Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 22 Μαΐου 2025
Εγώ 'μαι γυναίκα σου, ει δε μή, θέλει πεθάνω δούλα σου· για σύντροφο μπορείς να μ' αρνηθής· αλλά δούλα θα σου είμαι, θέλης και μη θέλης. ΦΕΡΔΙΝ. Κυρία μου υπεράκριβη, κ' εγώ πάντα, καθώς είμαι τώρα, ταπεινός. ΜΙΡ. Λοιπόν, άνδρας μου; ΦΕΡΔΙΝ. Ναι, και με καρδιά τόσο πρόθυμη, όσο της σκλαβιάς για την ελευθερία· — ιδού το χέρι μου.
Όπιο σας νιώσω χώρια μας πως μελετάει στον κάμπο 10 να κατεβεί κι' ή Δαναούς ή Τρώες να βοηθήσει, πίσω στον Έλυμπο άσκημα θαρθεί κεραβνωμένος· ή θαν τον ρήξω αρπώντας τον μακριά στον αραχνιάρη τον Τάρταρο, όπου η πιο βαθιά κάτου απ' τη γη 'ναι τρούπα, πούχει χαλκένια εκεί μπασιά και σιδερένιες πόρτες, 15 τόσο απ' τον Άδη πιο βαθιά όσο κι' η Γης απ' τ' άστρα· τότες θα δει πόσο 'μαι εγώ πιο δυνατός σας όλων.
— Είναι πολύ καλά κορίτσια, είπε ο συγκλητικός Ποκοκουράντης: τις βάζω κάποτε να κοιμούνται στο κρεββάτι μου γιατί μαι πολύ αηδιασμένος από τις κυράδες της πολιτείας, από τις κοκκεταρίες τους, τις ζήλιες τους, τους καυγάδες τους, τα νεύρα τους, τις μικρολογιές τους, τις αλαζονείες τους, τις ανοησίες τους κι από τα σονέττα, που πρέπει να τις κάμνω ή να παραγγέλω να τις κάμνουν: αλλά μ' όλα αυτά, κι' αυτές η δυο κοπέλλες αρχίζουνε να μου γίνονται κουραστικές.
Αυτά 'πε, και όλοι εδέχθηκαν τους λόγους του Ευρυλόχου• τότ' ένοιωσα πως ο θεός ολέθριαν είχε γνώμη• 295 κ' εκείνον επροσφώνησα με λόγια πτερωμένα• «Ευρύλοχε, με βιάζετε, μόνος αφού 'μαι εμπρός σας• πλην ελάτ' όλοι, φοβερόν όρκον ομόσετέ μου, βωδιών αγέλη αν εύρουμεν ή μέγ' αρνιών κοπάδι, από κακή του τύφλωσι κανείς να μη φονεύση 300 βώδι κανένα ή πρόβατον, αλλ' ήσυχοι χαρήτε όσαις τροφαίς η αθάνατη μας έχει δώσ' η Κίρκη».
Τι, δυνατός γιατί είναι, θα μ' ορίζει 185 με ζόρι εμένα κι' άθελα, που εγώ 'μαι ισόβαθμός του; Τι είμαστε τρία αδέρφια εμείς, του Κρόνου οι γιοι απ' τη Ρέα, εγώ κ' ο Δίας κι' έπειτα ο νεκρορήγας Άδης.
Τώρ' άμε, και των φίλων, 'πού έχεις, τους φρονιμωτέρους όποιους και αν θέλης πάρε, και όταν μας ακούσουν ας μας κρίνουν αυτοί, και αν εύρουν 'πού 'μαι πταίστης, είτε με το δικό μου χέρ' είτε με ξένο, θε να σου παραδώσω το βασίλειό μου, τον θρόνον, την ζωήν μου, και ό,τι και αν μου ανήκη, διά να δικαιωθής· αλλ', αν με ειπούν αθώον, στέρξε να μου χαρίσης την υπομονήν σου, και μαζί θα εργασθούμε διά να λάβης όσην ευχαρίστησιν πρέπει.
ΠΟΛΩΝΙΟΣ Τέλος εις την υπόθεσιν αυτήν καλόν εδόθη. — Βασιλειά μου σεπτέ, σεπτή Βασίλισσά μου, εάν έμελλ' εδώ να στρώσωμε ομιλίαν, ποιαν πρέπει να 'χη θέσιν η Μεγαλειότης, τι 'ναι το σέβας, και διατί 'ναι η 'μέρα ημέρα, η νύκτα νύκτα, και ο καιρός καιρός, θα ήταν αυτό χαμός καιρού, νυκτός και ημέρας· όθεν, αν το πνεύμα ψυχήν την συντομίαν έχει, και σώμα και στολίδι την πολυλογίαν, θα 'μαι συντομολόγος.
Και πρώτος ο Τηλέμαχος προσφώνησεν εκείνον• 460 «Μας ήλθες, Εύμαιε καλέ' τι φήμ' είναι 'ς την πόλι; απ' το καρτέρ' ήδ' έγυραν οι απόκοτοι μνηστήρες, ή ακόμη αυτού με καρτερούν, κ' εγώ 'μαι 'ς την πατρίδα;»
Ω αιμοπότη , βδελυρέ, προδότη, αχρείε, άκαρδε, ωμόψυχε, μιαρέ, κτήνος, αχρείε! Ω εκδίκησις! Α! Τι γομάρι 'πού 'μαι 'γώ! Κύτταξε ανδρεία μεγάλη! Εγώ, το τέκνον δολοφονημένου καλού πατρός, οπ' ουρανός και Άδης με σπρώχνουν εις την εκδίκησιν, εγώ θα ξεθυμαίνω με λόγια , ως μια δημόσια, και θα καταριώμαι ακατάπαυτα, ως κάμνει μια γλωσσού σαρώτρα. Ουφ! εντροπή μου! — Εγκέφαλέ μου, εδώ σε θέλω. Στάσου!
Τον πατέρα μου αυτός τον έκοψε χορτάτον από καλό τραπέζι, ενώ τα πταίσματά του ήσαν ολάνοικτα 'σάν άνθη του Μαΐου· και πώς 'ς την Κρίσιν στέκει, ποιος γινώσκ' ή μόνος ο Ύψιστος; Αλλ', όπως κρίνει ο νους του ανθρώπου, ευρίσκεται κακά· λοιπόν εκδικημένος θα 'μαι, αν τον κόψω ενώ ξαγνίζει την ψυχήν του, 'ς την διάβασίν του ετοιμασμένος; Όχι· οπίσω 'ς την θήκην σου, ω σπαθί · σκέψου να βγης εις άλλον φρικτότερον καιρόν, 'ς της μέθης του τον ύπνον, ή 'ς τον θυμόν του ή μες το αιμόμικτο κρεββάτι, ή 'ς το παιγνίδι ή κει 'πού καταράται, ή 'ς άλλην πράξιν, 'πού να μην έχη εξαγοράς ελπίδα· στροβίλισέ τον τότε εις τρόπον να κτυπήση φτερνιαίς τον ουρανόν, και να ήναι κολασμένη μαύρ' η ψυχή του ωσάν τον Άδη όπου θα πέση.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν