United States or North Korea ? Vote for the TOP Country of the Week !
Για ναποφύγη όμως την πισοφυλακή του Οστρογότθου, παίρνει μαζί του διακόσους στρατιώτες, περνάει από βουνά κι αδιάβατα μέρη, και πηγαίνει και πιάνει δυσκολόπαρτο βράχο σιμά στο Δυρράχι. Από κείθε απάνω κατεβαίνει στην πλαγιά μεγάλης χαράδρας με ποτάμι στα βάθια της, και στέλνει και φέρνει το Θοδορίχο, συνοδεμένο κι αυτόν από μερικούς καβαλλάρηδες.
Και δε βγάλαμε ούτε λέξι απ' το στόμα μας γι' αυτό που συνέβη. ΚΛΕΑΝΘΗΣ Γι' αυτό κ' εγώ, δεν έρχομαι εδώ ως Κλεάνθης και με το πρόσχημα του εραστού της· αλλά ως φίλος του δασκάλου της της μουσικής από τον οποίον επήρα την άδεια να πω πως με στέλνει στη θέσι του. ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Να ο πατέρας της. Βγήτε μια στιγμή και αφήστε με να του 'πω πως τον ζητάτε. ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Κύριε, κάποιος . . .
Μπροστά της βγαίνει ολημερίς 'ς τη βρύσι 'ς το κοπάδι Και με χιλιάδες λόγια του και με γλυκά τραγούδια Την ωμορφιά της παίνεσε κ' έδειχνε τον καϊμό του Κι' από τα λόγια τα πολλά κι' από τα γλυκά τραγούδια, Εξεπλανέθη η ανήξερη κ' η άπραγη καρδιά της... Ο Θύμιος στέλνει προξενιά.
Εσύ αν έκαμες παράδες, καθώς το λένε — Θεός κ' η ψυχή σου! Εμείς τέτοιους παράδες δεν τους χρειαζόμασθε. Έπειτα, ξεύρεις· οι κ α ϋ μ έ δ ε ς δεν έχουν πλέον πέραση. Και αυτός που κουβαλεί την π ό σ τ α δεν μπορεί πλέον ν' αρχοντήνη με τα υστερήματα, που στέλνει κανένα ορφανό, ξενητεμένο, μέσ' στο γράμμα, να μνημονέψουν τον πατέρα του.
Όλα σε τάξι τάβαλεν ο Φοίβος με σοφία: εγέννησες ανώδυνα κανείς να μη σε νοιώση• μετά τη γέννα έβαλες στα σπάργανα το γυιό σου κ' εκείνος στέλνει τον Ερμή εδώθε να τον φέρη, και μόνος του τον έθρεψε μην τύχη και πεθάνη. Και τώρα κράτησε σιγή• μην πης πως εγεννήθη τούτο το τέκνο από σε και άφησε τον Ξούθο να παίρνη ευχαρίστησι μ' εκείνο που νομίζει.
Αμέσως το κατάλαβε πως ο Άρειος μήτ' άλλαξε μήτε μπορούσε ναλλάξη, και πως αν ερχότανε στην Αλεξάντρεια, θάσπαιρνε ζιζάνια και διχόνοιες εκεί που ο ίδιος ζητούσε να σπείρη ειρήνη κι ορθοδοξία. Στέλνει λοιπόν απάντηση του Ευσεβίου πως αδύνατο τέτοιο πράμα. Πηγαίνει τότες ο Ευσέβιος και καταπείθει τον Κωνσταντίνο, ο ίδιος να γράψη του Αθανασίου, και τούγραψε ο Αυτοκράτορας.
Αλήθεια είχαν κάνει άλλον ουρανό δικό τους οι μυγδαλιές με τάνθη της παρθενιάς που στέλνει η Περσεφόνη απ’ του Πλούτωνος την κλίνη, κάθε άνοιξη, στις Κ ό ρ ε ς του απάνω κόσμου. Αχ, μυγδαλιές ! γιατί να φανερωθήτε μπρος σταέχε μάτια του κοριτσιού ενώ έτρεχε να ξεφύγη μακριά από ταγόρι!
Τι δόντια πια δε δείχνει εκεί Διομήδικο κοντάρι, 75 γύρω δεν άκουσα να βγει λαλιά οχ τον Αγαμέμνο, το σκύλο αφτό τον άπιστο· μα ο Έχτορας θα σκάσει απ' τ' άπαφτο λες σκούξιμο, που στέλνει Τρώες γύρω παντού, και μες στον κάμπο αφτοί κάθε Αχαιό σαρώνουν. Μα τρέξε — πρέπει — Πάτροκλε, να σώσεις την αρμάδα 80 απ' τη φωτιά, μην τους καεί και πια δε δουν πατρίδα.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Πούθε' έρχεται κι' ο κεραυνός όπου λαμποκοπάει από φωτιά; αυτό να ειπής, και όταν μας χτυπάη μας καίει σαν τα φρύγανα, και τσουρουφλίζει φοβερά τους ζωντανούς; Τον στέλνει ο Ζευς στους επιόρκους φανερά. Και τ' είνε τάχα ο κεραυνός;
Και μες στη μέση, όθ' άπειροι χτυπιούνταν, τόνε στέλνει. Ζούσε ένας πλούσιος άρχοντας στην Τριά, κάπιος Δάρης, Ηφαιστολειτουργός, κι' αφτός είχε διο γιούς — Νιδιόνε 10 τους λέγαν και Φηγιά — καλούς σε πάσα μάχης είδος. Βγήκανε τότε αφτοί μπροστά και τούπεσαν απάνου, αφτοί οχ τ' αμάξι, και πεζός ξεκίνησε ο Διομήδης.
Λέξη Της Ημέρας