United States or Serbia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Λαλούν η πέρδικες, γλυκά κι' ο ήλιος ’ς τη χαρά του Απλόνει μιαν αχτίδα του και ψηλαφίζει ο κλέφτης Τα παρδαλά τα στήθια τους κι' αυταίς αναγαλλιάζουν. Κατάκορφα ’ς τον ουρανό πετιέται κι' ο πετρίτης Ταητού πρωτοπαλλήκαρο, να βάψη τα φτερούγια Μες ’ς τον αθέρα της αυγής πριν έβγη ’ς την παγάνα.

Αριστερά επρόβαιναν στον ασπρογάλαζον ορίζοντα της Κρήτης τα βουνά· πίσω τα Δωδεκάνησα έδειχναν γαλανά τα ριζοβούνια τους κάτω από την ομίχλη που τα έδενε κατάκορφα σαν πουπουλένιο γεφύρι και δεξιά εκατέβαιναν, αλυσίδα χρυσορρόδινη τ' ακρωτήρια και οι κόρφοι του Μωριά, ως τον Καβομαλιά και το Τσιρίγο.

Μα τούπαιξε κι' ο Μέγης μια με το βαρύ κοντάρι 535 κατάκορφα στο χάλκινο φουντολοφήσο κράνος, κι' όλη τη φούντα τούσπασε· κι' η φούντα μες στις σκόνες πέφτει όλη χάμου, νιόβαφη μ' άλικο πλούσιο χρώμα. Μα ενώ τη μάχη αφτός βαστάει κι' ολπίζει πάντα νίκη, να σου ο Μενέλας άξαφνα φτάνει βοηθός του Μέγη, 540 και πλάγια στέκοντας κρυφά του ρήχνει το κοντάρι πίσω στον ώμο.

Από πάνω του μαχαλά η εξοχή, οι σταφίδες, οι όμορφοι λινοί, οι πρασινάδες της εξοχής φτάνουν ως απάνω στα ύψη του Βοϊδιά, σπανό βουνό κατάκορφα που στεφανόνουν πού και πού τα πλάγια του τούφες τούφες από έλατα μ' ένα χρώμα μπλε βαθύ καθώς φαντάζουν από μακριά.

Τότες να μείνει ο Δομενιάς, να μείνει ο Αγαμέμνος δε βάσταξε, ούτε οι Αίιδες, οι δουλεφτάδες τ' Άρη· μονάχα ο γερο-Νέστορας έμενε ακόμα πίσω, 80 όχι όμως γιατί τόθελε, μον τ' ακρινό φαρί του του τυραγνιούνταν, τι έφαγε μια σαϊτιά απ' τον Πάρητης ομορφόμαλλης Λενιός το ζηλευτό τον άντρακατάκορφα, όπου στο κρανί πρωταρχινάει η χήτη, κι' αφτή είναι η πιο βαριά πληγή.