στροβίλισέ

Ενημερώθηκε: 7 Μαΐου 2025

Τον πατέρα μου αυτός τον έκοψε χορτάτον από καλό τραπέζι, ενώ τα πταίσματά του ήσαν ολάνοικτα 'σάν άνθη του Μαΐου· και πώς 'ς την Κρίσιν στέκει, ποιος γινώσκ' ή μόνος ο Ύψιστος; Αλλ', όπως κρίνει ο νους του ανθρώπου, ευρίσκεται κακά· λοιπόν εκδικημένος θα 'μαι, αν τον κόψω ενώ ξαγνίζει την ψυχήν του, 'ς την διάβασίν του ετοιμασμένος; Όχι· οπίσω 'ς την θήκην σου, ω σπαθί · σκέψου να βγης εις άλλον φρικτότερον καιρόν, 'ς της μέθης του τον ύπνον, ή 'ς τον θυμόν του ή μες το αιμόμικτο κρεββάτι, ή 'ς το παιγνίδι ή κει 'πού καταράται, ή 'ς άλλην πράξιν, 'πού να μην έχη εξαγοράς ελπίδα· στροβίλισέ τον τότε εις τρόπον να κτυπήση φτερνιαίς τον ουρανόν, και να ήναι κολασμένη μαύρ' η ψυχή του ωσάν τον Άδη όπου θα πέση.

William Shakespeare - Αμλέτος