Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 16 Ιουνίου 2025
Αλλ' ολίγον κατ' ολίγον αι σκέψεις του ήρχισαν να ψυχραίνωνται και η οργή του να κατέρχεται ως ο υδράργυρος του θερμομέτρου. Τον Τερερέν τον άνθρωπον ακριβώς ειπείν δεν εφοβείτο· τον ανησύχει όμως ο Τερερές ο μάγος.
Αλλά σεις, άξιο ζευγάρι, — μπορούσα, κύριοι, να σύρω απάνω σας την οργή της Μεγαλειότητάς του, και να σας αποδείξω προδότες· τώρα δεν θέλω να φανερώσω τα μυστικά. ΣΕΒΑΣΤ. Ο πειρασμός μιλεί μέσα του.
Όταν τον ιδώ, θα του είπω: «Η διαγωγή σου είναι αξία απελευθέρου». Εάν τούτο δεν επιτύχη, ουδέν θα επιτύχη. — Ευχαριστώ μ' όλα ταύτα, απήντησεν ο στρατηγός. Κατόπιν μετέβη εις του Βινικίου, τον οποίον εύρεν ασχολούμενον εις την οπλασκίαν μετά του γυμναστού του. Ευθύς ως έμειναν μόνοι, η οργή του Αούλου εξέσπασεν εις χείμαρρον επιτιμήσεων και λειδωριών.
Είχε διαβή πέραν της λίμνης προς ησυχίαν και ανάπαυσιν, επιθυμών να μεταδώση και προς τους ημιεθνικούς εκείνους τα ευεργετήματα της βασιλείας του Θεού. Αλλ' εκείνοι ηγάπων τας αμαρτίας των και τους χοίρους των, απέρριψαν δε τας ευεργεσίας Του, και Τον παρεκάλεσαν ν' απέλθη. Εκείνος απήλθεν, αλλ' ουχί εν οργή.
Ο Πλήθων, αν και ουδέν είχε πληροφορηθή περί των χαλκευομένων, είχεν όμως πάντοτε μισθοφόρους υπηρετούντας αυτόν. Αλλ' ούτοι δεν ήσαν αρκετοί τον αριθμόν, όπως σώσωσιν αυτόν από της μανίας του πλήθους. Την φοράν εκείνην η οργή του λαού ήτο έξαλλος, και ο κίνδυνος επέκειτο φοβερός.
Αφού του τώπαν και του το ξανάπαν πως δεν τον ήθελαν, έπρεπε να ντραπή και ν' αφήση ήσυχη την θυγατέρα της, εκτός αν είχε του χοίρου την αδιαντροπιά και την αναισθησία. Όταν όμως αντίκρυσε τον Μανώλην η οργή της κατέπεσεν. Ούτω συνέβαινε πάντοτε. Δεν ηδύνατο να θυμώση με αυτόν τον άνθρωπον.
«Ωιμένα, και αν ανέλπιστα να ιδώ την γην ο Δίας μου 'δωκε, κ' εδυνήθηκα τόσον βυθό να σχίσω, έβγ' απ' την λευκή θάλασσα δεν φαίνεται κανένα• 410 ότ' είναι απέξω κοφτεροί βράχοι, και αυτού το κύμα γύρου βροντά, και γλυστερή κ' ίσια αναιβαίνει πέτρα. και προς την γην η θάλασσα βαθειά 'ναι, ουδέ μ' αφίνει 'ς τα δυο μου πόδια να σταθώ, τον κίνδυνο να φύγω. και ως βγαίνω, κύμα φουσκωτό μην έλθη και με σπρώξη 415 επάνω εις πέτρα οδοντερή, κ' η ορμή μου πάη χαμένη. και αν κολυμπήσω παρακεί την άκρην άκρην, ίσως ακρογιαλιαίς απόσκεπαις και αράσματ' απαντήσω, φοβούμαι μην και άλλη φορά μ' αρπάξ' η τρικυμία, και εις το ιχθυοφόρο πέλαγος με φέρη να στενάξω, 420 ή και απολύση επάνω μου θεός κανένα τέρας, 'π' άμετρα τρέφει 'ς τους βυθούς η ένδοξη Αμφιτρίτη. ότι γνωρίζω την οργή, 'που μώχει ο κοσμοσείστης».
Θα σου δώσω να πιείς: λίγη ρακή ή ούζο; Στεφάνα, που να σε πάρει η οργή, εδώ είναι ο μνηστήρας σου, Στεφάνα!» Ακούγονταν οι γυναίκες, που χτυπούσαν τα έπιπλα με δύναμη. Τελικά εμφανίστηκε η ηλικιωμένη υπηρέτρια, με μια πετσέτα του φαγητού στο κεφάλι και μια άλλη στο χέρι, σοβαρή και επιβλητική, ωστόσο, με τα μάτια όλο εγκαρτέρηση στις επιθυμίες του αφεντικού της.
ΛΟΥΚ. Λοιπόν, αφού απεφασίσθη ο θάνατός μου και δεν υπάρχει τρόπος να τον αποφύγω, σας παρακαλώ τουλάχιστον να μου ειπήτε ποίοι είσθε και τι τόσον μέγα κακόν σας έκαμα, ώστε η οργή σας εναντίον μου να είνε τόσον αμείλικτος και να ζητήτε τον θάνατόν μου.
Τότε έγινε σύσκεψις του συμβουλίου της μονής περί του πρακτέου· και δύο εκ των συμβούλων εξέφρασαν την γνώμην να υποδείξωσιν εις την Επιτροπήν ότι έπρεπε ν' απομακρυνθή, ίνα μη γίνη αφορμή να καταστραφή η μονή. Ο εκ των συμβούλων Χατζή Νεόφυτος έλεγε: — Ας πάη αλλού η Επιτροπή, γιατί θα μας κατηγορήσουν ύστερα ότι εκάψαμε το μοναστήρι. — Να φύγης εσύ, αν φοβάσαι, του είπεν εν οργή ο Γαβριήλ.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν