Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 21 Ιουνίου 2025
ΜΕΛΙΣΣΑ. Αν γνωρίζης, Βακχί, καμμιά γριά που να ξέρη, ξόρκια, σαν τις Θεσσαλές, και να μπορή με τα μάγια να κάνη τον άνδρα ν' αγαπήση την γυναίκα που εμίσησε, θα μου κάνης μεγάλη χάρι να μου την φέρης. Και θα της δώσω ό,τι θέλει και αν ακόμη μου ζητήση τα ρούχα που φορώ και τα χρυσαφικά• αρκεί να κάμη τον Χαρίνον να γυρίση στην αγάπη μου και να μισήση την Σιμμίχην όπως μισεί τώρα εμένα.
Και δεν επρόσθετ' ο κουτός να δίνουν, έτσι, χάρι κ' οι αλευράδες στους φτωχούς τρία κοιλά σιτάρι, και όποιος τ' αρνηθή,—ραβδί καθένας να του δίδη, να ιδής ταλεύρια που θα παν' κι' αυτού του Ναυσικύδη. ΧΡΕΜΗΣ Τότε πετιέται πάλι ένα παιδάριο κομψό με ώμορφο κεφάλι, σαν του Νικία κάτασπρο, και είπε παστρικά πως πρέπ' η πόλις να δοθή ευθύς στα θηλυκά.
Δίχως άλλο να φροντίζη Και να πολυπραγμονάη, Στα ποντίκια του γυρίζει, Τον καθρέφτη απαρατάει· Πια μου, λέγει, χρεία εμένα, Τέτια κι' άλλα να γυρεύω; Δίχως διάφορο κανένα Το μιαλό μου να παιδεύω ; Ό,τι ο νους να νοήση, Σα μου λείπει κάθε πρόπος, Δεν μπορεί να μ' ωφελήση, Και χαμένος είναι ο κόπος. Σε τρανταφυλλιάς κλωνάρι Ελαλούσε έν' Αηδωνάκι, Ερωτιάρικο πουλάκι, Με φωνή πολλή και χάρι.
Όχι, τίποτα δε θα πω. ΚΛΕΟΝΤ Σου το ζητώ για χάρι. ΛΟΥΚΙΛΗ Όχι, σου είπα. ΚΟΒΙΕΛ Λυπήσου με. ΝΙΚΟΛΕΤΑ Τίποτα. ΚΛΕΟΝΤ Σε παρακαλώ. ΛΟΥΚΙΛΗ Άφησέ με. ΚΟΒΙΕΛ. Σ' εξορκίζω. ΝΙΚΟΛΕΤΑ Τράβ' από 'δω. ΚΛΕΟΝΤ Λουκίλη! ΚΟΒΙΕΛ Νικολέτα! ΝΙΚΟΛΕΤΑ Τίποτα! ΚΛΕΟΝΤ Για το Θεό. ΛΟΥΚΙΛΗ Δε θέλω. ΚΟΒΙΕΛ Λέγε μου. ΝΙΚΟΛΕΤΑ Καθόλου. ΚΛΕΟΝΤ Διώξε την αμφιβολία μου. ΛΟΥΚΙΛΗ Όχι δε θα κάνω τίποτα.
Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Ναι, το ξέρομε και το παραξέρομε. ΔΟΡΑΝΤ Μ' εδανείσατε γενναίως και επανειλημμένως διάφορα χρηματικά ποσά και μ' έχετε υποχρεώσει με τον ευγενέστερο τρόπο του κόσμου. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Αστειεύεσθε, κύριε. ΔΟΡΑΝΤ Αλλά ξαίρω να επιστρέφω ό,τι με δανείζουν και ν' αναγνωρίζω τη χάρι που μου κάνουν. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Δεν αμφέβαλα ποτέ μου, κύριε.
Αντίκρυ του τ' αμπέλια, νωποτρύγητα, και στ' αριστερά του τα γελαστά περιβόλια, γεμάτα ωμορφιά και χάρι, εξετύλυγαν, σε μεγάλη έκτασι, καταπράσινα χαλιά, περιφραγμένα από τοίχους ξεροτρόχαλους και μόνο πως τον γλυκύτατο, αμίμητο χρωματισμό, πού και πού, θαρρείς, εκηλίδωνε, θερισμένο ή χέρσο χωράφι, γεμάτο αγκάθια και ξερόχορτα, σαν που αμαυρώνουν, εδώ και εκεί, σταχτόμαυρα συννεφάκια, του καθάριου ουρανού το καταγάλαζο χρώμα.
Ήτον ο γιδάρης του μοναστηριού, που τραγουδώντας κατέβαινε να ιδή τι να γίνωνται τα βακούφικα, πούχαν μείνει την ημέρα κείνη για χάρι του πανηγυριού με τα μικρό κοπέλλι του και με τα δυο σκυλιά.
«Γι' αυτά και άλλα βέβαια ελπίζω το έλεος του Πλάστου και τη χάρι, ενώ για σε, πτωχέ, στοιχηματίζω πως ούτ' ο Σατανάς δεν θα σε πάρη.» Επίστευα ως τώρα πως στίχους βγάζω μόνο, αλλά ποτέ δεν μ' ήλθε ιδέα 'στο κεφάλι πως ειμπορώ κι' ανθρώπους να κάμω όπως άλλοι... Τι θαύματα αρχίζω κι' εγώ να κατορθώνω!
Οι κύκνοι από μέσα απ' τη λίμνη, που δεν είχανε μιλήσει ως τώρα, τίναξαν το φτερά τους και είπανε: — Εμείς θα της δώσωμε το περπάτημά της. Και το ψηλό το κυπαρίσι, που μιλούσε με τα σύννεφα, λύγισε με χάρι το κορμί του και είπε: — Κ' εγώ θα της δώσω τον αέρα του κορμιού της.
Δεν θέλω τίποτα· δεν πιάνω τίποτα. Κακότροπη Γοργόνα στέκεται δίπλα σου. Βασίλειο δεν ορίζεις· λαό δεν κυβερνάς. Ή τη Γοργόνα διώχνω ή εγώ χάνομαι. Και παίρνει μια μπρατσέρα με κόκκινο πανί, καλά την αρματώνει, βγαίνει στο πέλαγο. Δεν έχει χάρι μόνον την παληκαριά μα σμίγει και τη γνώσι το βασιλόπουλο.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν