United States or Mauritania ? Vote for the TOP Country of the Week !
Και αυτή η τύψις του συνειδότος είχεν εξαντληθή, ούτως ώστε η ανθρωπίνη φύσις «είχε διεξέλθει παν είδος κακίας». Ήτο μία πώρωσις καρδιών, μία απολίθωσις του ηθικού συναισθήματος, καταθλιπτική και πανίσχυρος, ως την εύρισκον και εκείνοι ακόμη όσοι έπασχον εξ αυτής. Και αυτός δε ο εθνικός κόσμος είχε τώρα την αμυδράν συναίσθησιν, ότι επέστη πλέον το πλήρωμα του χρόνου.
Δι' αδικιών, δι' αρπαγών, διά δολιοτήτων δύνανται βεβαίως να ωφεληθώσι και να μεγαλυνθώσι προς ώραν και άτομα και έθνη· αλλά της κακίας η τιμωρία δεν βραδύνει. Η αδικία γεννά τύψεις συνειδότος, εχθρούς, απομόνωσιν, αντεκδικήσεις, και επί τέλους καταστροφήν. Μόνα τα διά της φιλοπονίας, της αγαθοεργίας, και της δικαιοσύνης αποκτώμενα ωφελήματα και μεγαλεία είναι αληθή, διαρκή και ευάρεστα.
Τον διπλούν τούτον όρον, τέχνης δηλονότι άκρας και εμπνεύσεως συναδούσης μετά της εθνικής πίστεως, μόνοι ο Αισχύλος και ο Σαικσπείρος, εκ τε των αρχαίων και των νεωτέρων ποιητών, εκπληρούσι καθ' ολοκληρίαν. Ο Αισχύλος επίστευεν εις τους δαίμονας. Αι Ευμενίδες αυτού ουδ' αλληγορία τις απλώς ήτο, ουδέ ποιητική προσωποποποίησις των τύψεων του συνειδότος.
Το κατ' εμέ ομολογώ ότι αποκλίνω προς την πρώτην. Και τούτο το χωρίον ερμηνεύεται διπλώς. Κατ' άλλους δε, εν τη φαντασία της υπνοβατούσης διέρχονται αλληλοδιαδόχως αι αναμνήσεις των διαπραχθέντων και οι φόβοι των συνεπειών και αι τύψεις του συνειδότος, αίτινες προκαλούσι την φράσιν ταύτην.
Παρά τω Ιούδα, ως παρά πολλοίς άλλοις, η διάνοιξις εκείνη των οφθαλμών ήτις ακολουθεί μετά την διάπραξιν φοβερού αμαρτήματος, εις ό πολλαί άλλαι αμαρτίαι ωδήγησαν, τον έφερεν από της τύψεως του συνειδότος εις την απόγνωσιν, από της απογνώσεως εις την απόνοιαν, από της απονοίας εις την αυτοχειρίαν.
Εκείνη η τολμηρά παρακοή εις τας διαταγάς των Φαρισαίων πρέπει να τους κατέστησε περιδεείς ως προς τας συνεπείας δι' εαυτούς, αλλ' η υπακοή θα απήτει θάρρος πολύ μεγαλείτερον, και αι τύψεις του συνειδότος θα έδακνον αυτούς εις αφόρητον βαθμόν. Οι Φαρισαίοι τους επετίμησαν οργίλως.
Ο Βότσαρης συναισθανόμενος ότι ο νέος Φώτος ήθελε γίνει μέγιστος αντίπαλός του, τον εφθόνησε, και αντί είκοσι πέντε χιλιάδων γροσίων, τα οποία ο Αλή-Πασσάς τω έδωσε αφού πρώτον έλαβε ως Ομήρους τον Νότην και Κίτζον Βότσαρην, με τους στρατιώτας και τους συγγενείς του, προσέβαλε το Σούλι, όπως το παραδώση προς τον τύραννον εκείνον· ενικήθη όμως, και από την λύπην και την τύψιν του συνειδότος έλαβε το δηλητήριον και απέθανεν.
Λέξη Της Ημέρας