Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 29 Ιουνίου 2025


Α! ποιος θάβανε ποτέ με το νου του τέτοια προδοσία. Τη νύχτα, σαν απόφαγε ο Βασιλιάς και οι άνθρωποι του κοιμήθηκαν στην αίθουσα που ήτανε κολλητά στη δική του, ο Τριστάνος, κατά τη συνήθειά του, ήρθε στο δωμάτιο του Βασιληά Μάρκου. «Ωραίε ανηψιέ, κάνετε το θέλημά μου: την αυγή θα καβαλήστε και θα πάτε στο Καρδουέλ αυτή την επιστολή στο Βασιληά Αρθούρο, να την ανοίξη μπροστά σας.

Σα να τόξεραν οι βαριόμοιροι πως δεν αργούσαν οι ώρες εκείνες. Απάνω σ' αυτή τη λογοτριβή αντιδιαβαίνουν και δυο τρεις Τούρκοι, πηγαινάμενοι κατά τη δική τους μεριά από την εξοχή. Τους φωνάζουνε μέσα οι δικοί μας και τους φιλεύουν.

Δεν είναι έτσι; Αφτά που μας κανονίσανε στο γραφείο τους δεν είναι προσδιορισμένα για τους φιλοσόφους, φιλοσοφία δεν είναι· εκείνοι που πήγαν και ξεσκάλισαν τη λέξη και την κλίση, την είπανε η οδός, της οδού , για να τη λέη ο αμαξάς, για να τη λέη το έθνος· όλο το έθνος έχει το δικαίωμα ναρπάξη τη λέξη, να την κάμη δική του. Βέβαια!

Δεν πιστέβω να καταστραφή ποτές ο Γραικός· έχω μάλιστα την πεποίθηση, όχι μόνο που το βασίλειο θα μεγαλώση, μα που θα γίνη ξακουστό στην ιστορία και που η Ανατολή θα μείνη δική του. Αν είναι έτσι, η γλώσσα του λαού θα νικήση και πρέπει να τόχουμε για βέβαιο. Θαναγκαστούν όλοι μια μέρα να μιλούν ίδια κι απαράλλαχτα σαν το λαό.

Μα σ' αγαπώ περσότερον εσένα κι' από κείνον, — που ξένος μέσ' στην πόλι μας εμβήκε και σε πήρε, μαζύ και με το σπίτι σου και την κληρονομιά σου, ενώ εκρυφογένναγε παιδιά μ' άλλη γυναίκα• τον τρόπο αυτό τον μυστικό θα σου τον εξηγήσω: με το να νοιώση πως εσύ ήσουν γυναίκα στείρα, δεν ήθελε να μοιρασθή την τύχη τη δική σου• παίρνοντας μυστικά λοιπόν από της δούλες κάποια έκαμε τούτο το παιδί, και τόστειλε μακρυά του να του το θρέψουν στους Δελφούς• έτσι λοιπόν εκείνο αφού αφέθη στο ναό, και μόρφωσιν επήρε, σαν έννοιωσε πως το παιδί έγινε παλληκάρι, σ' έπεισε 'δω να έλθετε, τάχα για σένα μόνο, οπού δεν έκανες παιδιά• αυτός είπε το ψέμμα πούτρεφε το παιδί κρυφά, και όχι ο Απόλλων, κ' έφτιανε τέτοιες πονηριές• αν ήθελε πιασθή, το γυιό του θ' αφιέρωνε εις το θεό, κι' αν ίσως κατώρθωνε για να κρυφθή, το χρόνο να κερδίση που πέρασε, θα του 'δινεν ευθύς τη βασιλεία της χώρας• μα και τόνομα αυτό που τούχει δώση το είχε φτιάση από καιρό, και Ίωνα τον είπε, τάχα πως τον συνάντησε σαν έβγαινε απ'το ναό.

Μην ξεχνούμε όμως πως αποκάτω από το Ρωμαϊκό τον οργανισμό έχουμε άμετρες Πολιτείες, η καθεμιά με τους νόμους της και με τα συστήματά της, ανεξάρτητες η μια της άλλης, και σα να πούμε δεματιασμένες από την κεντρική την κυβέρνηση. Είδος Ενωμένες Πολιτείες. Άμα ως τόσο ένας πολίτης δεχότανε να γίνη Συγκλητικός, έχανε κάθε δεσμό με τη δική του την Πολιτεία· γινότανε δηλαδή Ρωμαίος σωστός.

Μην έχοντας διαφθαρή από τις μάταιες ευχαριστήσεις ασταθούς ματαιότητος, διευθύνει τας επιθυμίας της ακριβώς προς τον σκοπόν· θέλει να γείνη δική του, θέλει δι' αιωνίου συνδέσμου να επιτύχη όλην την ευτυχίαν που της λείπει, ν' απολαύση όλας μαζί τας ηδονάς που εποθούσε.

Δική μου και κανενός άλλου, θα το μάθη. Δεν αγάπησε, όποιος για πάντα δεν αγαπά. Εσένα μόνη, τάκουσες, Λέλα; τακούς! Γίνεται τουλάχιστο να μη με λυπηθή; Να με λυπηθή; Όχι. Να μ' αγαπήση. Σα φωτιά τριγύρω της ανέβαινε η αγάπη η δική μου. Έπρεπε να την κάψη.

Το βασιλόπουλο, πρώτο και καλύτερο, ζώστηκε τα χρυσά του τάρματα, άφησε τους λόγγους και τις ρεματιές, σέλωσε το άσπρο τάλογό του και ξεκίνησε μπροστά απ' τα παλικάρια να σώση την όμορφη τη χώρα του, που κινδύνευε από δική του αιτία. Πήρε την ευχή του γέρου του πατέρα του, πήρε και την ευχή της γρηάς βασίλισσας, έβαλε φτερά στα πόδια του και χάθηκε σαν την αστραπή.

Βρίσκεις άκρη; Σαν τον μυρίστηκαν κ' εκείνα τον κυνηγάνε και τον αλυχτούν, όπου βρεθή καινα μην τα πολυλογούμε, Καπετάν Γιάννη μουείνε να τονέ κλαις. Ο Καπετάν Γιάννης ο Μελαχροινός, πούχε μετρημένα τα λόγια του, τύλιξε το μαρκούτσι γύρω από τον ναργιλέ και δεν έβγαλε τσιμουδιά. Είχε πάντα τη γνώμη τη δική του, μα δεν την έλεγε, πάρεξ πότε και πού.

Λέξη Της Ημέρας

στάθη

Άλλοι Ψάχνουν