United States or Malaysia ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΒΕΡΑΛΔΟΣ Για τον απλούστατο λόγο, αδελφέ μου, ότι τα ελατήρια της μηχανής μας είνε μυστήρια σε βαθμό που οι άνθρωποι δε βλέπουν τίποτα, και ότι η φύσις έβαλ' εμπρός στα μάτια μας ένα τόσο πυκνό πέπλο, που είνε αδύνατο να διακρίνωμε τίποτα. ΑΡΓΓΑΝ Κατά τη γνώμη σου λοιπόν οι γιατροί δεν ξαίρουν τίποτα; ΒΕΡΑΛΔΟΣ Ακριβώς, αδελφέ μου.

Μου είπες ότι πιο δύσκολο είναι να μιλήση κανείς για κάτι παρά να το κάνη κι ότι να μη κάνη τίποτε είναι το πιο δύσκολο απ' όλα τα πράγματα στον κόσμο, ότι κάθε τέχνη είναι ανήθικη και κάθε σκέψη επικίνδυνη· ότι η κριτική είναι πιο δημιουργική από τη δημιουργική εργασία και η πιο υψηλή κριτική είναι εκείνη που αποκαλύπτει στο έργο της Τέχνης ό,τι ο τεχνίτης δεν έβαλ' εκεί μέσα· ότι ακριβώς γιατί δεν μπορεί ένας να κάνη κάτι είναι ο κατάλληλος γι' αυτό κριτής· κι ότι ο αληθινός κριτικός είναι μεροληπτικός, ανειλικρινής κι όχι λογικός.

Και δίβουλα ο Τηλέμαχος εκεί τον Οδυσσέα έσταινε μες το μέγαρο το στερεό, πλησίοντο πέτρινο κατώφλιον, αφού μικρό τραπέζι του 'θεσε και άπρεπο σκαμνί, κ' έβαλ' εμπρός του σπλάχνα. 260 και με κρασί του γέμισε χρυσό ποτήρι κ' είπε· «Μες τους μνηστήραις άφοβα συ κάθησαι και πίνε· και απ' εμπαιγμούς και από κτυπιαίς εγώ θα σε φυλάξω, ότι δεν είναι του κοινού το σπίτι τούτο, αλλ' είναι του Οδυσσέα καιεμέ το 'χει αποκτήσει εκείνος· 265 και σεις από τους υβρισμούς απέχετε, ω μνηστήρες, και από τα χέρια, μη συμβή πικρή φιλονεικία».

Έβαλ' ο Θεός το χέρι του. Γιατρικά και κινίνα, βάζε με το νου σου. Τρεις βολές το φέραμε μέσα. Και να μην έχης και το είνε σου, να μην έχης να κοιταχτής, αχ! κυρ γιατρέ, δε μολοϊώνται τα βάσανά μας...

Τότε κ' η κόρη του Διός έβαλ' εκεί κοντά του δυο δράκοντες για φύλακα, κ' ύστερα στης παρθένες της Αγλαυρίδες το 'δωκε για φύλαξι και πάλι• γιατί το έχουν έθιμο στου Ερεχθέως τη γενιά, σε κούνιες με χρυσόφιδα πλεγμένες τα παιδιά τους να τρέφουν πάντα• και γι αυτό είχε περάσ' η κόρη εις του παιδιού της το λαιμό ένα στολίδι τέτοιο, — μα για να δώση θάνατο.

Κι α μώρθη, γυιέ μου, θάνατος, κι α μώρθη, γυιέ μου, αρρώστια, Κι αν τύχη πίκρα για χαρά, ποιος θα μου τηνε φέρη;„ Το Θιό της έβαλ' εγγυτή και τους Αγιούς Μαρτύρους, Αν τύχη κ' έρθη θάνατος, αν τύχη κ' έρθη αρρώστια, Κι αν έρθη πίκρα για χαρά, να πάη να τηνε φέρη.