Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 10 Μαΐου 2025
Το μόνον της εικόνος ελάττωμα είνε η υπερβολική συσσώρευσις και ποικιλία των προκειμένων εις θαυμασμόν. Πάρα πολλοί λοφίσκοι, βράχοι, φάραγγες, χαράδραι, στήλαι, στέγαι, βυζαντινοί θόλοι και παντοία άλλα πράγματα, σπανίως επιτρέποντα εις τον οφθαλμόν να διακρίνη πού σμίγει το στερέωμα μετά της γης, ή τουλάχιστον να αναπαυθή επί κάπως ομαλής επιφανείας.
Διορίζει αρχιερέα τον Υρκανό, κ' επίτροπο τον Αντίπατρο. Όσες Ελληνικές χώρες είχαν κυριεμένες οι Μακκαβαίοι, τις σμίγει με τη νέα Ρωμαϊκή επαρχία της Συρίας. Κ' έτσι βρέθηκε η Ιουδαία τριγυρισμένη από στοιχείο Ελληνικό.
Η τέχνη του, η τύχη του, το σκαφίδι που τον κρατεί και το στοιχειό που τον μάχεται, σμίγει και σφιχτοδένει όλους μαζί μικρούς — μεγάλους στα βρόχια του κινδύνου και των θλίψεων. Ήθελαν πολλοί να τον βγάλουν από τη νέκρα του — να του δώσουν δουλειά — έλα όμως που ετρόμαζαν την τύχη του! Δεν ήταν πράγμα τιποτένιο. Καλά πίσω αν εγύριζε το πλεούμενο. Αν το εκάρφωνε όμως για πάντα σε καμμιά ξέρα;
Δεν θέλω τίποτα· δεν πιάνω τίποτα. Κακότροπη Γοργόνα στέκεται δίπλα σου. Βασίλειο δεν ορίζεις· λαό δεν κυβερνάς. Ή τη Γοργόνα διώχνω ή εγώ χάνομαι. Και παίρνει μια μπρατσέρα με κόκκινο πανί, καλά την αρματώνει, βγαίνει στο πέλαγο. Δεν έχει χάρι μόνον την παληκαριά μα σμίγει και τη γνώσι το βασιλόπουλο.
Κατά τ' Αγρίνι κάτω Βρίσκει του Πίνδου του Σουλίου τον κόσμο το φευγάτο· Βρίσκει τον Κώστα πούχ' εκεί τη φαμηλιά του φέρει Και παίρνει τη γυναίκα του και τα παιδιά του παίρνει. Να φύγη ο Κώστας δε 'μπορεί και πέφτει προσκυνάει. Τον ξέρει από τα Γιάννινα για πρώτον 'ς το κυνήγι Και με τους άλλους σκλάβους του ο 'Μέρης δεν τον σμίγει, Μόνο να κυνηγάη Για το σουφρά του τον κρατεί και τον καλοταγίζει.
Στου μεγαλήτερου τρίκλινου την οροφή άστραφτε περίλαμπρος σταυρός από σπάνια πετράδια. Απέραντα περιβόλια και δάση, κι από την πρόσοψη του Παλατιού κι' αριστερά. Δεξιά πάλι έβλεπες το Φάρο εκεί που ο Βόσπορος σμίγει με την Προποντίδα. Από κει άρχιζε το βασιλικό το τοιχογύρισμα, τραβούσε παράλληλα με την ακρογιαλιά, ως ένα μίλι παραμέσα, και καταντούσε πάλε στη θάλασσα, στο Κατάστενο.
Αυτός για σήμερα φροντίζει να καλοζή. Αύριο φούρνος μην καπνίση. — Κι αν το καλλιεργή, μήπως θα το κάμη δικό του; — Σήμερα όχι· δεν μπορεί να το κάμη δικό του. Αύριο όμως ποιος ξέρει; Σήμερα το δουλεύει· αύριο σηκώνει έναν τράφο· μεθαύριο αν τούρθη βολικό το σμίγει με το χτήμα του. — Αυτό είνε δικό μας, κληρονομιά μας! με τι δικαίωμα θ' απλώση χέρι; — Καλά· άμα το πάρη σύρε να ρωτάς.
ΠΕΛ. Οπού σμίγει με μουρλούς, αυτά παθαίνει, με τέτοιους μαγκούφιδες π' όσμιξα σήμερα κι' άλλα μου πρέπανε να πάθω, — απομονή. ΚΥΠ. Στον τόπον μας πρώτα κρίνουσίν τον τόν άνθρωπο κ' ύστερις χαψψώνουσίν τον — εδώ ούλα λωά κάμνουσίν τα τά πράγμαγατά τους. ΣΚΗΝΗ ς'. Στρατιώται και ο Χίος. ΣΤΡ. Περπάτιε — α......τρέχα......
Χιλιόχρονο ο θεός να τον φυλάη τους προδότες βαριά να τιμωρή !» «Χιλιόχρονος ο ρήγας μας», βογκάει σα θάλασσα ο λαός με μια φωνή. Και η βοή στο γαλάζιο φεύγει αέρα και σμίγει με τις μύριες ευωδιές που ευφραίνουν βασιλιά κι αρχόντους πέρα σε ολόχλωρα νησιά και ακρογιαλιές.
Χωρίζει για χρόνια και σμίγει στη στιγμή. Δεν έχεις πάντα στο χέρι τον καιρό και όταν τον εύρης τρέχεις μαζί του θέλοντας και μη. Το άτομό σου στην άκρη· δεν έχει θέλησι. Ως που να τον εύρης πάλι ναρκωμένον και τότε κάθου και κομπόδενε. Έκαμα κ' εγώ κάμποσες βίζιτες. Είχα τα δικά μου, τις λειψοδοσίες μου.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν