United States or Uruguay ? Vote for the TOP Country of the Week !


Γράμματα δεν ήξερε, μα σα βρισκότανε μοναχή της, τώβγαζε κρυφά-κρυφά απ' τον κόρφο της και το διάβαζε χωρίς να ξεχωρίζη τα γράμματα. Τι τα ήθελε τα γράμματα; Το διάβαζε με την καρδιά της. Η αγάπη της έβαζε μέσα και λόγια που δεν τα είχε το γράμμα. Μα από μέσα της ήξερε πως το αληθινό γράμμα ήταν αυτό που διάβαζε μοναχή της, μέσα στο σκοτάδι της νύχτας. «Από κει θα σας γράψω πάλι.

ΓΙΛΒΕΡΤΟΣ. — Αγαπητέ μου Ερνέστε, κι αν κ' ένα κομμάτι ακόμα κριτικής της Τέχνης δεν διασώζονταν ίσαμ' εμάς από την εποχή των Ελλήνων ή των Ελληνιστών, πάλι θα ήταν όχι λιγώτερον αληθινό πως οι Έλληνες ήταν έθνος τεχνοκριτών κι ότι αυτοί εφεύραν την κριτική της Τέχνης, όπως εφεύραν την κριτική κάθε άλλου πράγματος.

ΑΡΓΓΑΝ Πώς! δε βρίσκεις αληθινό ένα πράγμα που τώχει αναγνωρίσει όλος ο κόσμος και όλοι οι αιώνες το έχουν σεβασθή; ΒΕΡΑΛΔΟΣ Όχι μόνο πολύ απέχω από του να την νομίζω αληθινή, μα μου φαίνεται ακόμα και πως είνε η μεγαλύτερη παραφροσύνη που έγινε στον κόσμο.

Ναι, ναι, πολύ ωραία. — Πώς λοιπόν! επρόσθεσα· ένας άνθρωπος ο οποίος δεν θα διέκρινε τους καλούς από τους κακούς ανθρώπους, δεν θ' αγνοούσε επίσης εάν και αυτός ο ίδιος είναι καλός ή κακός, αφού τέλος πάντων και αυτός είναι άνθρωπος; — Αυτό είναι αληθινό, μου είπε. — Το να μην ηξεύρη δε κανείς τι είναι, είναι ίδιον ενός ανθρώπου σώφρονος ή ενός ανθρώπου εντελώς άφρονος;

Με το να πληθαίνουν κάθε ώρα οι δημοτικιστές, μήπως σημαίνει, πως σιγά-σιγά αλλάζει το μυαλό των Ελλήνων, κι αρχίζει και νοιώθει πράματα που δεν τα ένοιωθε πριν; Τι γίνεται; Οι Έλληνες μέρα με την ημέρα γίνονται πραγματικώτεροι, πιο σύμφωνοι με τον εαυτό τους, τον αληθινό, τον τωρινό.

Το αληθινό αυτό της κοιλιάς πανηγύρι, το θρίαμβο αυτό των θεοκοίληδων το έχουνε οι χωριανοί όλο το φθινόπωρο, πότε στο ένα σπίτι, πότε στο άλλο έως το τέλος. Κακοστομαχιά δε ξέρουν τι θα πη οι σιδερένοι άνθρωποι αυτοί και στο τέλος του γλεντιού, σαν να είνε στην αρχή του. Ο γέρω Μαρούπας εφρόντισε· να γλεντίσουν καλά οι φίλοι του.

Όμως στάσου να σκύψω το κεφάλι μου, για να συχάσει ο νους σου. Δεν έχω πιο σημαντικό με τους θεούς σημάδι, 525 τι το φυλάω ασάλεφτο κι' αληθινό, και πάντα θα γίνει ότι κι' αν τάξω εγώ κουνώντας το κεφάλιΈτσι είπε ο Δίας, και κουνάει τα μελανά του φρύδια, και γύρω στο θεοτικό κεφάλι ανασαλέβουν τ' αθάνατα του τα σγουρά, κι' ο βούναρος τραντάζει. 530 Έτσι σαν τα μιλήσανε, χωρίζουνται.

Λόγιασε, αγαπητέ μου, πόσο περιωρισμέναι και πόσο ευτυχείς ήσαν οι λαμπροί πρόγονοί μας πόσο παιδικό το αίσθημά των. Όταν ο Οδυσσεύς ομιλή περί του απείρου πελάγους και περί της απεράντου γης, αυτό δα είνε τόσον αληθινό, ανθρώπινο, εγκάρδιο, περιωρισμένο και μυστηριώδες.

Κι' ο ίδιος ο Τομάς, πειο προσεκτικός τηρητής των κανόνων της ευγενείας, μας ανοίγει μολαταύτα δω και κει παράξενες απόψεις ως προς τον αληθινό χαρακτήρα των ηρώων του και του περιβάλλοντος όπου κινούνται.

Και είνε δίκηο τάχα, σεις, που δώσατε τους νόμους εις τους θνητούς, να πέφτετε οι ίδιοιανομίες; Γιατί, —δεν είν' αληθινό, αλλά το φέρνει ο λόγος, — γιατί αν τιμωρήσετε ανθρώπους, όταν κάνουν με βια τους γάμους των, και συ, κι' ο Ποσειδών, κι' ο ίδιος ο Ζευς, πουν' άρχων τουρανού, το κάθε αδίκημά σας αν πληρωθή, ε, γρήγορα θαδειάσουν οι ναοί σας.