα ξαναδούμε λίγο κατόπι. Εννοείται πως δημοκρατικοί τύποι δεν πάνε να πουν και δημοκρατική ουσία. Η ουσία είταν ολιγαρχική.
Κ' έτσι ανταμώνοντας και τους Γότθους που γύριζαν από την Ελλάδα, και τους άλλους που ακόμα κατρακυλούσαν από τα βορεινά, τους πήρανε το κατόπι οι Ρωμαίοι και τους τσακίσανε. Μα κι όσοι ξέφυγαν από τη θάλασσα, τους πρόφταξε ο ναύαρχος ο Βενεριανός στον Ελλήσποντο και τους ξολόθρεψε. Έτσι λοιπό γλύτωσε όχι μονάχα η Αθήνα, παρά όλη η Ελλάδα από τους Γότθους στα 267.
Λέξη Της Ημέρας