Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 24 Ιουνίου 2025
Το γνώρισε η Πεντάμορφη και κατεβαίνει κάτου. Αυτιάζεται, χτυπάει τη γη και χλιμιντράει εκείνο, Σαν κάτι νάθελε να ειπή. Το ξεφορτώνει η κόρη, Παίρνει, και το δισσάκι λυεί... και τι να ιδή!... λαχτάρα!... κομμάτια ανθρώπινου κορμιού 'ςτά αίματα πνιγμένα, Και 'ςτά κομμάτια ανάμεσα τώμορφο το κεφάλι Του νηού που την εγλύτωσε!... Δέρνεται και μαδιέται…
Παίρνει κατόπι στα χέρια του ένας γραμματικός της Βασίλισσας έγγραφο, και διαβάζει μεγαλόφωνα μερικά καθησυχαστικά λόγια. Ξαναδευτερώνει ο λαός τις ευκές του, ξαναρχίζει πάλι ο γραμματικός το διάβασμα, και τους λέει από τη Βασίλισσα πως ο υποψήφιος είναι άνθρωπος με βασιλικές αρετές και να μη φοβούνται. «Πολλά τα έτη της Αυγούστης», αντισκόβει και ξαναφωνάζει ο λαός. «Αριάδνη Αυγούστα, συ νικάς.
ΜΑΚΒΕΘ Αγάπη μου, καλλίτερα εσύ να μη το 'ξεύρης, ως που να έχης να χαρής αφού θα γείνη! — Έλα, έλα ω Νύκτα σκοτεινή, τον πέπλον σου να ρίξης 'ς τα 'μάτια τα ευαίσθητα της αγαθής Ημέρας! Ω έλα με αόρατον αιματωμένον χέρι να σχίσης το συμβόλαιον, κομμάτια να το κάμης το μέγα το συμβόλαιον που με κερόνει εμένα ! Πήζει το φως, ο κόρακας παίρνει το πέταγμά του 'ς το δάσος του.
Κι όταν τον επρόφτασε που μόλις έμπαζε τη Χλόη, κι αυτή την παίρνει και τους άλλους χωριάτες τους ετσάκισε στο ξύλο· ύστερα ήθελε να τόνε σέρνη δεμένο καθώς σκλάβο από κανένα πόλεμο· και θα τον έσερνε, αν δεν επρόφταινε να λακίση.
— Κείντά νε, μα, ο Ισδραέλης; ηρώτησεν ο Μανώλης, ο οποίος ήρχιζε να τον φαντάζεται κάπως όμοιον με τον Θωμάν. — Ο άγγελος των Τουρκώ, απού παίρνει τσι ψυχές. Για 'δέτε, για 'δέτε πως φεύγει ο ιμάμης τρεχαπετάμενος. Κιουδέ γυρίζει να 'δη οπίσω απού το φόβο του. Ο Μανώλης παρετήρει προς τον τάφον, περιμένων να ίδη τον φοβερόν Ισδραέλην κατερχόμενον.
Παίρνει τη γραμμένη λέξη και η δράσις, η χειρονομία, η φωνή του γίνονται μέσα αποκαλύψεως. Ο τραγουδιστής ή ο παίκτης κιθάρας και βιόλας είναι ο κριτικός της μουσικής.
Τα σύννεφα έτρεχαν επάνω στους βράχους και οι θάμνοι και τα δέντρα λύγιζαν από τον άνεμο, τρελά από την επιθυμία να ξεκολλήσουν από τη γη και να τ’ ακολουθήσουν. Βροντούσε ακόμα και όλα είχαν ένα μεγαλείο αναταραχής και αγωνίας. Ο Έφις αισθανόταν να τον παίρνει η δίνη σαν να ήταν ξερό φύλλο. Στάθηκαν πλάι σ’ έναν από τους σταυρούς που σημαδεύουν το δρόμο.
Κατά το Σ. ο Ίδας «παίρνει μόνο τα επίσημα &σκηνικά της ζωής& χωρίς να σπουδάσει τη &γένεσή τους& και παραβλέπει προ πάντων τα &παρασκήνια&, αυτά που μπορούν να εξηγήσουν την πραγματική έννοια της ζωής». Έτσι, κατά το Σ. «ορισμένη εποχή του &φεουδαλικού καθεστώτος& εδημιούργησε το Κράτος και κατόπι με τη φορά της εξελίξεως οι &αστοί έρριξαν στη μέση την ιδέα του &έθνους& και της &πατρίδας& για να φέρουν αντιπερισπασμό πρώτα στους φεουδάλους και κατόπι στους προλετάριους, σκεπάζοντας συνάμα μ' αυτές τα οικονομικά τους συμφέροντα». Στο παράπονο του Ίδα: «δε μας ξαίρεις εμάς τους Τουρκομερίτες και για τούτο μας ξέχασες στο βιβλίο σου», ο κ Σ. απαντάει: «Σας ξαίρω και σας παραξαίρω κ.
Ποιος θα πιστέψη όμως πως η επιφάνεια στη Ρωμιοσύνη παίρνει και δίνει όπως, λ. χ., η λέξη surface στη Γαλλία; Κανείς.
Πίσω του ο Καρακαχπές αναμαλλιάρης κ' εκείνος ρίχνεται στα βήματά του: φεύγα! του λέγει με το αλύχτημα ξεσχίζει του την βράκα με τα δόντια του. Εχθρός έγινε τόρα ο υποταχτικός και ο σύντροφος! Και βλέποντάς τον έτσι ο καπετάν Λαχτάρας παίρνει το αλύχτημα για φωνή του βλάμη του, γνωρίζει στη λάμψι των ματιών την αγριόθυμη φλόγα του Τρακάδα. Και φεύγει ακόμη με γόνατα παραλυμένα· με κομμένη φωνή.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν