Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 14 Μαΐου 2025
Πορειά . Στενή δίοδος, το μέρος περιπεφραγμένου τινος τόπου όπερ μένει ανοικτόν, και όχι τα παρά τη μονή της Δαμάστας Ποριά ων ποιείται μνείαν ο Κύριος Τρικούπης εν σελίδι 263 της Ιστορίας του, ούτως επονομασθέντα διότι ίσως υπάρχει εκεί και πλεονάζει το είδος του λίθου όπερ καλείται Πωρί . Πωρί καλείται επίσης πάσα λιθοειδής υπόστασις προσαπτομένη τοις ένδον αγγείου, οχετού τινος ή υδραγωγείου.
Και αμέσως παίρνω και άλλα δυο παιδιά μαζύ μου, και πηγαίνω κάτω 'ς την πόρτα του Νάρθηκα και στέκουμαι εκεί. Ύστερ' από λίγο, να κ' έρχεται ο Φαφάνας με το Μηναίον ανοικτόν, γεμάτο ασημένια νομίσματα, με το κηρίον αναμμένον.
Δι' αυτά αυτός μεν ας μένη εις την ζωήν, αυτοί δε ας προαποθάνουν και ας μείνουν με το στόμα ανοικτόν. ΕΡΜ. Το αξίζουν να πάθουν αυτό το παιγνίδι διά την πανουργίαν των. Αλλά και εκείνος δεν τους εμπαίζει ολιγώτερον• τους τρέφει με ελπίδας και ενώ φαίνεται ετοιμοθάνατος αντέχει περισσότερον από τους νέους.
Αλλά το πρόσωπόν σου είναι βιβλίον ανοικτόν, καλέ μου Μάκβεθ, όπου πράγματ' αλλόκοτα 'μπορεί καθένας ν' αναγνώση. Θέλεις τον κόσμον να γελάς; Καθώς τον κόσμον κάμνε! Χαράν να λέγη η γλώσσα σου, το 'μάτι σου, το χέρι· να φαίνεσαι 'σαν τ' άκακο το άνθος, πλην να ήσαι το φίδι αποκάτω του! Εκείνος που θα έλθη την πρέπουσαν περίθαλψιν θα λάβη. Να μ' αφήσης εγώ τα πάντα μόνη μου απόψε να φροντίσω.
Από τον ανοικτόν της στέγης φεγγίτην ήλθεν έξω η γάτα του δωματίου, και από την υδρορρόην της στέγης την επέρασε πέρα πέρα όλη και ήλθε εδώ κοντά της η γάτα της κουζίνας. — Ξέρεις νέα εις τον Μύλον;» ηρώτησεν η γάτα του δωματίου «εδώ είναι λαθραία αρραβωνιάσματα 'στο σπίτι.
Εγώ οπόταν ήμουν δέκα έξ χρόνων ηύρα κατά τύχην μίαν ημέραν τον θησαυρό του πατρός μου ανοικτόν και εμβαίνοντας μέσα άρχισα να στοχάζωμαι με επιμέλειαν τα όσα πολύτιμα και εξαίρετα πράγματα εκεί ευρίσκοντο. Και ανάμεσα εις τα άλλα βλέπω μίαν κασσελοπούλαν εγκοσμημένην με διάφορα πετράδια απ' έξω, και είχε ένα κλειδί χρυσό.
Ηρώτησε μετά πεποιθήσεως τον νέον μοναχόν ο κυρ-Δημάκης, φαιδρύνων το λιτόν και σαρακοστινόν δείπνον του, και ετοιμαζόμενος να πίη μέγα κρασοβόλιον. — Κατά τον καιρό! Απήντησε ξηρά-ξηρά ο μοναχός σώφρων, ασκητής. — Πώς; εμένα μούπε ο γέροντας πως θαρθή. Ηπόρησεν ο κυρ-Δημάκης μείνας με ανοικτόν στόμα, βαστάζων εις χείρας του ποτήριον, εν ώ ηκτινοβόλει ως βύσσινον ο μαύρος οίνος.
— Τώρα θαρθή ο πατέρας σας . . . όπου είνε, έφτασε. Να κάμετε φρόνιμα . . . Θα σας φέρη καλούδια . . . Στραγάλια και μύγδαλα. — Ταάλια κη μύλαλα! επανελάμβανεν ο Μανώλης με το στόμα ανοικτόν. Εν τούτοις παρήρχετο η ώρα και ο Αγάλλος δεν εφαίνετο.
Οι προμαχώνες του πρώτου κύκλου είναι εκ λίθων λευκών, οι του δευτέρου εκ λίθων μαύρων, οι του τρίτου έχουσι χρώμα πορφυρούν, οι του τετάρτου κυανούν και οι του πέμπτου ερυθρόν ανοικτόν. Τοιουτοτρόπως όλων των κύκλων οι προμαχώνες είναι βεβαμμένοι με έν χρώμα, εκτός των δύο τελευταίων οίτινες έχουσι τους προμαχώνας των ο μεν επάργυρους ο δε επίχρυσους.
Αλλ' ο Μανώλης, λαμβάνων κατοχήν του σπιτιού, είχε και απωτέρας βλέψεις, διότι προέβλεπεν ότι η μακροθυμία και η ενδοτικόιης του πατρός του δεν θα διήρκουν επί μακρόν. Και ο Σαϊτονικολής όμως έδωκε την συγκατάθεσίν του υπό ένα όρον, αποβλέποντα εις τον σκοπόν του· ότι μόνον κατά τας εορτάς θα ήτο ανοικτόν το καφενείον, κατά δε τας άλλας ημέρας ο Μανώλης θα τον εβοήθει εις τας γεωργικάς εργασίας.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν