United States or Seychelles ? Vote for the TOP Country of the Week !
Κι' αυτό φθάνει Με τον καιρό θα μ' αγαπήσης. Τι νάκανα λοιπόν; Μα τώρα πούχω χρήματα. Ω! τώρα, είμαι δική σου, Κώστα. Κ ώ σ τ α ς. Είναι αργά τώρα πειά Ελένη. Εγώ δεν ανήκω πειά εις τον εαυτόν μου. Ε λ έ ν η. Για δες τα μάτια μου. Πειά άλλη ξέρει να σε βλέπη έτσι; Πειά να αγαπά όπως εγώ. Κ ώ σ τ α ς. Μόνον εσύ! Ναι! το ξέρω. Μόνο συ είσαι καμωμένη για μένα και γω για σένα.
Μου παρέστησεν ότι ο πατέρας του, όπως και σεις συγκατετίθεσθε εις τον γάμον μας· τώρα δεν ημπορώ να έλθω εις το σπίτι σας. Ξέρετε αυτό με πειράζει φοβερά. Το ψέμα του Κώστα, είναι ασυγχώρητον, δεν θα έλθω βέβαια να παίζω κωμωδίες...... Κα Μ ε μ ι δ ώ φ. Μια ιδέα! Νάρθης αύριο το πρωί στης εννηά. Μόλις θα μας ιδής και θα σε δούμεν. Ο Γεωργάκης θα έχη φύγει.
— Ήμουνα άξιος εγώ να παρουσιάζωμαι στο Θυσιαστήριο του Θεού; Ας όψωνται αυτοί που με παρακίνησαν, έλεγε στους δικούς του, στην παπαδιά, σε κάτι ανηψίδια του. Τι να κάνης; «Και παπάς έγινες, Κώστα; Έτσι τώφερε η κατάρα». Να τρώμε τις προσφορές των χριστιανών και να ντροπιάζωμε την ιερωσύνη. — Πες μου τον καλύτερο! του είπε μια μέρα η παπαδιά. Όλο τον κατακλυσμό φέρνεις...
Κι' όσο ζούσαν τα πεθερικά της αντιστέκονταν ο πόνος, πούχε για τον πολυαγαπημένο της τον Κώστα, στο πρόσωπο εκεινών, αλλά ύστερα από το θάνατό τους έμεινε σαν τον κούκκο μοναχή, ανάμεσα στους τέσσερους τοίχους, χωρίς γράμμα και χωρίς αντιλογιά.
12. &ΝΟΣΤΑΛΓΙΕΣ&. Νέος καλλιτεχνικός τόμος ποιημάτων του ποιητή Κώστα Ουράνη .......................................... » 5. ― Τόμ. Α'. <Αθηναϊκαί σελίδες». &ΤΡΙΑΝΤΑΔΥΟ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ& του Δημοσθ. Βουτυρά. &Ο ΠΑΤΕΡΑΣ& κι άλλα διηγήματα του Κώστα Παρορίτη. &ΔΙΑΛΕΧΤΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ& του Γρ. Ξενόπουλου. &ΥΜΝΟΙ&. Ποιήματα Ρήγα Γκόλφη. &ΟΙ ΑΛΑΝΙΑΡΗΔΕΣ& του Δημοσθ. Βουτυρά.
Κι' η Κώσταινα περίχαρη άνοιξε τη μοσκοβολημένη της την κασσέλλα κι' έβγαλε από μέσα καρύδια, σταφύλια, σύκα, συκομαΐδες και μήλα κι' έδωκε στον προύχοντα και σ' όλους, όσοι είταν μέσα, ύστερα τους έδωκε το παγούρι με το ρακί, κι' αφού έπιαν καθένας από κάνα δύο φορές κι' ευκήθηκαν στον Κώστα το «&Καλώς ήρθες από τα ξένα γερός και καλά&» και στην Κώσταινα το «&καλώς τον αποδέχτηκες&» έφυγαν, κι' έμειναν μοναχοί μέσα στο σπίτι εκείνο, που δεν είχε ιδεί άλλη φορά καλή μέρα, η Κώσταινα με τον Κώστα της, πούχε σαράντα χρόνια στην Ξενιτειά, χωρίς γράμμα και χωρίς αντιλογιά.
Από τη δεύτερη πάλε γυναίκα του, τη Φάουστα, είχε τον Κωσταντίνο και τον Κώστα. Έχουνε να πουν πως η Φάουστα τονέ μισούσε τον Κρίσπο, σα μητρυιά του που είταν, από αγάπη τω δυο της παιδιών, και πως τάχατες τραβούσε τον αυτοκράτορα από το μέρος της. Άλλοι πάλε υποψιάστηκαν το ενάντιο κ' είπαν πως από την αγάπη που είχε του Κρίσπου τον έψηνε στη ζούλια η Φάουστα τον άντρα της.
Λοιπόν η νέα συμπάθεια του Κώστα, η μαεστρίνα, όπως την λέη η Mme Marie επέρασε το καλοκαίρι της εις το εσωτερικό της Ασίας, ζωγραφίζουσα παληές εκκλησίες. Πώς! Ποιός σου το είπε; Εις το εσωτερικό; Μα και ο Κώστας εκεί ήταν. Λ έ λ α. Δεν αφήνετε τον κόσμο ήσυχο επί τέλους. Νά, πώς περνάτε τον καιρό σας! να κατασκοπεύετε όχι μόνο της Πολίτισσες, αλλά και της ξένες ακόμη. Η κ. Μ ε μ ι δ ώ φ. Όχι δα!
Έγεινε λοιπόν καλά; Ξέρεις, Κώστα, πως υποπτευόμουν, ότι μ' είχες γελάσει, κ' εφοβούμουν πώς η μητέρα σου δε θάθελε το γάμο μας, πώς δεν θα είχε της ιδέες που μούλεγες εκεί κάτω. Κ ώ σ τ α ς. Μαρία η μητέρα δεν λέει ποτέ όχι Εις όλη την ζωή της δεν είπεν όχι εις τον πατέρα μου και τώρα ούτε εις εμένα. Μ α ρ ί α. Την θαυμάζω. Κ ώ σ τ α ς. Λοιπόν πηγαίνω. Au revoir. Σκηνή δ'. Κ ώ σ τ α ς.
Με μιας μ' αυτόν βασίλεψε και το φεγγάρι 'ς τα βουνά. Του Βάλτου κ' έγειναν με μιας βουνά, λαγκάδια σκοτεινά. Ποιος ήταν αυτός πούφερε το μυστικό χαμπέρι Απ' του Ομέρ τ' ασκέρι; Πέτε τον σεις, 'ψηλά βουνά, βρυσούλαις και λαγκάδια. Σεις, που τον συντροφεύετε τόσαις αυγαίς και βράδυα! Πέτε τον σεις βράχοι κλαριά, του Ομέρη τον προδότη. Τον Κώστα το Γιαννιώτη! Ξημέρωναν Χριστούγενα.
Λέξη Της Ημέρας