Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 22 Μαΐου 2025
— Γιατί 'νε ψώμ' αυτό που σου 'πε. — Δε μου το 'π' αυτή μόνο ... — Όσοι κιάν το 'πανε ψώμα 'νε, επέμεινεν ο Σαϊτονικολής, κιάφησέ την αυτή την κουβέντα ... Σόλο το ύστερο κιάν το 'πε ο Τερερές, ας το 'πε. Για να δούμε, μπορεί και να το κάμη; — Αρνί 'μ' εγώ να με μπουζιάση; παρετήρησεν ο Μανώλης. — Σώπα συ! του είπεν αυστηρώς ο Σαϊτονικολής.
Είνε έξη μέρες τώρα που μόνο γι' αυτόν μιλάμε· καμμιά άλλη κουβέντα δεν κάνομε. Και είστε σαν άρρωστη αν δεν μιλάμε, κάθε στιγμή γι' αυτόν. ΑΓΓΕΛΙΚΗ Αφού το ξαίρεις, γιατί δεν αρχίζεις την κουβέντα πρώτη εσύ; Και γιατί δε με βγάζεις από τον κόπο ν' αρχίζω πρώτη εγώ πάντοτε; ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Δε μου δίνετε τον καιρό. Έχετε τόσο πολύ αφοσιωθή σ' αυτήν την υπόθεσι ώστε μου είνε δύσκολο να σας προλάβω.
Μα έχουμε καιρό να μιλήσουμε γι' αυτά... Τώρα πια που θα είμαι μαζί σας, που θα με βλέπετε κάθε μέρα... ΓΙΑΓΙΑ Ώστε ήρθες για πάντα πια; ΑΝΝΟΥΛΑ Τι χαρά! ΣΤΑΥΡΟΣ Για πάντα βέβαια. Έχω όλη την καλή θέληση να φιλιώσω με τον πατέρα. Κι αυτός το θέλει μάλιστα. Μου το μήνυσε ο ίδιος εδώ και λίγο καιρό. ΓΙΑΓΙΑ Και μένα ποτέ δε μούκαμε λόγο γι' αυτό. Και μάλιστα ούτε σήμερα που ήρθε για σένα η κουβέντα.
Το περίεργο είναι που η παλιά κατάληξη σώζεται και στις ξένες λέξες· αφτό είναι το σπουδαίο. Δεν κλίνουν πουθενά στην Ελλάδα ο καφέ, οι καφέ, τους καφέ, η κουβέντα, της κουβέντα, οι κουβέντα, τις κουβέντα , κ' είναι αδύνατο ο γραικικός λαός να κλίνη, για την ώρα με τέτοιο τρόπο.
— Το γαμπρό σου τον Αγάλλο; . . . Πώς! δεν ήρθε; .. Θα ηύρε πουθενά τη μοίρα του πάλι . . . Ίσως να τον ωνείρεψε να πάη πουθενά ναυρή τίποτα γρόσια, και του είπε να πάη νύχτα, για να μη τον ιδή κανείς . . . Ή τίποτα στοιχειά θα ηύρε στο δρόμο κ' έπιασε κουβέντα μαζί τους, κ' εξέχασε . . .
Άλλες γυναίκες, χλωμές, κάθονταν να ξεκουραστούν επάνω στις πέτρες από τους χαμηλούς φράχτες που περικύκλωναν μια εξωτερική αυλή. Ο Έφις κοντοστάθηκε κουρασμένος, με το δισάκι να του γλιστρά από τους ώμους, και ξεκίνησε την κουβέντα μαζί τους. «Πού βρίσκεται ο ντον Τζατσίντο;» «Ποιος; Εκείνος από το Μύλο; Εδώ, πιο πάνω. Τι του κουβαλάς μες στο δισάκι; Είσαι ο υπηρέτης του;» «Ναι.
Αυτά ας πηγαίνη — κι ας τα κάμνη ο αγαπητικός της κοπέλλας. Έτσι και με τη Φύση. Ας πάη κι ας την αποθαμάζη, ας τη ζωγραφίζη, κι ας τρελλαίνεται ο ζωγράφος κι ο ποιητής με τα μάγια της. Το χωριατόπουλο σώνει να ταφίνης να χαίρεται το κρασί του, το τραγούδι, την κουβέντα και το τουφέκι του, κι όλα του χωριού τα κάλλη σου τα χαρίζει.
Κάνοντας αυτήν την απόφασιν, εκράτησε τον βεζύρην του μόνον, και τους άλλους τους απέλυσεν. Εκάθησαν λοιπόν αντάμα επάνω εις τα χόρτα, και είχαν την κουβέντα της ελάφου έως το βράδυ.
Φουστανελλάς ως εκεί απάνω, καμμιά πενηνταριά χρόνων κ' ακόμα, ξεραγκιανός και μαυροδέματος, ο Δημήτρης Πουρναράς, χωριάτης απ' αυτούς που βρίσκεις με το σωρό στα χωριά. Αγάλι' αγάλια η κουβέντα μας ζωντάνεψε, και με την παιδιάστικη εκείνη αφέλεια των χωρικών, μου διηγήθηκε σε λίγα λόγια τη ζωή του και τα βάσανά του. Η φαμελιά του είταν από τις πρώτες στο δήμο του.
Έμεινε έτσι κάμποση ώρα, αγκαλιάζοντας με το μάτι την «Αθηνά», που σάλευε, γερόντισσα ετοιμοθάνατη, μέσα στη σκιά, σαν να ψυχομαχούσε. — Να πάμε, Μοναχάκη, είπε ο Μελιγκόνης, θα κρυώσης. — Άφησε τους, Μελιγκόνη, να τα πούνε. Άφησε τους να τα πούνε με την «Αθηνά», είπε σιγαλά ο λοστρόμος. Έχουν ανοίξει κουβέντα, μεγάλη κουβέντα. Ποιος ξέρει αν θα ξαναϊδή ο ένας τον άλλον! Μεγάλη κουβέντα!
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν