United States or Northern Mariana Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Τότες να μείνει ο Δομενιάς, να μείνει ο Αγαμέμνος δε βάσταξε, ούτε οι Αίιδες, οι δουλεφτάδες τ' Άρη· μονάχα ο γερο-Νέστορας έμενε ακόμα πίσω, 80 όχι όμως γιατί τόθελε, μον τ' ακρινό φαρί του του τυραγνιούνταν, τι έφαγε μια σαϊτιά απ' τον Πάρη — της ομορφόμαλλης Λενιός το ζηλευτό τον άντρα — κατάκορφα, όπου στο κρανί πρωταρχινάει η χήτη, κι' αφτή είναι η πιο βαριά πληγή.
Είπε, κι' αφού την άφισε και πάει στα φυσερά του, που στη φωτιά γυρνώντας τα τους είπε να φυσούνε· κι' αφτά όλα αντάμα, ως είκοσι, φυσούσαν μες στις γούβες 470 βγάζοντας χνώτο τεριαστό για κάθε φλόγας είδος, πολύ για φλόγα περισσή κι' άλλοτες πάλι λίγο, έτσι όπως τόθελε ο θεός και της δουλιάς βολούσε.
Είπε, κι' αφτοί αρκετοί ήθελαν να παν με το Διομήδη, θέλανε οι Αίιδες οι διο, τα θεοπαίδια τ' Άρη, τόθελε ο γιος του Νέστορα και τόθελε ο Μηριόνης, τόθελε και τ' Ατρέα ο γιος, ο μαχητής Μενέλας, 230 τόθελε ο αγονάτιστος Δυσσέας μες στους Τρώες να μπει, τι πάντα γύρεβε τον κίντυνο η καρδιά του.
Τι παράξενο λοιπόν αν πήρε η Πουλχερία την καθαυτό, εξουσία; Αν είχε από φυσικό του μεγάλη αξιωσύνη ο Θεοδόσιος, και να τόθελε η αδερφή του πάλε δε θα μπορούσε να πνίξη το χαρακτήρα του. Μα κι όση διδασκαλία τούδωσε πρέπει να τον ξύπνησε κάπως, κι όχι τον αποκοίμισε ολότελα, καθώς κρίνουνε μερικοί.
Άλλος ακόμα πιο θλιβερός ασιατισμός του είταν το χτίσιμο του τάφου του, ζώντας ακόμα, μέσα στο Ναό των Άγιων Αποστόλων, καταμεσή στα δώδεκα κενοτάφια που είχε στημένα τω δώδεκα μαθητών του Χριστού! Ως και λόγους πανηγυρικούς πρόσταζε και τούβγαζαν τότες. Τόθελε, ως φαίνεται, και καλά ναποθάνη πριν την ώρα του.
Αισθανόταν το κεφάλι της κουδούνι απ’ αυτήν την ασυνείθιστη αγαλλίαση που της έκανε σχεδόν τρόμο . . Σαν αντίκρυσε τα μάτια της Βεργινίας που είχε ανασηκωθή στο προσκέφαλο κ’ έσφιγγε με το χέρι το στήθος της, τα ρόδα του προσώπου της μονομιάς ξεφύλλισαν. . της ήρθαν τα κλάματα κ' έπεσε στα πόδια του κρεββατιού με το πρόσωπο μες τις κουβέρτες Πήγε ο Νίκος κοντά της να της πη πως δεν τόθελε να την πικράνη.
Ίσως όμως κι αν τόθελε δε θα μπορούσε να καταπιαστή απαρχής σοβαρώτερα μέτρα, αφού στη Ρώμη μέσα μονάχα τονέ βασάνιζαν είκοσι περίπου αντίπαλοί του. Με τέτοια μέτρα και με τέτοια χάλια, τι τους μπόδιζε τους Γότθους να πέφτουνε χρόνο απάνω στο χρόνο και να μας ρημάζουν!
ΙΩΝ Για πες μου, να το κάμης τί; τελείωσε το λόγο. ΠΥΘΙΑ Να σώσω το εύρημα αυτό έως την ώρα τούτη. ΙΩΝ Κ' έχει για με ωφέλεια, ή μήπως έχει βλάβη; ΠΥΘΙΑ Βρίσκοντ' εδώ τα σπάργανα που ήσουν τυλιγμένος. ΙΩΝ Σημάδια της μητέρας μου, μου φέρνεις να ζητήσω; ΠΥΘΙΑ Τώρα το θέλησε ο θεός• δεν τόθελε πειο πρώτα. ΙΩΝ Τι ευτυχισμένα όνειρα μου φέρνει η μέρα τούτη!
Όλη μου την ευτυχία εσύ μου την επήρες!» Σήκωσε η Λιόλια περίτρομη το κεφάλι της κ' είδε το μαύρο σταυρό αμίλητο που την κύτταζε μ' άγρια απελπισία με τα γράμματα του σα μια σειρά άσπρα μάτια. . έρριξε τα μάτια της στα κεριά: το κεράκι του παιδιού είχε λυώσει ως κάτω κ’ η φλόγα του έβγαινε ακόμα μέσ' από το χώμα σα να την ρουφούσε αυτό. . έκαιγε και το κεράκι του Νίκου με μια φλόγα πλατειά, πεσμένη ανάποδα με το κεφάλι κάτω, πούγλυφε, ίδια μια γλώσσα πύρινη μέσ' απ’ τα μαύρα χνώτα της καπνιάς, το κερί και τανάλυνε σε κίτρινους θρόμπους και το λύγιζε κουλούρα. . μα το δικό της το κερί ήτον άγγιχτο, σβηστό, όπως τόχε ανάψει. . . Πετάχτηκε ορθή! -Δεν τόθελε το κερί της η νεκρή!
Έλα όμως που δεν τόθελε και να πεθάνη στα ξένα! Να ζήση στα ξένα, ναι· με το σήμερα, με το αύριο, ζης στα ξένα. Μα να πεθάνης στα ξένα; Να σε παραχώσουνε, λέει, μέσα στην κρύα εκείνη τη λάσπη, και σύγκαιρα οι πατριώτες σου να γλυκοκοιμούνται μέσα στο μοσκομυρισμένο τους χώμα — αυτό δεν μπορούσε να το βαστάξη ο γέρος.
Λέξη Της Ημέρας