Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 3 Μαΐου 2025
Εν συνόλω δε αύτη έχει τι το καθ' υπερβολήν ωμόν ως προς ημάς τους νεωτέρους, ενώ, ως προς τους αρχαίους, της μητρός αυτής ο χαρακτήρ φαίνεται ηπιώτερος του δέοντος. Αλλ' ο Σοφοκλής εκπροσωπεί περίοδον μεταβάσεως μεταξύ του ύψους του Αισχύλου και του πάθους του Ευριπίδου. Εν Ευριπίδη η τραχύτης των αρχαίων ηθών εξημερούται, οι δε χαρακτήρες εν τω θεάτρω αυτού προσλαμβάνουσι τύπον ανθρώπινον όλως.
Ότε ο Μενέλαος τον ερωτά τι πάσχει, και ποία η νόσος του, αποκρίνεται: &Η σύνεσις, ότι σύνοιδα δείν' ειργασμένος. Πιεζόμενος υπό της ιδέας, υφ' ης και μόνης κατέχεται, περιπίπτει εις μανίαν αληθή. Η λέξις αύτη δεν εφαρμόζεται εις το ιερόν θάμβος του Ορέστου εν τη τραγωδία του Αισχύλου. Αλλ' ο του Ευριπίδου Ορέστης έχει καθ' εαυτό φρενολήπτου οπτασίας.
Ο Διονύσιος λοιπόν μαθών ότι εμπαίζεται, εφρόντισε διά πολλής δαπάνης ν' αγοράση την πλάκα εις την οποίαν ο Αισχύλος έγραφε, νομίζων ότι ούτω θα εγίνετο και αυτός μέγας ποιητής• αλλ' όμως έγραφε πολύ γελοιωδέστερα πράγματα εις την πλάκα εκείνην, όπως λόγου χάριν το εξής• «Ήλθεν, η Δωρίδιον η γυναίκα του Διονυσίου»• και τούτο• «Αλλοίμονον, πόσον χρησίμην γυναίκα απώλεσα». Από την πλάκα του Αισχύλου εξήλθε και το ακόλουθον «Αυτοί εαυτούς εμπαίζουν οι μωροί θνητοί».
Δικαίως λοιπόν, ότε εις το θέατρον των Αθηνών παριστάνετο η τραγωδία των επτά επί Θήβας του ποιητού Αισχύλου, και είς των υποκριτών είπεν ότι ο Αμφιάραος « Ου γαρ δοκείν δίκαιος, αλλ' είναι θέλει, » πάντες έστρεψαν τα βλέμματα προς τον Αριστείδην, δεικνύοντες ούτως ότι εις αυτόν μάλιστα ήρμοζεν ο στίχος του Αισχύλου.
Γιατί, όπως οι μεγάλοι καλλιτέχνες από την εποχή του Ομήρου και του Αισχύλου ίσαμε τον Shakespeare και τον Keats δεν πήγαν να γυρέψουν το θέμα τους απευθείας στη ζωή, αλλά το ζήτησαν στο θρύλο και στο μύθο και την παράδοση, το ίδιο κι ο κριτικός παίρνει και δουλεύει θέματα που άλλοι τα ξεκαθάρισαν γι' αυτόν, και στα οποία η φανταστική μορφή και το χρώμα είχαν κιόλα προστεθή.
Παρεδέχθημεν λοιπόν ότι αυτή θα είναι προφανώς η επιστήμη που ζητούμεν και η αιτία της αληθούς ευδαιμονίας της πολιτείας και ότι, με μίαν λέξιν, κατά τον στίχον του Αισχύλου, αυτή μόνη κάθηται εις την πρύμνην της πόλεως με το πηδάλιον εις τας χείρας και διευθύνει και κυβερνά το παν προς κοινήν όλων ωφέλειαν. Κρίτων Και δεν ήτο τάχα ορθή η ιδέα σας, Σωκράτη;
Με oξυδέρκειαν και με δύναμιν εις ύφος εναργές και ποιητικόν ο Ουγκώ διερευνά εις αυτό το έργον του την παγκόσμιον σκέψιν ως προς την καλλιτεχνικήν ιδίως εκδήλωσιν αυτής. Η ανάλυσις του έργου του Αισχύλου κατά συμπαραβολήν με το έργον του Σαίξπηρ εκτεινόμεναι περιλαμβάνουν γενικήν επισκόπησιν του αρχαίου ιδεώδους και του νεωτέρου. Δρ. 2.50 John Lubbock Αι απολαύσεις της ζωής Μετ. Α. Μαρπουτσόγλου
Αι Δυνάμεις του Άδου εν τη τραγωδία του Σαικσπείρου ενεργούσιν αντιστρόφως ή εν τη τριλογία του Αισχύλου. Παρουσιάζονται επί της σκηνής ουχί μετά το έγκλημα, αλλά προ αυτού, ουχί προς τιμωρίαν, αλλά προς πειρασμόν.
Εις την λάμψιν της ημέρας εμφανίζεται και του Δαρείου το είδωλον ενώπιον των γερόντων Περσών, αλλ' η νυξ ενυπάρχει εν τη τραγωδία αυτή του Αισχύλου.
Υπάρχει, ναι μεν, εξωτερική τις ομοιότης μεταξύ της ηρωίδος του Αισχύλου και της του Σαικσπείρου, καθ' όσον αμφότεραι, υποκρύπτουσαι επιδεξίως τους σκοπούς αυτών, δολοφονούσιν, εξάπτονται δε ως θηρία αιμοβόρα υπό της ορέξεως του φόνου και του αίματος. Αλλ' ο παραλληλισμός δεν προβαίνει περαιτέρω, οι δε χαρακτήρες διαφέρουσιν όσον και τα κινούντα εκάστην αίτια.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν