Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 24 Μαΐου 2025
Α μ λ έ τ ο ς, βασιλεύς της Δανίας, τραγωδία του Άγγλου Σαιξπήρου, ενστίχως μεταφρασθείσα υπό Ιωάννου Η. Περβάνογλου. Εν Αθήναις 1858. Ο Μ ά κ β ε θ, τραγωδία εις πράξεις πέντε, μεταφρασθείσα υπό Ν. I. Κ. η προσετέθη και βιογραφία του ποιητού. Εν Αθήναις 1862 Σ α ι κ σ π ή ρ ο υ, ο Β α σ ι λ ε ύ ς Λ η ρ, μελέτη Σ. Ν. Βασιλειάδου. Εν Αθήναις 1870.
Εκάβη: Συγκρατώντας την οδύνη της για τον θάνατο του γιου της Πολυδώρου, η βασίλισσα της Τροίας συμβάλλει στην καταστροφή του δολοφόνου. Στην τραγωδία τούτη, το πάθος της εκδίκησης στην Εκάβη, περιγράφεται με βαθύτατη ψυχολογία. Η μετάφραση του Ν. Ποριώτη.
Το ύψος εν αυτώ υπερβαίνει το πάθος, υπερέχει δ' εν συνόλω το αίσθημα της φρίκης, — αίσθημα παραπλήσιον του θάμβους, — ενώ το εξεγειρόμενον έλεος δεν πιέζει την ψυχήν όσον εις έτερα του Σαικσπείρου έργα. Αλλά το προ πάντων ανακαλούν την αρχαιότητα εν τη τραγωδία ταύτη είναι η επίδρασις Δυνάμεων υπερφυσικών περιστελλουσών την ελευθερίαν του ατόμου.
Γνωρίζομεν δ' αφ' ετέρου, εκ των εν τω δράματι υπαινιγμών του ποιητού, ότι εγράφη βασιλεύοντος Ιακώβου του Αου , όςτις ανήλθεν επί του θρόνου της Αγγλίας κατά το 1603. Εξ ετέρων δε εσωτερικών τεκμηρίων ορίζεται ακριβέστερον η χρονολογία του Μάκβεθ μεταξύ του έτους 1605 και του 1606 μ. Χ. Οπωςδήποτε η τραγωδία αύτη εποιήθη κατά την τελευταίαν δεκαετηρίδα του βίου του Σαικσπείρου.
Αυτός έκανε την ψυχή πρωταγωνιστή στην τραγωδία της ζωής και θεωρούσε την εργασία σαν το ένα αντιδραστικό στοιχείο του δράματος. Για μας οπωσδήποτε ο ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΣ ΒΙΟΣ είναι το αληθινό ιδανικό.
Φαίδρος Και αυτοί νομίζω, Σωκράτη, ότι θα κατεγέλων εκείνον, αν τις νομίζη ότι η τραγωδία είναι άλλο τι παρά η αρμόζουσα σύνθεσις των στοιχείων τούτων και ως προς άλληλα και ως προς το σύνολον.
Ετόλμησεν άπαξ να είπη ο πτωχός αστυνόμος, βλέπων ότι το αστείον του πείραμα εκινδύνευε να γείνη σοβαρά του βαλαντίου του τραγωδία. Αλλά πού να πνιγή ο λύκος! Εκείνος δεν έτρωγε· κατέπινε.
Εις την λάμψιν της ημέρας εμφανίζεται και του Δαρείου το είδωλον ενώπιον των γερόντων Περσών, αλλ' η νυξ ενυπάρχει εν τη τραγωδία αυτή του Αισχύλου.
Δικαίως λοιπόν, ότε εις το θέατρον των Αθηνών παριστάνετο η τραγωδία των επτά επί Θήβας του ποιητού Αισχύλου, και είς των υποκριτών είπεν ότι ο Αμφιάραος « Ου γαρ δοκείν δίκαιος, αλλ' είναι θέλει, » πάντες έστρεψαν τα βλέμματα προς τον Αριστείδην, δεικνύοντες ούτως ότι εις αυτόν μάλιστα ήρμοζεν ο στίχος του Αισχύλου.
Η Λαίδη Μάκβεθ παρεβλήθη συχνάκις προς διαφόρους εν τη αρχαία τραγωδία γυναίκας, ιδίως δε προς την Κλυταιμνήστραν, αλλ' αύτη υπερτερεί μεγάλως κατά την τραγικότητα, ουδεμία δ' αληθώς υπάρχει μεταξύ των δύο σχέσις. Η κινούσα τον Μάκβεθ και την σύζυγόν του φιλοδοξία φαίνεται όλως ευτελής και μηδαμινή, παραβαλλομένη προς το αίσθημα, όπερ εξοπλίζει την μητέρα της Ιφιγενείας κατά του Αγαμέμνονος.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν