Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 24 Ιουνίου 2025
Είσθε φοβερός όταν είσθε έτσι εύθυμος. — Αναμεταξύ μας, καιροφυλακτώ την στιγμήν, όταν αυτός έχει ασχολίες· ω! ευθύς ευρίσκομαι πλησίον της, και είμαι πάντοτε ευχαριστημένος όταν την ευρίσκω μόνην. 8 Αυγούστου Σε παρακαλώ, αγαπητέ Γουλιέλμε, δεν είχα σε υπ' όψιν όταν απεκάλουν ανυποφόρους τους ανθρώπους που απαιτούν από μας υπομονήν εις άφευκτα κακά.
Κ’ έχεις ακόμη να πης για τους αθλίους πόσα στην πόλη κάμανε κακά και πόσα και στα τάγματα όλων των ξένων που πάθαινε στον πόλεμο τόση φθορά. Δυστυχισμένη που τους εγεννούσε, μες σ’ όλες τις γυναίκες όσες μαννάδες λέγουνται παιδιών, που πήρεν άντρα το δικό της γυιό, και γέννησε αυτούς που τέτοιο τέλος τους βρήκε, να σκοτώσουνε ο ένας τον άλλο με χέρι αδερφικό.
Κ' εκείνοι εκαρδιοκόπηκαν, τα έργα ως ενθυμούνταν, 'που ο Λαιστρυγόνας έπραξεν ο άγριος Αντιφάτης, κ' η αμάλακτη του Κύκλωπα καρδιά του ανθρωποφάγου. 200 σφικτά να κλαίουν άρχισαν, δάκρυα πικρά να χύνουν, αλλά δεν είχαν όφελος απ' το παράπονό τους. κ' εγώ απ' αυτούς ισάριθμαις εμόρφωσα δυο τάξες και δυο τους έβαλ' αρχηγούς• της μιας την αρχηγία εγώ 'λαβα, ο θεόμορφος Ευρύλοχος της άλλης• 205 εις χάλκινο περίκρανο τινάξαμε τους κλήρους, και του Ευρυλόχου εβγήκ' ευθύς ο κλήρος του γενναίου. κίνησε αυτός με εικοσιδυό συντρόφους, 'π' όλοι εκλαίαν, κ' εμείς, 'που οπίσω εμέναμεν, εκλαίαμ' ως εκείνοι. ηύραν εις τόπον ανοικτόν, 'ς της λαγκαδιάς την μέση, 210 ωραία μαρμαρόκτιστα τα μέγαρα της Κίρκης. και λύκους είδαν ορεινούς τριγύρω και λεοντάρια, οπού με κακά βότανα τα 'χε μαγεύσει εκείνη. ουδ' ώρμησαν επάνω τους, αλλ' όλοι εσηκωθήκαν, και τους επεριχαίρονταν με ταις μακρυαίς ουραίς των. 215 και ως από γεύμ' ότ' έρχεται, με την ουράν οι σκύλοι τον κύριον περιχαίρονται, γλυκάδια καρτερώντας, όμοια τους περιχαίρονταν οι λέοντες και οι λύκοι. τρόμαξαν κείνοι βλέποντας τα φοβερά θερία, και 'ς της καλόκομης θεάς τα πρόθυρα εσταθήκαν. 220 και άκουαν την Κίρκη μέσαθεν, 'που γλυκοτραγουδούσε, και άφθαρτον ύφαινε πανί, μέγα, λαμπρόν, ως είναι όλα τα έργα των θεών, ψιλά, χαριτωμένα. τότε ο Πολίτης ο αρχηγός, απ' όλους τους συντρόφους ο φίλος μου ο πιστότερος, 'ς αυτούς άρχισε κ' είπε• 225 «κάποια κει μέσα, φίλοι μου, πανί μεγάλο υφαίνει και τραγουδά γλυκύτατα, 'που ηχολογάει το δώμα, είτε θεά 'ναι, είτε θνητή• και ας κράξουμε ν' ακούση».
Δι' αυτούς λοιπόν τόρα οι οποίοι επιέσθησαν να πράξουν έξω από τα νομοθετημένα πατροπαράδοτα άλλα δικαιότερα και καλλίτερα και ωραιότερα από πριν, εμπρός ας εξετάσωμεν πάλιν την μομφήν των αρμοδίων, άραγε, αν δεν θέλουν να γίνουν ο περίγελως όλου του κόσμου, δεν πρέπει κάθε άλλο να λέγουν μάλλον, παρά ότι έπαθαν άσχημα και άδικα και κακά όσοι επιέσθησαν από τους εκβιαστάς; Νέος Σωκράτης.
— Θα προκόψη τόρα το κτήμα σου! είπεν άλλος. — Κούρβουλο δε θα μείνη! επρόσθεσε τρίτος. Ο Γιωργάκης, ακούων τα κακά αυτά διά το κτήμα του προμηνύματα εστάθη ως κεραυνόπληκτος, ατενίζων τους φίλους του εις τους οφθαλμούς και προσπαθών να εννοήση τους λόγους των!
Λένε πως και οι πούστηδες εκείν' οι νεανίσκοι βγαίνουνε όλοι ρήτορες κι' από τους εκλεκτούς. Μήπως κ εμείς δεν κάνουμε ίδια δουλειά μ' αυτούς; Η’ ΓΥΝΗ Δεν ξέρω η κακομοίρα• μα γίνονται πολλά κακά εκεί που λείπ' η πείρα. ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Γι' αυτό κ' εμαζευθήκαμε λοιπόν 'ς αυτόν τον τόπο, για να προμελετήσουμε, γειτόνισσες, τον τρόπο.
Καθόλου τα καλά σας δεν ζηλεύω, και ούτε νύφαις πλούσιαις γυρεύω. Εγώ μια μόνο έχω συλλογή, πότε θε να φωνάξω — Αλλ . . . αγή! Ελλάς πατρίς μου, δεν σ' αγαπώ, για σε δεν καίω κι' εγώ λιβάνι, πάντα για σένα κακά θα 'πω, κι' ούτε σου πλέκω ποτέ στεφάνι. Όμως συγχώρει τον μισητόν, πατρίς γλυκεία και τροφοδότις, κι' εις τόσο πλήθος πατριωτών ας ήναι κι' ένας μη πατριώτης.
Και ο Ετοιμοκλής λοιπόν μου εφαίνετο ότι έρριψεν εις το μέσον την επιστολήν του ως μήλον το οποίον δεν επροξένησεν ολιγώτερα κακά από τ' αναφερόμενα υπό της Ιλιάδος. Διότι δεν έπαυσαν ο Ζηνόθεμις και ο Κλεόδημος να φιλονεικούν και αφού τους εχώρισεν ο Αρισταίνετος. Τώρα, είπεν ο Κλεόδημος, αρκεί να σας αποδείξω αμαθείς, αύριον δε θα εκδικηθώ όπως πρέπει.
Αφ' ου λοιπόν τόση φροντίς καταβάλλεται και ιδιωτικώς και δημοσίως διά την αρετήν, σου φαίνεται παράξενον, Σωκράτη, και απορείς αν η αρετή ημπορεί να διδαχθή; Και δεν πρέπει να σου φαίνεται, πολύ περισσότερον παράξενον, αν δεν ημπορούσε να διδαχθή; Διατί λοιπόν πολλά παιδιά εναρέτων πατέρων γίνονται κακά; Μάθε πάλιν την αιτίαν τούτου· διότι δεν είναι διόλου παράξενον αν εγώ εις τα προηγούμενα έλεγον την αλήθειαν, ότι κανείς δεν πρέπει να μείνη αμαθής τούτου του πράγματος, δηλαδή της αρετής, αν πρόκειται να υπάρξη πόλις.
Σωκράτης Και έν άλλο λοιπόν, είπον εγώ· κανείς βέβαια δεν πηγαίνει θεληματικώς επάνω εις τα κακά, ούτε εις εκείνα τα οποία νομίζει ότι είναι κακά· ούτε είναι τούτο, καθώς φαίνεται, φυσικόν εις τον άνθρωπον, αντί να πηγαίνη εις τα καλά, να πηγαίνη θεληματικώς κατ' επάνω εις εκείνα τα οποία νομίζει ότι είναι κακά.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν