Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 7 Μαΐου 2025
«Ωιμένα, και αν ανέλπιστα να ιδώ την γην ο Δίας μου 'δωκε, κ' εδυνήθηκα τόσον βυθό να σχίσω, έβγ' απ' την λευκή θάλασσα δεν φαίνεται κανένα• 410 ότ' είναι απέξω κοφτεροί βράχοι, και αυτού το κύμα γύρου βροντά, και γλυστερή κ' ίσια αναιβαίνει πέτρα. και προς την γην η θάλασσα βαθειά 'ναι, ουδέ μ' αφίνει 'ς τα δυο μου πόδια να σταθώ, τον κίνδυνο να φύγω. και ως βγαίνω, κύμα φουσκωτό μην έλθη και με σπρώξη 415 επάνω εις πέτρα οδοντερή, κ' η ορμή μου πάη χαμένη. και αν κολυμπήσω παρακεί την άκρην άκρην, ίσως ακρογιαλιαίς απόσκεπαις και αράσματ' απαντήσω, φοβούμαι μην και άλλη φορά μ' αρπάξ' η τρικυμία, και εις το ιχθυοφόρο πέλαγος με φέρη να στενάξω, 420 ή και απολύση επάνω μου θεός κανένα τέρας, 'π' άμετρα τρέφει 'ς τους βυθούς η ένδοξη Αμφιτρίτη. ότι γνωρίζω την οργή, 'που μώχει ο κοσμοσείστης».
— Δε θα λα τον λησμονήσω ποτές το Φώτο μου, μούλεγε, τι μώχει κάψει του μαύρου την καρδιά με το θάνατό του. Και κατά την παραγγολή που μ' άφινε στο ψυχομάχημά του, θα λα ξεθάψω μια μέρα τα κοκκαλάκια του και θα λα τα πάω στο Σούλι, γιατ' ο καϋμός του Σουλιού εστάθηκε θάνατός του. — Κι' ο καϋμός της Χάιδως. Είπα γω με το νου μου.
Τούτο απομένει · και ιδού πώς το απομεινάρι θα κρίνετε· μιαν κόρην έχω, — και την έχω όσο 'πού 'ναι δική μου, — αυτή, κατά το χρέος και την υπακοήν της, τούτο μώχει δώση· κυττάξτε τώρα· συμπεράνετε, σκεφθήτε. « Προς την ουρανίαν, προς το είδωλο της ψυχής μου, την ωραιωμένην Οφηλίαν » Ιδού μία φράσις κακή, μία φράσις αχρεία· «ωραιωμένη» είναι μία αχρεία φράσις. Αλλά θ' ακούσετε· ιδού·
— Δε θα λα τον λησμονήσω ποτές το Φώτο μου, μούλεγε, τι μώχει κάψει του μαύρου την καρδιά με το θάνατό του. Και κατά την παραγγολή που μ' άφινε στο ψυχομάχημά του, θα λα ξεθάψω μια μέρα τα κοκκαλάκια του και θα λα τα πάω στο Σούλι, γιατ' ο καϋμός του Σουλιού εστάθηκε θάνατός του. — Κι ο καϋμός της Χάιδως. Είπα γω με το νου μου.
Εις τα σημεία του, ως τα λέγεις, συ πιστεύεις; ΟΦΗΛΙΑ Τι να στοχάζωμαι δεν ξεύρω, Κύριέ μου. ΟΦΗΛΙΑ Με πολλήν ζέσιν μου εξηγεί τον ερωτά του, αλλά με τίμιον τρόπον. ΠΟΛΩΝΙΟΣ Τ ρ ό π ο ν να τον λέγης τωόντι· έλα τώρα! ΟΦΗΛΙΑ Κύριέ μου, ακόμη τον λόγον του πιστόνει με την μαρτυρίαν όρκων μεγάλων φοβερών 'πού μώχει ομόση. ΠΟΛΩΝΙΟΣ Βρόχια διά να πιασθούν ξυλόκοταις!
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν