United States or Côte d'Ivoire ? Vote for the TOP Country of the Week !


Η τιμωρία του κακούργου δεν προέρχεται από προμελετημένον σχέδιον εκδικήσεως· όχι· συμβαίνει ένα φοβερόν κακούργημα· τούτο κάμνει τον δρόμον του με τα επακολουθήματά του και συμπαρασύρει και τους αθώους· ο πταίστης φαίνεται ότι θα αποφύγη το βάραθρον, οπού του ετοιμάζεται, και πίπτει εις αυτό ακριβώς εις την στιγμήν οπού ενόμιζεν ότι ευτυχώς είχε σωθή.

Εν τοις δράμασι του Ευριπίδου οι θεοί δεν κατέχουσι την πρωτίστην θέσιν, το δ' υπέρ φύσιν εξαλείφεται, και η ανθρωπότης παρίσταται μετά των αληθών παθημάτων και παθών αυτής. Ο Ορέστης αυτού είναι πταίστης ελεεινός, καταβιβρώμενος υπό των τύψεων του συνειδότος και καταβεβλημένος ψυχή τε και σώματι.

Αδίκησ' ο Αμλέτος τον Λαέρτην; Όχι, ο Αμλέτος ποτέ· και αν ο Αμλέτος χάση τον εαυτόν του καιτον εαυτόν του ξένος αδικεί· τον Λαέρτην, πταίστης διά την πράξιν δεν είν' ο Αμλέτος· ο Αμλέτος την αρνείται. Ποιος το 'καμε λοιπόν; Η τρέλλα του· και, αν είναι τούτο, καθώς το λέγω, αληθινόν, ο Αμλέτος ευρίσκεται και αυτόςτο αδικημένο μέρος· η τρέλλα του είν' ο εχθρός του καϋμένου Αμλέτου.

Την έκφρασιν ταύτην επροτίμησε, διά να μη ακούσουν οι χωροφύλακες το ομοιοτέλευτον «μαχαίρι». Κατά την φοβεράν στιγμήν, πταίστης και ένοχος, επεκαλείτο την φιλοστοργίαν της αδελφής του διά να τον σώση, καθότι είχε πεποίθησιν εις αυτήν. Η μάχαιρα θα ήτο αιματωμένη, και θα έβλεπον το αίμα οι διώκται. Και συνιστών την απόκρυψιν του οργάνου, ήλπιζε την απόκρυψιν του εγκλήματος.

«Κοιμάσαι με περίλυπην καρδιάν, ω Πηνελόπη; όχι, δεν θέλουν οι θεοί, 'που ζουν ευτυχισμένα, 805 να κλαίης, να λυπιέσαι συ, και ακόμη θα γυρίση το τέκνο σου• και των θεών αυτός δεν είναι πταίστης». Και η Πηνελόπ' η φρόνιμη απάντησεν εκείνης, πολύ γλυκά ρουχάζονταςταις πύλαις των ονείρων•

Απεκρίθη ο βεζύρης, και λέγει· λοιπόν η βασιλεία σου προτιμά καλύτερον την ζωήν ενός επιβούλου παρά την ιδίαν της; Παρακαλώ την βασιλείαν σου να με ακούση χωρίς αγανάκτησιν· δεν είναι φθόνος βασιλέα μου, που με κινεί να σου προβάλω τέτοιαν υπόθεσιν, αλλά ο ζήλος και το χρέος που έχω προς φύλαξιν της ζωής σου· επειδή και μικρά υποψία διά την ζωήν του βασιλέως γίνεται μεγάλη υπόθεσις· και οι πολιτικοί νόμοι διορίζουν εις τέτοιαν υποψίαν της ζωής του βασιλέως να θυσιάζεται καλύτερον ο άπταιστος, παρά με την πρότασιν της αθωότητος να φυλαχθή ο επίβουλος και πταίστης ατιμώρητος, και ας βεβαιωθή εις τους λόγους μου η βασιλεία σου, ότι δεν είναι υποψία, αλλ' επιβουλή κατασκευασμένη και προμελετημένη διά να σου σηκώση την ζωήν· όθεν πρέπει χωρίς αναβολήν να τον αποφασίσης εις θάνατον, διότι δεν ηξεύρομεν τι τέξεται η επιούσα, προτού δηλαδή να βάλη εις έργον αυτός την επιβουλήν του· και υπόσχομαι την ζωήν μου, αν αυτοί οι λόγοι μου είναι ψευδείς.

Α’ ΝΕΚΡΟΘΑΠΤΗΣ Άσε με να ομιλήσω· εδώ είναι το νερό· εξαίρετα· εδώ στέκει ο άνθρωπος· εξαίρετα· αν ο άνθρωπος πηγαίνη προς τούτο το νερό και πνιγή, τούτο πάει να ειπή ότι, θέλει δεν θέλει, επήγε· αυτό να σημειώσης· αλλ' αν το νερό πηγαίνη προς αυτόν και τον πνίξη, τότε δεν πνίγει αυτός τον εαυ- τον του· αραγούν οποίος δεν είναι πταίστης διά τον θάνα- τον του, εκείνος δεν συντομεύει την ζωήν του.

Διότι και αν συνέβαινε να είμαι μέγας πταίστης, μου οφείλει μίαν χάριν όχι μικράν, εις ην αποβλέπων ο πατήρ μου και ενθυμούμενος, έπρεπε να παύση να μνησικακή και προθύμως να με συγχωρήση και μάλιστα αφού το καλόν το οποίον του έκαμα είνε τοιούτον, ώστε να υπερβαίνη την προσβολήν.

Τώρ' άμε, και των φίλων, 'πού έχεις, τους φρονιμωτέρους όποιους και αν θέλης πάρε, και όταν μας ακούσουν ας μας κρίνουν αυτοί, και αν εύρουν 'πού 'μαι πταίστης, είτε με το δικό μου χέρ' είτε με ξένο, θε να σου παραδώσω το βασίλειό μου, τον θρόνον, την ζωήν μου, και ό,τι και αν μου ανήκη, διά να δικαιωθής· αλλ', αν με ειπούν αθώον, στέρξε να μου χαρίσης την υπομονήν σου, και μαζί θα εργασθούμε διά να λάβης όσην ευχαρίστησιν πρέπει.