United States or Cook Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Εφαίνετο σαν να του χάρισε η φύση όλο του το κορμί ασύγκριτην επιδεξιότη και ξεχωριστή δύναμη.
Του φάνηκε πως το βήμα του αλόγου αντηχούσε επάνω στον τοίχο, από πάνω του, κι έπειτα χαμηλότερα, επάνω στο κορμί του, επάνω στην καρδιά του. «Έφυγε χωρίς να μου πει τίποτε! Εγώ όμως, όταν μου είπε την ιστορία του με το λιμενάρχη, δεν έκανα το ίδιο!» Ξαφνικά πετάχτηκε επάνω, σαν κάτι να τον τσίμπησε.
Για ιδές κορμί ψηλό, λυγνό κι' ολόρθο σαν τη λεύκα Οπού την βρέχ' η ρεμματιά και την λυγάει τ' αγέρι. Για ιδές λαιμός γαλατιανός, λαιμός περιστερένιος Και δροσερός σαν κρύο νερό και σαν βουνίσιο χιόνι. Για ιδές και κόρφος σαν μηλιά 'ς τα μήλα φορτωμένη.
Δεν εκαλοπανδρεύθηκε η χρόνια 'πανδρευμένη· χαρά ‘ς την που 'πανδρεύεται, και νειόνυμφη ‘πεθαίνει, Σφογγίσετε τα δάκρυα· ‘ς το εύμορφον κορμί της ελάτε να σκορπίσετε το δενδρολίβανόν σας . Στολίσετέ την έπειτα και συνοδεύσετέ την ‘ς την εκκλησίαν. Απαιτεί τα δάκρυα η φύσις, αν και γελά το Λογικόν όταν η Φύσις κλαίη.
ΜΑΚΒΕΘ Ιδέ, κι' αυτοί με την καρδιάν ευχαριστώ σου λέγουν. Καθίσετ' όλοι σας. Εδώ 'ς την μέσην θα καθίσω, Χαρήτε, ξεφαντώσετε. — Τώρα ευθύς θα έλθω να πιω εις την υγείαν σας. Γεμάτο αίμα είνε το πρόσωπόν σου, άνθρωπε! ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ Είναι του Βάγκου αίμα! ΜΑΚΒΕΘ Καλλίτερα επάνω σου ή μέσα 'ς το κορμί του! Τον εξεκάμετε; ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ Εγώ έκοψα τον λαιμό του!
Κι ένεψε ο βασιλιάς— Την άλλη μέρα σα φώτισε η αυγή τον ουρανό, το κορμί του νέου σειόταν στον αέρα στου πλατάνου τους κλώνους κρεμαστό. Χήτη νεκρή στις πλάτες απλωμένα τα μακρυά κατάμαυρα μαλλιά, τα μάτια άγρια κοιτάζουν πεταγμένα, φριχτή τρομάζει, μελανή η θωριά.
Κ' εκεί που υποσχότανε η κόρη, σφούγγιζε με το μανικοπουκάμισο τα δάκρυά της και κύτταζε τον άντρα της ποθητά κ' έβλεπε το μονοπάτι που ξετυλιγόταν μακρυά, μέσα στου δάσου τα χλωροκύματα. Και βλέποντας έσερνε ανάλαφρα τα χέρια της απ' τις σφιχτοκλεισμένες παλάμες της γριάς και τίναζε το κορμί, σα να τη στένευαν τα ρούχα της.
Τους κοίταζε πάλε ο μάγος με το γυαλί του. Αχ! τι περίεργο γυαλί είταν εκείνο! Αντίς να διή τα προσώπατα μόνο, έβλεπε, μέσα στο ψιλούτσικο, στο λιγνούτσικό τους το κορμί, την καρδιά και το μυαλό. Μεγάλωναν οι καρδιές λίγο λίγο με το γυαλί, μεγάλωναν και τα μυαλά. Αφού μεγάλωσαν οι νούδες, μεγάλωσαν πια τότες κ' οι αθρώποι. Να πούμε την αλήθεια, δεν έγινε το πράμα με μιας.
Λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα. Τα χέρια σας είνε σαν κουλά. Λα, λα, λα, λα, λα. Ψηλά το κεφάλι. Οι μύτες των ποδιών σας απ' έξω. Λα, λα, λα. Ίσιο το κορμί σας. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Αι! Ο ΜΟΥΣΙΚΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ Θαυμάσια! ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Αλήθεια! μάθετέ μου τις ρεβεράνς που πρέπει να κάνω όταν πρόκειται να χαιρετήσω μια μαρκησία. Θα μου χρειασθή ύστερ' από λίγο.
Πάει ο χορός στρωτός-στρωτός και το τραγούδι αγάλια: — Όλαις η κόραις τον γιαλού, η ώμορφαις Νεράιδες, Όλαις μαραίνουν λεβεντιαίς, μαραίνουν παλληκάρια, Και δεν φοβούνται γηρατειά και δεν φοβούνται χάρο. Κ' εμένα μ' εβαλάντωσε, με μάραν' η αγάπη, Μ' εμάραν' ένας κυνηγός κ' ένας καλός λεβέντης, Με το γραμμένο του κορμί με τη γλυκειά φωνή του.
Λέξη Της Ημέρας