Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 7 Ιουνίου 2025
Ευτυχής μεν είναι ο χωρισμός αλλ' οδυνηρός πάντοτε διά τους γονείς, όταν ο πατήρ, ο τόσον μοχθήσας διά την ανατροφήν των τέκνων του, τα παραδίδη εις άλλην οικογένειαν. ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Δεν είμαι τόσον άφρων, ώστε να μη αναγνωρίζω δικαίαν την λύπην σου. Και εγώ την αυτήν συγκίνησιν θα υποστώ καθ ην στιγμήν θα δώσω το τέκνον μου εις γάμον.
Δεν είχα το θάρρος, ύστερα απ' τη διαγωγή μου προς εσένα. Δε σημαίνει. Τίποτε δεν έχει πια σημασία. Άκουσέ με, Τάσσο, πριν φύγω από κοντά σου, θέλω να σου πω το σκοπό που μ' έφερε εδωπέρα. Τότε θα με συχωρέσης γιατί σου έδωκα μιαν ενόχληση κ' ένα φόβο, που δεν έπρεπε να σου το δώσω. Και θα με λυπηθής ίσως. Η λύπη του κόσμου είναι η τελευταία καλοσύνη του για τις γυναίκες σαν κ' εμένα.
Σφίγγε, σφίγγε δυνατά. Σφίξε ακόμη μια και να της που πάει. Ξεψύχησε, πάει. Πάει η ζωή μου. Σκότωσα τη ζωή μου. Πάει και λέξη δεν είπε. Έλα δω να σου δώσω στο στόμα, απάνω στο στόμα, ένα αθάνατο φιλί, ένα φιλί που κανένας άλλος δεν μπορεί να σου το πάρει. Τώρα πια είσαι για πάντα δική μου. Εγώ ξέρω τι λέω. Ξέρω γιατί παραπονιούμαι, γιατί βασανιούμαι.
Μόνο οι εχθροί μου θα ήθελα να έχουν τέτοια ευτυχία. Αλλά πριν φύγω θέλω να του δώσω ένα σκαμπίλι. ΣΙΜ. Ποιός μ' εκτύπησε; Με ληστεύουν τον δυστυχή. ΜΙΚ. Σκούζε και ξενύχτα, λυώνε κοντά στο χρυσάφι και παίρνε το χρώμα του. Εμείς δε ας πάμε, αν θέλης, εις του Γνίφωνος του τοκιστού. Δεν είνε μακράν απ' εδώ το σπίτι του.-Μας άνοιξε και αυτή η θύρα.
Είπε το κλήμα στον τράγο, που τώτρωγε: «Κιως τη ρίζα να με φας, πάλι θα βλαστήσω και θα δώσω το κρασί να χαροκοπήσουν κείνοι που θα σε βάλουνε στη σούβλα. Λίγα χρόνια προ του 1821 στο Κράσι της Πεδιάδας. Ο Σιφογιάννης βγήκε από το σπίτι του κιαπό πίσω η γυναίκα του φάνηκε στην πόρτα και τούπε: — Καλιά 'χα 'γώ να μην πας, η μέρα πούνε. — Μα δε θα κάμω δα κιαμμιά δουλειά, ευλοημένη.
Αλλ' υπόθεσε, ω Ερμή, την χειροτέραν περίπτωσιν, ότι αντί να του δώσω την μικροτέραν μερίδα, δεν του έδιδα τίποτε? λοιπόν διά τούτο έπρεπε, κατά το δη λεγόμενον, να αναστατωθή η γη και ο ουρανός και να επινοηθούν δεσμά και σταυροί και ολόκληρος Καύκασος και ν' αποσταλούν αετοί και να σπαράσσουν το ήπαρ; Πρόσεξε μήπως αυτά μαρτυρούν πολλήν μικροψυχίαν του αγανακτούντος και ευτέλειαν χαρακτήρος και πολλήν ευκολίαν θυμού.
Και τώρα επειδή δεν είχα να της δώσω της χίλιες δραχμές που μου ζητούσε, διότι ο πατέρας είνε σφικτός και δεν μου δίδει, εδέχθη τον Μοσχίωνα και σ' εμένα έκλεισε την πόρτα• εγώ δε για να την πεισμώσω και να της αποδώσω τη λύπη που μου προξένησε, επήρα σένα.
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ Στου σοφού δασκάλου την ερώτησι: ποια η αιτία κ' η αφορμή που ύπνο φέρνει τ' όπιον θα δώσω την εξής απάντησι: Μέσα σ' αυτό το φάρμακο ουσία υπάρχει υπνωτική που έχει την ιδιότητα της αισθήσεις να ναρκώνη. ΧΟΡΟΣ Ωραία η απάντησις, να εισέλθη είναι άξιος στο συνάφι των γιατρών. Καλή 'νε η απάντησις.
Είν' αμαρτία να σε βγάνω απού τη βουλή κεινής που σε γέννησε κέχω να δώσω λόγο εκειά που θα πάω. Φοβούμαι περισσότερο για σένα· γιατί καταλαβαίνω πως η γιαρρωστιά μου 'νε κολλητική. Κια σαφήνω νάρχεσαι κοντά μου, είνε σα να θέλω το κακό σου. Πρέπει να μαποφεύγουνε και να με φοβούνται όλοι, ακόμη κη μάνα που μεγέννησε, και ναποθάνω έρημη. — Εγώ δε φοβούμαι, Βαγγελιό, της είπα.
ΚΑΛΦΑΣ Υψηλότατε, σας ευχαριστούμε ταπεινώς για τη γενναιοδωρία σας. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Ελάτε από πίσω μου· θα πάω να δείξω το καινούργιο φόρεμα στο δρόμο. Και προ πάντων προσπαθήσετε και οι δύο σας να βαδίζετε ακριβώς απάνω στα ίχνη μου, για να φαίνεται καθαρά πως είστε δικοί μου. ΥΠΗΡΕΤΗΣ Μάλιστα, κύριε. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Φωνάξετέ μου τη Νικολέτα για να της δώσω μερικές διαταγές. Σταθήτε, σταθήτε· έρχεται.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν