Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 15 Ιουνίου 2025
Άλλο μέρος απομακρυσμένο εις τον ΠΡΟΜΑΧΩΝΑ. Εισέρχονται ΠΝΕΥΜΑ και ΑΜΛΕΤΟΣ ΑΜΛΕΤΟΣ Πού θα με πας; Ομίλει· δεν θα προχωρήσω. ΠΝΕΥΜΑ Πρόσεχε. ΑΜΛΕΤΟΣ Θα προσέχω. ΠΝΕΥΜΑ Προσεγγίζ' η ώρα 'πού 'ς ταις πίσσιναις φλόγαις πρέπει ν' αποδώσω τον εαυτόν μου. ΑΜΛΕΤΟΣ Αχ! καϋμένο Πνεύμα! ΠΝΕΥΜΑ Όχι, να μη με συμπονής, και σοβαρά ν' ακούσης ό,τι θα φανερώσω. ΑΜΛΕΤΟΣ Ειπέ, πρέπει ν' ακούσω.
Είχεν εκατόν πεντηκοντόρους και χιλίους τοξότας, ελεηλάτει δε όλους άνευ εξαιρέσεως «διότι, έλεγε, περισσότερον θα φανώ ευάρεστος εις ένα φίλον εάν του αποδώσω όσα τω ήρπασα, ή να μη λάβω παρ' αυτού τίποτε εξ αρχής.» Εκυρίευσε λοιπόν, πολλάς νήσους και πολλάς πόλεις της ηπείρου.
Εχάρην ενδομύχως διά τον διορισμόν μου, εδίσταζα δε κατ' εμαυτόν, εις τι να τον αποδώσω; Εις τον φαλαγγιτικόν βαθμόν μου, ή εις τας συστάσεις του θείου μου; — Παιδιά, εξηκολούθησεν ο αρχηγός με φωνήν σοβαρωτέραν, πάρετε τον υπασπιστήν να ησυχάση ολίγον, διότι το απόγευμα... Θεός ηξεύρει.
— Όχι δεν θα του αποδώσω κακόν αντί καλού και αργότερα, όταν μάθη πώς εφέρθην προς εκείνον, όστις με παρώτρυνε να φέρω χείρα εναντίον της, θα με ευγνωμονή. Εν τούτοις εσκέπτετο, εάν η Λίγεια επεδοκίμαζε την προς τον Χίλωνα διαγωγήν του.
Σ. Μ. Ενταύθα ο Αριστοφάνης παρωδεί το γνωστόν εις την εποχήν χωρίον εκ των «Μυρμιδόνων» του Αισχύλου: «Αντίλοχ', αποίμωξόν με του τεθνηκότος τον ζώντα μάλλον», το οποίον εθεώρησα καλόν ν' αποδώσω αντί της ανωτέρω παραλλήλου παρωδίας του σημερινού, διατι άλλως θα ήτο αδύνατον να εννοηθή διά τους συγχρόνους μας ακροατάς, κατά την από σκηνής παράστασιν.
Κ' εκείνος απεκρίθηκε: «Ξεκληρισμένε νόθε, »εάν αντίκρυ σου σταθώ και σε κηρύξω ψεύτην, »ποια είναι η αξία σου και ποια η αρετή σου, »ώστε τα λόγια που θα 'πής κανείς να τα πιστεύση; »Όχι· τα πάντα θ' αρνηθώ, και αν το γράψιμόν μου »το φέρης ως απόδειξιν θα τ' αρνηθώ τα πάντα, »ή θ' αποδώσω κάθε τι 'ς την παρακίνησίν σου, «εις την δολοπλοκίαν σου κ' εις τα τεχνάσματά σου. »Πρέπει κουτόν παρά πολύ τον κόσμον να τον έχης, »από τον νουν αν σου περνά πως θα τον καταπείσης »ότι δεν είχες αφορμήν τον λάκκον μου να σκάψης »και ότι του θανάτου μου δεν σ' έσπρωξε το κέρδος».
— Αλλά τώρα, έλεγε, τώρα, αφού σε επανεύρον, δεν θα σε αφήσω εδώ. Θα σε σώσω, θα σας σώσω όλους, φιλτάτη μου! Θέλετε να έλθετε μαζί μου εις το Άντιον; Απ' εκεί θα επιβιβασθώμεν πλοίου διά Σικελίαν. Τα κτήματά μου είναι κτήματά σας, αι οικίαι μου είναι οικίαι σας. Εις την Σικελίαν θα ανεύρωμεν τους Αούλους, θα σε αποδώσω εις την Πομπωνίαν και θα σε παραλάβω κατόπιν από των χειρών της.
Είναι μία από τας αλλοκότους εκείνας ιδιοτροπίας, τας οποίας η λύπη αποσπά εκ της ψυχής. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Και συ ωσαύτως είσαι πιστός. Επεθύμουν να μου ήτο δυνατόν να μεταμορφωθώ εις τόσους, όσοι είσθε σεις, και όλοι ομού συσσωματωμένοι ν' αποτελέσετε ένα Αντώνιον, ώστε να δυνηθώ να σας αποδώσω τας προς εμέ καλάς υπηρεσίας σας. ΥΠΗΡΕΤΑΙ. Θεός φυλάξοι!
ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Μήπως νομίζεις ότι εγώ, ο υιός του Ατρέως, φοβούμαι να σε ατενίσω; ΜΕΝΕΛΑΟΣ Βλέπεις αυτήν εδώ την επιστολήν, η οποία περιέχει ολέθρια πράγματα ; ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Την βλέπω. Απόδος αυτήν πρώτον και ύστερον ομίλει. ΜΕΝΕΛΑΟΣ Δεν θα την αποδώσω ειμή αφού πρώτον φανερώσω εις όλον το στράτευμα των Ελλήνων ό,τι περιέχει.
Εις αυτάς τας αιτίας θ' αποδώσω τους αλλοκότους μορφασμούς, εις τους οποίους είδα πολλάς κυρίας να ξεσπούν. Η πλέον φρόνιμη εκάθητο εις μίαν γωνίαν, με την ράχιν προς το παράθυρον, και εβούλωνε ταυτιά της. Μία άλλη εκάθητο γονατισμένη προ αυτής, και έκρυπτε την κεφαλήν της εις τον κόλπον της πρώτης. Μία τρίτη εισέδυσε μεταξύ των δύο, και αγκάλιαζε τις μικρές της αδελφές χύνουσα πολλά δάκρυα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν