United States or Azerbaijan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Είδαν οι σκύλ' οι αλυκτικοί ξάφνου τον Οδυσσέα• του χύθηκαν γαυγίζοντας• τότε με γνώσι χάμου 30 κάθισε αυτός και του 'πεσε το ρόπαλο απ' το χέρι. τότ' άσχημα θα πάθαινετην θύρα της αυλής του, αλλ' ώρμησε γοργότατα κατόπι ο χοιροτρόφοςτα πρόθυρο, και του 'πεσε το δέρμ' από το χέρι• και με φοβέραις τα σκυλιά και με πυκνά λιθάρια 35 εσκόρπισε, και ωμίλησε κατόπι του κυρίου• «Αχ! απ' ολίγο, γέροντα, σ' αφάνιζαν οι σκύλοι έξαφνα, και όνειδος πολύ θε να 'χα εξ αφορμής σου. και άλλα οι θεοί παθήματα και στεναγμούς μου δώσαν• κύριον ισόθεον είχα εγώ, και ολοκαιρίς τον κλαίω 40 εδώ, και εις άλλους κουναρώ τα ολόπαχα θρεφτάρια, αυτοί να τρώγουν, και τροφής ωστόσο στερημένος εις πολιτείαις δέρνεται ανθρώπων αλλοφώνων κείνος, αν ήναιτην ζωή, του ήλιου το φως αν βλέπη. αλλ' ακολούθα, γέροντα, να πάμε εις την καλύβα, 45 και άμ' ευφρανθής εις το φαγί και εις το κρασί, κατόπι οπόθεν είσαι να μου ειπής και όσά 'χεις παθημένα».

ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Σε υπακούω. — Και ως προς σε, Οφηλία, τούτο επιθυμούσα, το αγνό σου κάλλος η ευτυχής να ήν' αιτία της ταραχής του Αμλέτου· θα 'χα τότ' ελπίδα πως η αρεταίς σου θα τον φέρουν εις τα πρώτα όρια του πάλιν, προς τιμήν σας και των δύο. ΟΦΗΛΙΑ Άμποτε, δέσποινά μου.

ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Βλέπω, κύριε, πως με κυττάζετε με πολλή προσοχή. Τι ηλικίας φαντάζεσθε πως είμαι; ΑΡΓΓΑΝ Νομίζω πως θα είσθε, το πολύπολύ, είκοσι έξη ως είκοσι επτά ετών. ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Χα! χα! χα! χα! χα! Είμαι ενενήντα . . . ΑΡΓΓΑΝ Ενενήντα! ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Ναι. Βλέπετε με τα μυστικά της τέχνης μου, πώς διατηρούμαι ακμαίος και εύρωστος. ΑΡΓΓΑΝ Για ενενήντα χρόνων πάρα πολύ νέος γέρος, μα την αλήθεια.

Και σε σας, αθώα μου τέκνα, αν είσθε μεγαλύτερες, πολλές θενά ’χα συμβουλές να ’δινα εγώ° τώρα μονάχα παρακαλέστε ο βίος σας απ’ του πατρός σας πιο ευτυχισμένος κι αγαθός άμποτε να ’ναι. ΚΡΕΩΝ Φθάνουν τα δάκρυα. Πήγαινε μεσ’ στο παλάτι. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Έστω. Κι ας είν’ ανώφελο. ΚΡΕΩΝ Όλα καλά, όταν γίνονται μεσ’ στον καιρό τους. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Ξέρεις πότε θα πάω εγώ; ΚΡΕΩΝ Λέγε κι ακούω.

Αλλά τούτο ήτο ένας επί πλέον λόγος διά να τον μισή περισσότερον και να του φανερώνη σφοδροτέραν την απέχθειάν της. Εις την επίμονον δε αποστροφήν της εύρε και μίαν απροσδόκητον ενθάρρυνσιν. Η μητέρα της ανεγνώριζε τώρα ότι δεν της εταίριαζεν ο Μανώλης, τον οποίον και αυτή ήρχισε να ονομάζη Πατούχαν. — Καλά λες, παιδί μου. Δεν είνε για σένα τέτοιος άντρας. Έχεις δίκιο εσύ κεγώ 'χα το άδικο.

Και κρυμμένος παρίσταται εις συνέντευξιν της Λεβρέτας μετά του υποδεκανέως, όστις με την προσήκουσαν αγανάκτησιν την ερωτά αν είνε αληθές ότι πανδρεύεται με κάποιον Πασχαλάκην, «που τον έχομεν στο λόχο και καθαρίζει την... Καλλιόπη». — Τον Πασχαλάκη! απαντά η φιλάρεσκος. Εκείνη την αρκούδα! Χα! χα! χα!

ΚΑΙΣΑΡ. Μη αμφιβάλλης, Λέπιδε· γνωρίζω το καθήκον μου. Αλεξάνδρεια, Δωμάτιον εν τοις ανακτόροις. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Χάρμιον. ΧΑΡΜΙΟΝ. Κυρία. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Χα, χα! — Δος μου να πίω μανδραγόραν. ΧΑΡΜΙΟΝ. Διατί, κυρία; ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Δια να δυνηθώ να κοιμηθώ κατά το διάστημα της απουσίας του Αντωνίου μου. ΧΑΡΜΙΟΝ. Παραπολύ σκέπτεσαι περί αυτού. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Ω, είνε προδοσία! ΧΑΡΜΙΟΝ. Όχι, κυρία, δεν πιστεύω,

ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Όχι· αν τα λόγια είναι πνοή, κ' είναι η πνοή ζωή, δεν έχω ζωήν ώστε πνοήν να δώσω εις ό,τι μου 'πες. ΑΜΛΕΤΟΣ Θα υπάγω εις την Αγγλίαν· τούτο το γνωρίζεις; ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Ωιμένα! το 'χα λησμονήση· αποφασίσθη.

ΓΕΛΩΤ. Αν είχε κανείς το μυαλό εις ταις φτέρναις του, δεν θα ήτο φόβος μη ξεπαγιάση; ΛΗΡ Και βέβαια, παιδί μου. ΓΕΛΩΤ. Καλά την έχεις λοιπόν. Ο νους σου δεν θα χρειασθή ποτέ συρτοπάπουτσα. ΛΗΡ Χα, χα, χα! ΓΕΛΩΤ. Θα το ιδής, τι καλά θα σου φερθή και η άλλη σου κόρη. Αν και η μία ομοιάζη με την άλλην 'σάν τ' αχλάδι με τ' απίδι, έχω όμως να σου ειπώ... ΛΗΡ Τι έχεις να μου ειπής;

Ο υιός της ο πολυαγάπητος εκεί μέσα έμαθε τα πρώτα γράμματα υπηρετών «τον Χριστόν», ως έλεγεν η γραία, και κανοναρχών και ψάλλων. Της εφαίνετο ότι αντηχούσεν ακόμη η φωνή του. Χα! τον εκαμάρωνεν ισταμένη εκεί εις την μικράν θύραν.