Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 9 Μαΐου 2025


Αρχηγός τους τα χρόνια εκείνα είταν ο Θεοδομίρος. Στον καιρό του Ζήνωνα αρχηγός των Οστρογότθων είταν ο γιος του Θεοδομίρου ο Θεοδορίχος. Επειδή όμως θανταμώσουμε κι άλλονα Θεοδορίχο στην ίδια την εποχή, ας ονομάσουμε το γιο του Θεοδομίρου Θοδορίχο, να μην μπερδεύουνται τα δυο πρόσωπα. Είταν ο Θοδορίχος παλικαράς, θεόξυπνος, του σκοινιού και του παλουκιού.

Πάσκισε στην αρχή ο Ζήνωνας να ξεκολλήση το Θοδορίχο από το σύμμαχό του με δώρα. Αποτυχόντας όμως, αποφασίζει να στείλη καταπάνω του σωστή εκστρατεία και να την οδηγήση ο ίδιος. Ενθουσιάζεται ο στρατός, γυρεύει πόλεμο· το μετασυλλογιέται όμως ο Ζήνωνας, κι αντίς να οδηγήση το στρατό του στη Θράκη, τους ξανασκόρπισε στα χειμωνιάτικά τους λημέρια, μην τύχη και σηκώσουν και κεφάλι.

Για ναποφύγη όμως την πισοφυλακή του Οστρογότθου, παίρνει μαζί του διακόσους στρατιώτες, περνάει από βουνά κι αδιάβατα μέρη, και πηγαίνει και πιάνει δυσκολόπαρτο βράχο σιμά στο Δυρράχι. Από κείθε απάνω κατεβαίνει στην πλαγιά μεγάλης χαράδρας με ποτάμι στα βάθια της, και στέλνει και φέρνει το Θοδορίχο, συνοδεμένο κι αυτόν από μερικούς καβαλλάρηδες.

Τους καθησύχασε όμως ο Ζήνωνας, στέλνοντας και στο Θοδορίχο ανθρώπους να τον καταπείσουνε να στείλη στην Πόλη πρεσβεία να τα μιλήσουν. Ο Θοδορίχος ως τόσο τώρα φούσκωσαν τα πανιά του, κ' εννοούσε να δέχεται κι όχι να στέλνη πρεσβείες. Αναγκάζεται λοιπόν ο Ζήνωνας και του στέλνει πρέσβη τον Αδαμάντιο να του προσφέρη την Παυταλία της Μακεδονίας και διακόσες λίτρες μάλαμα.

Το Θοδορίχο τον ξανανταμώνουμε στα 482. Πλημμύριζε πάλε και ρήμαζε Μακεδονία και Θεσσαλία. Πήρε και τη Λάρισσα τότες. Άλλα έξη χρόνια βάσταξε αυτό το κακό. Πότε στ' ανοιχτά πόλεμος, πότε καλοπιάσματα από τους δικούς μας με προδοσίες από λόγου του. Στα 484 τονέ βρίσκουμε Ύπατο, και πολεμούσε τον Ίλλο.

Κ' έτσι έγινε στρατηγός ο Θεοδορίχος αντίς το Θοδορίχο. Ο Θοδορίχος ως τόσο είταν τώρα ως τη Μακεδονία πηγαιμένος. Φοβέριζε μάλιστα και τη Θεσσαλονίκη, κι απάνω στην ανησυχία τους οι Θεσσαλονικιώτες τα βάλανε με τον έπαρχο, πήραν τα κλειδιά της χώρας από τα χέρια του και τάδωσαν του δεσπότη, σημάδι κι αυτό πως σε κάθε ρωμαίικο κέντρο ο λαός δεν έπαιζε σαν δεν μπιστεύουνταν τους αρχηγούς του.

Λέξη Της Ημέρας

εκάρφωνεν

Άλλοι Ψάχνουν