δέρμ

Ενημερώθηκε: 18 Μαΐου 2025

Γ’ ΜΑΓΙΣΣΑ Να λέπι από δράκο, δόντι λύκαινας, δέρμ' από μούμια μάγας, λάμιας λάρυγγας, νυκτοξερριζωμένο αψιθιάς κλαδί, νεφρά βρωμο-Εβραίου, τράγου άντερο· να και κομματιασμένα πριναρόκλαδα που μ' έκλειψιν σελήνης εκλαδεύθηκαν· να και Τατάρου χείλη, Τούρκου μύταρος και δάκτυλ' από βρέφος, πόρνης γέννημα, που τώρριξε 'ς τον τάφρο και το έπνιξε. — Να βράση να χυλώση τ' ανακάτωμα! — Να κι' άντερ' από τίγριν· βάλε τα κι' αυτά νάχη απ' όλα μέσα το κακκάβι μας!

William Shakespeare - Μάκβεθ

Είδαν οι σκύλ' οι αλυκτικοί ξάφνου τον Οδυσσέα• του χύθηκαν γαυγίζοντας• τότε με γνώσι χάμου 30 κάθισε αυτός και του 'πεσε το ρόπαλο απ' το χέρι. τότ' άσχημα θα πάθαινε 'ς την θύρα της αυλής του, αλλ' ώρμησε γοργότατα κατόπι ο χοιροτρόφος 'ς τα πρόθυρο, και του 'πεσε το δέρμ' από το χέρι• και με φοβέραις τα σκυλιά και με πυκνά λιθάρια 35 εσκόρπισε, και ωμίλησε κατόπι του κυρίου• «Αχ! απ' ολίγο, γέροντα, σ' αφάνιζαν οι σκύλοι έξαφνα, και όνειδος πολύ θε να 'χα εξ αφορμής σου. και άλλα οι θεοί παθήματα και στεναγμούς μου δώσαν• κύριον ισόθεον είχα εγώ, και ολοκαιρίς τον κλαίω 40 εδώ, και εις άλλους κουναρώ τα ολόπαχα θρεφτάρια, αυτοί να τρώγουν, και τροφής ωστόσο στερημένος εις πολιτείαις δέρνεται ανθρώπων αλλοφώνων κείνος, αν ήναι 'ς την ζωή, του ήλιου το φως αν βλέπη. αλλ' ακολούθα, γέροντα, να πάμε εις την καλύβα, 45 και άμ' ευφρανθής εις το φαγί και εις το κρασί, κατόπι οπόθεν είσαι να μου ειπής και όσά 'χεις παθημένα».

Homer - Ομήρου Οδύσσεια Τόμος Γ