Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 23 Ιουνίου 2025
Μα με τι χέρια και με τι ψυχή; Ετρομπάραμε καμμιά ώρα κ' έπειτα ένας — ένας τις αφήσαμε μάρμαρο κ' εξαπλωθήκαμε στο κατάστρωμα. Επλάκωσεν ως τόσο η νύχτα. Και τι νύχτα; χειρότερη και τρομερώτερη από τις άλλες. Μαυρίλα — πίσσα. Κόλαση σωστή. Ούτε άστρα στον ουρανό, ούτε φανός στη θάλασσα κανένας! Τα σημάδια της καλοσύνης έσβυσαν ένα με το άλλο.
Εφαινότανε γελαστός και χαρούμενος, αν όμως κανένας επρόσεχε θα εδιάκρινε κάποια ανησυχία στα κινήματα και περισσότερο στα μάτια του τα κατάμαυρα που, κάτω από τα πυκνά του φρύδια, εβυθιζόντανε, πότε πότε, στη σκοτεινιά μέσα, σαν να τηνε διαπεράσουν. Οι χωρικοί επέσανε στα φαγιά με λύσσα, χωρίς όμως ν' αφήκουν και την κουβέντα.
Όταν καμμιά συμμαχία για την πόλι εσυμφωνείτο, έλεγαν πως αν δεν γίνη, συμφορά τρανή θα ήτο• κι' όταν εγινόταν πάλι, έπεφταν σε στενοχώρια και 'ς απελπισία μεγάλη• κι' απ' τους ρήτορας κανένας, ή για το 'να ή για τάλλο συμβουλή αν είχε δώση, πάθαινε κακό μεγάλο. Αν 'ς εμένα θα πεισθήτε, έχετε καιρό ακόμη και μπορείτε να σωθήτε.
Ονομάζω ευσεβές μεν παραδείγματος χάριν αυτό, που κάμνω τώρα εγώ και καταγγέλλω εις την δικαιοσύνην κάθε άνθρωπον, ο οποίος είναι εγκληματίας, διότι διαπράττει φόνους ή κλοπάς ιερών πραγμάτων ή κανέν άλλο όμοιον έγκλημα, είτε πατέρας μου τυχαίνει να είναι αυτός ο άνθρωπος είτε μητέρα μου είτε κανένας άλλος οποιοσδήποτε συγγενής μου, ασεβές δε είναι το να μη καταγγείλω αυτόν τον κακούργον και να μη επιδιώξω την τιμωρίαν του.
Ή θαρρείς για τον πατέρα αν κανένας αμφιβάλλη, πως θα παραλείψουν τάχα να τα χέσουνε και πάλι; ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Αλλά δεν θα επιστρέψη όποιος τύχη να το ιδή. Τότε εύκολα κτυπούσε τον πατέρα το παιδί, και δεν έδιναν καθόλου προσοχήν οι πάρα-πέρα• αλλά τώρα, σαν ακούσουν πως κτυπούν ένα πατέρα, ο καθένας ότι δέρνουν τον δικόν του θα νομίση και θα τρέξη να χωρίση,
Κανένα «ναι», κανένας σύνδεσμος δεν συγχωρεί να παραλειφθή, και όλων των μεταθέσεων, που ενίοτε μου ξεφεύγουν, είναι άσπονδος εχθρός· όταν κανείς δεν κατασκευάζη τας περιόδους του και την συνήθη μελωδίαν, τότε αυτός δεν εννοεί τίποτε. Είναι δυστύχημα να έχη να κάμη κανείς με ένα τέτοιον άνθρωπον. Η εμπιστοσύνη του κόμητος Κ . . . είναι ακόμη το μόνον πράγμα που με αποζημιώνει.
Ο άσχημος άνθρωπος — έτσι τον έσπρωξε ο Πειρασμός — αγάπησε τομορφότερο κορίτσι του τόπου. Το αγάπησε με τα σωστά του. Μέρα — νύκτα περνούσε κάτω απ' το σπίτι του κοριτσιού και κύτταζε στα παράθυρα μ' ένα παράπονο, που τον έκανε ασχημότερο. Ο κόσμος έκανε το σταυρό του και γελούσε. Ταδέρφια του κοριτσιού γελούσανε κι' αυτά. Δεν άξιζε τον κόπο να θυμώση και κανένας.
Ποια είναι τα ψεύτικα πράγματα για έναν, αν όχι τα πάθη, που κάποτε τον εφλόγισαν σαν φωτιά; Ποια είναι ταπίστευτα παρ' όσα πίστεψε πιστά; Ποια ταπίθανα, αν όχι όσα έκανε ο ίδιος; Όχι, Ερνέστε, η ζωή μας γελάει με σκιές σαν κανένας παίκτης νευροσπάστων. Της γυρεύουμε ηδονή. Μας την δίνει συντροφεμένη με πίκρα κι απογοήτευση.
Ήτον καλοκαίρι, θερτής μήνας, που 'νε μια χαρά να κοιμάται κανένας όξω. Αλλά πού να βρω ύπνο 'γω. Όχι γιατ' είχα κοντά μου προσάναμμα. Ο Θεός μάρτυράς μου. Η δασκάλα κοιμώνταν πολύ μακριά, στην άκρη άκρη, πίσω από το νιο τ' αντρόγυνο. Αλλά γιατ' όταν έτσι τυχαίνει να ξενυχτίζω στην οξοχή, η όψη, η θέα της ξυπνάει κάποιο αίσθημα κρυφό κι άγνωρο μέσα μου, που δε μπορώ να το λαρώσω.
ΦΛΕΡΗΣ — Ξέρω τι λέω εγώ, γιατρέ. Έχω το σκοπό μου. Μα τι έχεις, γιατρέ; Εσύ είσαι δακρυσμένος. ΜΙΣΤΡΑΣ — Τίποτε δεν έχω, τίποτε. Όλη αυτή η ιστορία με συγκίνησε. Σα γεράση κανένας κλαίει σαν το παιδί. Άκουσε όμως. Μη ζητάς καινούργιες συγκινήσεις. Μη. . . ΦΛΕΡΗΣ — Αδύνατο. Θα κάμω αυτό που θέλω. Πρέπει να ιδώ τη Λέλα αμέσως. ΜΙΣΤΡΑΣ — Α! επί τέλους δεν είναι λόγια αυτά! Είσαι παιδί.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν