United States or Ethiopia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Οι άλλοι πέντε βασιλιάδες ακούσανε αυτά τα λόγια μ' ευγενική συμπάθεια: Ο καθένας απ' αυτούς έδωκε είκοσι τσεκίνια στο βασιλιά Θεόδωρο, για ν' αγοράση ρούχα και πουκάμισα· ο Αγαθούλης του χάρισε ένα διαμάντι, πόκανε δυο χιλιάδες τσεκίνια.
Οι χάρες του ακουστήκανε ως τα πιο μάκρυνα βασίλεια και πλούσιοι βασιλιάδες, από στεριά και θάλασσα, στέλνανε προξενιές στο γέρο βασιλιά για το χαριτωμένο τον υγυιό του. Μα το βασιλόπουλο δεν έβαλε ποτέ αγάπη με το νου του, τα μάτια του ποτέ δεν τάρριξε απάνω σε κοπέλλα κ' έλειπε πάντ' από τα πανηγύρια και τα ξεφαντώματα του παλατιού.
Και έτσι μέσ' στα χέρια του, ενώ η ζωή της φεύγει και λίγη ακόμη μένει της πνοή, ζητάει ακόμα μία φορά τα μάτια της να ιδούν το φως του ήλιου —για τελευταία της φορά, πριν κλείσουνε για πάντα— Μα τώρα ας πάω να τους πω πως ήρθατε. Βεβαίως οι βασιλιάδες πάντοτε δεν αγαπώνται τόσο, ώστε να τρέχη ο λαός τριγύρω τους, σαν τύχη να τους σπαράζη συμφορά. Εσείς παληοί είσθε φίλοι. ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ Αλλοίμονον!
Πόσοι άρχοντες δεν παντρεύτηκαν φτωχά κορίτσια; Πού να ξέρεις εσύ από αυτά. Πόσοι λόρδοι εγγλέζοι και πόσοι εκατομμυριούχοι αμερικάνοι δεν έχουν παντρευτεί υπηρέτριες, δασκάλες, τραγουδίστριες….. γιατί; Γιατί αγαπούσαν. Κι εκείνοι είναι πλούσιοι: είναι οι βασιλιάδες του πετρελαίου, του χαλκού, της κονσέρβας!
Κι' έσφαζαν άλλοι σ' άλλονε θεό, περικαλώντας 400 απ' τ' Άρη πίσω ζωντανοί το μακελιό να σώσουν· μα αφτός στον παντοδύναμο του Κρόνου γιο 'ναν τάβρο παχύ πενταχρονιάτικο, ο Αγαμέμνος, σφάζει, και στο τραπέζι προσκαλνάει τους πρώτους βασιλιάδες, πρώτα το γερο-Νέστορα, το Δομενιά μαζί του, 405 στερνά τους Αίιδες τους διο, το φοβερό Διομήδη, και το Δυσσέα πούφτανε στη γνώση λες το Δία· μα μόνος του ήρθε ο θαρρετός πολεμιστής Μενέλας, γιατί ήξερε πολλή δουλιά πως είχε ο αδερφός του.
Και πόρτες λέω να βάλουμε μαστορικά δεμένες, που μέσα νάχει απ' τα πορτιά των αμαξώνε δρόμο. 340 Κι' απ' όξω ας σκάψουμε βαθύ χαντάκι ομπρός στους πύργους, που να μας σώζει το στρατό και τ' άλογα τριγύρω, μπας καμιάν ώρα ο πόλεμος βαρύνει των οχτρώνε.» Έτσι είπε, κι' είπαν μάλιστα οι βασιλιάδες όλοι.
Έτσι είπε, κι' έστειλε να παν τους άλλους βασιλιάδες, μα μείνανε τ' Ατριά οι διο γιοι κι' ο θεϊκός Δυσσέας 310 κι' ο Δομενιάς κι' ο Νέστορας κι' ο Φοίνικας ο γέρος ναν τον παρηγορήσουνε, που δίχως πια να πάψει βόγγαε· μα τίποτα για αφτόν παρηγοριά δεν είχε, ως νάμπει στης σφαγής ξανά το ματωμένο στόμα.
Αλλά, επανάλαβε ο Αγαθούλης, να μια περιπέτεια πολύ ολίγο αληθοφανής, που μας έτυχε στη Βενετία. Δεν έχει ποτές ακουστή ή ειπωθή, πως έξι βασιλιάδες ξεθρονισμένοι δειπνήσανε μαζί σε μια ταβέρνα. Αυτό δεν είναι περισσότερο παράξενο, είπε ο Μαρτίνος, από τα περισσότερα πράγματα, που μας συμβήκανε. Είναι πολύ κοινό πράγμα να ξεθρονίζονται βασιλιάδες.
Αφού όλοι οι υπηρέτες εξαφανιστήκανε, οι έξι ξένοι, ο Αγαθούλης κι' ο Μαρτίνος μένανε βυθισμένοι σε βαθυά σιγή. Επί τέλους ο Αγαθούλης τη διάκοψε! — Κύριοι, είπε, να μια μοναδική αστειότητα. Γιατί ήσαστε όλοι βασιλιάδες; Όσο μια μένα, σας ομολογώ, πως δεν είμαι βασιλιάς, καθώς κι' ο φίλος ο Μαρτίνος. Ο αφέντης του Κακαμπό έλαβε τότε με πολλή σοβαρότητα το λόγο και είπε Ιταλικά!
ΘΕΡΑΠΩΝ Άει στην κατάρα του Θεού! Μη με σκοτίζης. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Μη τον ελέγχης, γέροντα, και τα δικά σου λόγια αξιοκατάκριτα πιο απ’ τα δικά του. ΘΕΡΑΠΩΝ Τι κακό κάμνω, πιο καλέ απ’ τους βασιλιάδες; ΟΙΔΙΠΟΥΣ Γιατί δεν αποκρίνεσαι σ’ ό, τι ρωτάει; ΘΕΡΑΠΩΝ Τι λέει δεν ξέρει, μάταια λοιπόν κοπιάζει. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Με το καλό δεν μας ακούς. Θα μας ακούσης με το στανιό.
Λέξη Της Ημέρας